Toeval bestaat
Opmerkingen als “alles heeft een reden” en “toeval bestaat niet” zijn aan mij nooit besteed geweest. Ik ervaar het leven als een aaneenschakeling van toevalligheden. Nu ik ziek ben, geldt dit nog sterker. Het idee dat mijn ziekte een reden zou hebben, is voor mij niet te verdragen. Moet ik er iets van leren? Heb ik straf of zo? Waarvoor dan?
Ik heb namelijk erg mijn best gedaan om gezond te leven, maar ik kreeg wel ongeneeslijke kanker. Toevallig.
Ik heb mijn best gedaan
Nooit gerookt
niet te veel gezeten
niet te veel gedronken
niet te veel gegeten
weinig vet
weinig vlees
weinig zout
weinig suiker
Al die ongezonde dingen
ik kon ze zo goed laten
Veel gefietst
veel gelopen
veel gezwommen
goed geslapen
goed gegeten
veel groente
veel fruit
veel volkoren
Al die gezonde dingen
ik heb ze steeds gedaan
Nu kan ik wel gaan vragen
waarom trof die ziekte mij
maar er is gewoon geen reden
kanker is een loterij
P.S. Met bovenstaande wil ik absoluut niet suggereren dat, als je wat minder ‘je best hebt gedaan’, er wèl een reden voor de ziekte is.
Sterkte voor iedereen die helaas de pech heeft, het verkeerde lot in de loterij te hebben getrokken.
Hanneke
Meer gedichten staan op mijn website:
https://jmu120.wixsite.com/hannekemulder
36 reacties
Hoi Hanneke,
Ik kan het totale "schrijfseltje" van jou hierboven omgedraaid hier
neer schrijven..hahaha
Ik ben echt wel iemand die niet in toeval geloofd en daar heb ik de
laatste paar jaar verschillende hele speciale dingen mee meegemaakt,
die dat [ voor mij althans] heel sterk bevestigen !!
Maar iedereen moet "geloven" in wat zij of hij wil..
Ik denk namelijk ook dat mijn ziekte, waardoor ik zelf het drastische
besluit heb genomen om geheel thuis te blijven, mij heel veel inkeer
heeft gegeven in "het leven " en zeker in positieve manier.
XXX Hans
---
Ik kan me zeer zeker vinden in jou woorden.
Het toeval wil dat wij elkaar anders nooit hadden gekend. Mijn ziekte kan ik missen, maar jou niet.
Liefs Alice 😘❤
Ach wat lief, Alice. Ik kan jou ook niet missen, potverdikkeme! Jou te leren kennen is wel één van de mooie dingen die de ziekte op mijn pad bracht.
☺😢ach wat lief.
Ik kan me niet volledig aansluiten bij je gedicht, ahum, maar verder voor 100%. We hadden het er al eerder over: we hebben veel minder controle over het leven dan we denken. En er zijn zaken die invloed hebben, natuurlijk, maar kanker is botte pech. Een loterij inderdaad.
De enige goede bijkomstigheid, is dat wij elkaar ontmoet hebben. Toevallig.
Heel veel liefs XXX
Ik kan hier hetzelfde antwoorden als aan Alice.
En ja, dat is ook wat ik bedoel. Dat levensstijl of hoe je het ook noemt, hooguit de kans vergroot of verkleint, maar nooit garantie geeft. Tweederde van alle kankergevallen hebben sowieso niks daarmee te maken, las ik ergens. Botte pech, niet meer en niet minder.
Hartgrondig mee eens! Toeval bestaat, dat roep ik hier ook altijd. Kanker met alles erop en eraan is een grote loterij. Al heb ik misschien wel een ietsepietsje ongezonder geleefd dan jij 😊
Liefs, Marian
Maar ik meen me te herinneren dat jij al heel lang geleden stopte met van alles. Dan is het toch ook verrekte wrang om longkanker te krijgen. Ik had ook mijn 'jeugdzondes' hoor. Roken vond ik gelukkig vies, drugs eng, maar drinken deed ik wel. Maar ook dat is al heel lang geleden, dus ik mocht van mezelf wel schrijven: "niet te veel gedronken".
