Als je haar maar goed zit ...
Ik werk sinds een jaar weer op 'halve kracht' en het vraagt zoooo onwijs veel energie van me dat soms van voren niet weet of ik van achteren nog wel leef.
Alles viel samen met een verhuizing terug naar Nederland, huwelijks perikelen (intussen weer plannen samen) en ook heeft mijn man zijn werk nog eens verloren. Daar kwam dit jaar nog eens de Covid bovenop, dus minder ruimte om mijn project, Ardens Missus, voort te zetten. Ook nog een ex-collega die ik niet meer begrijp. Meer geïnteresseerd in 'de glorie van' dan 'het goede doel' zelf?
Het is moeilijk om weer de duizendpoot te zijn die ik voor de kanker was (2018). Ook vergeet ik veel. Chemo-brain noem ik mezelf. Ik heb vaak het gevoel dat ik andere mensen te kort doe en dat werkt natuurlijk weer op mijn zelfwaarde ... Ik maak nu lijstjes en werk zo één onderwerp na het andere af om toch mijn persoonlijke objectives te bereiken.
Ook schrijf ik over mijn gevoelens, en dat helpt met het relativeren. Dat houd niet weg dat ik hulp en geduld nodig heb van mijn omgeving en mijn enige echte vriendin, mijn klankbord, woont in Zwitserland. En wederom ... Covid ... dus geen bezoek aan of van haar. Thank god for WhatsApp ...
En nu ik bovenstaande teruglees, heb ik zoiets van waar zeur je over. Je hebt (voorlopig -want het is nog geeneens 2 jaar kankervrij-) gezondheid, bent weer lekker aangekomen, je mag weer genieten en dromen. En je haar ziet er ook weer redelijk uit ...
Als je haar maar goed zit. De rest volgt vanzelf :)
6 reacties
Hoi hoi leuk je weer te lezen!
Veel verteld in een notendop.
Gun jezelf tijd weer bij jezelf te komen. Het is ook voor en bij jou niet niks wat je te verstouwen hebt gekregen. En dan weet ik er niet eens het fijne van.... (maar vul de grote lijnen naar ik denk best goed in.....)
Je haar zit prachtig. Ik zou het zo laten...
Lieve groetjes Hebe
Dag lieve Hebe,
Dank voor je lieve reactie :)
Hoe is het met jou?
Zullen we ipv een ontmoeting een whatsapp videocall doen? Zie er waanzinnig naar uit je toch te ‘ontmoeten’.
Liefs,
Jax
Ook ik ben weer zo ongeveer halve dagen aan het werk na darmkanker en chemo. Dat gaat best aardig maar slaap wel weer vaker even daarna. Covid is waardeloos maar het heeft ook wel weer een voordeel dat mijn (werk)computer en bed in 1 huis staan. En mijn haar is zeker niet zo mooi als het jouwe maar hey, ik vond een mooie quote op je website:
“It is okay to be at a place of struggle. Struggle is just another word for growth. Even the most evolved beings find themselves in a place of struggle now and then. In fact, struggle is a sure sign to them that they are expanding; it is their indication of real and important progress. The only one who doesn’t struggle is the one who doesn’t grow. So if you are struggling right now, see it as a terrific sign — celebrate your struggle.” - Neale Donald Walsh
We strugglen en ontwikkelen gewoon nog even door!
xx, Joke
Definitely! Precisely! Exactly! Het komt ook allemaal wel goed,maar soms voel ik me zo onbegrepen en denk ik dat ik al weer meer aan zou moeten kunnen. Fijn dat je op de website hebt gekeken! Is het duidelijk voor je wat we gaan doen? Wil je met ons meedoen?
Fijn om je te zien! Je haar zit prachtig, en niet alleen ondersteboven.
Doe alsjeblieft rustig aan. Duizendpoot worden, na alles wat er is gebeurd? Honderdpoot lijkt me ook wel genoeg.
Ja, wat jammer dat corona ook jouw project dwarszit. Maar nu heeft het ook niet zoveel zin, want hoeveel mensen zouden er nu komen kijken?
Laten we hopen dat we in groten getale het post-coronatijdperk gaan meemaken. En dan komt jouw mooie project er echt!
Liefs en sterkte,
Hanneke
Hhhh, hoe is het met jou, lieverd? Ik geloof dat corona niet meer weggaat en de geschiedenis ingaat als een heftige griep-soortgenoot-alias-killing-virus ...
We gaan gewoon moedig door met fondsenwerven in de hoop dat de ‘stars will be aligned’ in de nabije toekomst!
Mijn bloedwaarden van vorige week waren niet goed, begin december wederom bloed geven en afhankelijk hiervan wederom een CT.
Chin up and omving on :)
Tot gauw lieve Hanneke!