Wat een ellende

Woensdag 1 december, nog één dag tot de operatie. Omdat het iedereen wat meer rust geeft gaat Lias deze middag al naar zijn opa en oma in België. Ik voel mij triest. Ik ben behoorlijk zenuwachtig voor de operatie en het doet mij zeer om Lias voor een aantal dagen weg te zien gaan. Vandaag deed ik alles voor de laatste keer. Misschien wel voor de laatste keer zijn liedjes zingen en zijn favoriete boekjes lezen.

Ik beleef het heel bewust en vind alles zeer intens. Nog één kus. Nog één knuffel. Hem nog een keer vertellen hoe blij ik met hem ben, hoeveel ik van hem hou. Dag jongen, tot over een paar dagen.