Dus ja, die loterij, daar houden we het op.
Toch nog even een kleine reactie van mijn kant...
Kanker krijgen [ en dan zeker die hersentumor bij mij ] is een toevallig iets
waarvan niemand weet waar dat vandaan komt.
Maar de GEVOLGEN van het krijgen van kanker is naar mijn mening niet toevallig
en dat bedoelde ik in mijn eerdere reactie.
Door het krijgen er van zijn er [ tenminste bij mij ] dingen gebeurd die
zeker niet meer als "toevallig" gezien kunnen worden.
Denken jullie zelf maar eens aan de ook echt prachtige dingen en ontmoetingen
etc etc etc die je meemaakt nadat je dit hebt gekregen...DAT IS GEEN TOEVAL !!!
[ dat vind ik tenminste hoor....hihihi]
XXX Hans
---
Of we het toeval noemen of niet, mooi dat die rotziekte jou ook goeds heeft gebracht. Dat geldt voor mij ook, in elk geval voor de mooie contacten op en via deze site. Maar ik had jullie liever op een andere manier leren kennen.
Wat je schrijft over oorzaak of reden (misschien haal ik die wel door elkaar?) en gevolg, daar ga ik eens verder over nadenken. Interessant!
Kanker is de ultieme pech.
Ik heb ook geleerd: er is geen huisje zonder kruisje.
Tom
De ultieme pech, dat is een adequate samenvatting, daar is eigenlijk alles mee gezegd.
Mooie gedachtenspiegelingen komen hier langs. En allemaal zo waar.
Helemaal mee eens!
Mooi weer Hanneke!
Heb er over geschreven in mijn (nieuwe) boek....
Net wat Hans zegt, je kunt het ook omdraaien. Als je rookt / gerookt hebt, krijg je dús longkanker. Betekent dan ook dat als je dat niet hebt gedaan, je dus géén longkanker krijgt. Beide zijn niet waar. Kanker krijgen is botte pech.
Maar....
Ik heb erover geblogd en geschreven dat ik jullie o zo graag niet had willen kennen. Dan hadden jullie geen kanker gehad. Ik wellicht dan ook niet. Hoe mooi zou dat zijn!
En toch ook zou ik jullie voor geen goud meer willen (en kunnen) missen! Dat is het bizarre waarmee niet alleen wij worstelen. Dat geldt beslist voor velen, dat je door kanker ook mooie en bijzondere dingen meemaakt en mooie en bijzondere mensen ontmoet. Een verrijking van je leven die soms zelfs heel diep gaat. Het gebeurt me altijd nog regelmatig dat ik daarom in tranen ben. Klotekanker, kutziekte en nog veel meer nare superlatieven die je bedenken kunt. En toch hebben met name jullie mijn leven o zo veel rijker gemaakt...
We zullen er nooit uitkomen denk ik.
We willen het kwijt. Allemaal, zonder uitzondering schat ik zo.
Maar sommige dingen die het 'gebracht' heeft niet....
Dikke knuffels van mij xxxxxxxxxx met veel liefde!
Daar sluit ik mij bij aan. De kanker heeft gemaakt dat ik anders in het leven sta. Mijn voelsprieten zijn enorm gegroeid en naast de negatieve dingen die ik opzuig voel ik ook alle positieve dingen die mijn kant opkomen duizendmaal sterker. Jammer alleen dat die dreiging van de kanker er ook altijd zal zijn. Dat is de prijs die je blijkbaar moet betalen. Dikke knuffels voor iedereen😚
-
Mooi geschreven, Hebe en Swanpose. Ik herken het zeker, zoals ik ook aan anderen antwoordde. Naast de mooie ontmoetingen en gebeurtenissen merk ik vooral een totaal ander besef van tijd. Daar heb ik al een paar keer over geblogd. Over aftellen tot de vakantie of het weekend, of zelfs het pensioen (dat voor mij nog heel ver weg leek) , wat ik in mijn vorige leven deed. Nu ben ik blij met elke dag die ik nog krijg. En dolgelukkig als ik te horen krijg dat ik drie maanden verder mag. Drie maanden, een eeuwigheid!
