3: Behandelplan

Vrijdag 26 januari.
we hebben een afspraak met de AIO en de chirurg.
we horen nogmaals wat we al wisten. Borstkanker !
Er zijn op de echo twee onregelmatigheden te zien. Één van 1,8 cm. en één van 0,9 cm. doorsnee.
Er wordt uitgegaan van één tumor die een vertakking heeft. De tumor blijkt niet eiwitgevoelig, maar wel hormoongevoelig te zijn. De chirurg die inmiddels is aangeschoven meldt, dat we gaan voor een borstbesparende operatie.
Maar vanwege de kleine uitwas/ vertakking, die straks niet voelbaar is tijdens de operatie, wordt er afgesproken dat daar eerst een zgn. jodiumbron in wordt geplaatst. M.b.v. radioactieve straling zal dit gedeelte van de tumor, tijdens de operatie precies te zien zijn.
Na de operatie zal een traject van bestraling volgen. Er wordt ons gezegd dat het al met al een gunstig scenario lijkt. In ieder geval zal een heftig traject van chemo-behandelingen, me bespaard blijven.

 

We praten veel, thuis en met familie. Natuurlijk zie ik erg op tegen een operatie, wat gaat er precies gebeuren, hoe ziet mijn borst er na die ingreep uit. ik ben helemaal geen type die extra trots is op dr borsten. Ik vond mn borsten altijd aan de grote kant, een cup D, terwijl ik zelf nogal klein van postuur ben. Maar verder nooit zo bij stil gestaan of ik ze nou persé mooi of niet mooi vindt ofzo. Nu wordt je even met je neus op de feiten gedrukt, die borsten, die je al ruim 30 jaar hebt, waarmee je drie kinderen hebt gevoed, ..... Ineens is het best wel emotioneel en beladen en spannend allemaal.

Ik vindt het prettig om meteen maar duidelijk en eerlijk te zijn naar de buitenwereld. Dus op mn werk, vrienden, kennissen en bekenden die ik in deze dagen tegenkom, vertel ik het maar meteen. Daardoor sta ik geregeld ergens te huilen, in de supermarkt, op straat, .......

Het is niet anders.
Dit ben ik.
En zo staan we ervoor