de 1e chemo van 12

Afgelopen woensdag de eerste chemo paclitaxel en trastuzumab gehad. Man wat was ik nerveus. Achteraf viel het mee. De coolcap was alleen de eerste 15 minuten niet fijn daarna went het wel. Ik heb er donderdag en vrijdag weinig last van gehad. Heb vrijdag nog stukje (klein) gefietst. Maar had wel hele dag last van het insteekpunt van de picclijn. Voelde niet goed. Ze hadden van de thuiszorg nog niets laten horen wanneer ze langs zouden komen. Dus vrijdag zelf even contact opgenomen. Er zou vrijdagavond iemand langskomen. En idd die kwam langs. Volgens hem zag het er netjes uit en hij heeft er alleen nieuwe pleister opgedaan. Afgesproken dat ze voortaan elke vrijdag langskomen om de pleister te verschonen. Ik heb elke donderdag de chemo dus dat is dan wel netjes dat de vrijdag erna alles nagekeken wordt denk ik zo.  Vannacht (vrijdag op zaterdag) ontzettend pijn in mijn voeten en benen. soort van kramp gevoel maar af en toe ook rare tintelingen. Nu vandaag zaterdag ook nog en ook de insteekplaats van de picclijn blijft vervelend. En dan nog de operatiewond die steeds strakker gaat voelen Af en toe lijkt het wel of er een blok beton op mijn borst ligt. Al met al heb ik het idee dat al mijn vechtlust om dit 12 weken te bevechten in een keer verdwenen is.  Heb ook heel slecht geslapen dat helpt ook niet. En doordat ik niet kan bewegen zoals ik wil voel ik me heel onrustig.
Ik eet prima voel me niet echt misselijk dus dat scheelt nog. Denk maar bij mezelf dat het altijd nog erger kan. Ik hoop echt dat het vanaf morgen toch weer wat beter voelt en niet dat het de andere kant op gaat. Alle medestrijders hier heel veel sterkte gewenst.