Maar toch wegen die dingen voor mij niet op tegen de voortschrijdende ziekte, het naderende einde, niet oud kunnen worden. Daarvoor is het allemaal te moeilijk.
We ploeteren maar weer voort. Gelukkig hebben we elkaar hier om dingen te delen die voor anderen moeilijk te begrijpen zijn.
Lieve Hanneke, wat heb je het toch weer kort en krachtig en o zo herkenbaar verwoord! Dankjewel.
Het duurde destijds bij mij even voordat ik inzag dat de vraag ' wat had ik kunnen doen om te voorkomen dat ik kanker kreeg?' Volstrekt zinloos en onnodige zelfkastijding was. Maar daar was wel wat overredingskracht van wijzere anderen voor nodig. Zelf gebruik ik eigenlijk liever de term pech dan loterij. Want loterij associeer ik meer met positieve gevolgen, terwijl onze kanker toch echt pech is.
Een van mijn eerste blogs heb ik daarom de titel gegeven ' je hebt gelyk als je het niet krijgt'. En als je het eenmaal hebt gehad heb je net als mijn veel te jong overleden moeder pech als het terugkomt en je het niet overleeft.
Ik sluit me gráág aan bij de opmerkingen van anderen dat het een geluk bij een ongeluk is om dan zoveel lieve sterke dappere etc lotgenoten te leren kennen.
You hang in there!
Liefs,
Christa
Dank je wel, Christa. Onnodige zelfkastijding, dat zeg je treffend. Ik weet nog dat mijn eerste arts mij aanried, nooit te denken: "had ik maar...". Want daarmee verander je het toch niet. "Het heeft geen enkele zin om terug te kijken, en ook niet om vooruit te kijken", zei hij, "want we weten niet hoe het gaat lopen. Het enige wat zin heeft, is de dagen zo goed mogelijk te besteden." Een wijze les was dit voor mij, die nog niet zo makkelijk in praktijk te brengen is.
Ja, natuurlijk is pech een beter woord dan loterij. Maar ik zei al vrij snel na het begin dat ik, na aanvankelijk van iedereen te horen dat het wel meeviel en te genezen zou zijn, uiteindelijk 'de hoofdprijs' had gekregen. Best een cynische manier van zeggen, maar het ís ook gewoon heel cynisch.
Wat triest dat jouw moeder jong overleden is aan kanker. En dan krijg je het zelf vervolgens ook! Maar ik hoop van harte dat het voor jou niet zo zal gaan als bij je moeder en dat jij wel gewoon oud mag worden.
Lieve Hanneke bij mij is het precies andersom, wat als ik die ongezonde dingen had gelaten.
In het begin heb ik er veel wakker van gelegen; wat als ik nooit had gerookt, niet of minder gefeest en uit eten geweest? Had ik dan misschien geen eierstokkanker gekregen? Totdat ik mijn zorgen deelde met de oncoloog hij vertelde me dat dit niet zo is, je hebt gewoon pech dat dit jou overkomt, zei hij tegen mij. Het heeft lang geduurd en veel gesprekken met de psycholoog voor ik dat naast me neer kon leggen.
Dikke vette pech is het, maar zoals alle ander heeft het mij ook veel goeds gebracht en heb ik prachtige sterke mensen leren kennen die in een vergelijkbare situatie zitten.
Warme groet Hanny
Lieve Hanny,
Dank voor je openhartige reactie. Ja, dat is natuurlijk minstens net zo moeilijk: als je geneigd bent, jezelf verwijten te maken voor 'ongezond' gedrag. Goed dat je arts en psycholoog je geholpen hebben bij deze gevoelens. Want ook jij hebt gewoon pech, natuurlijk.
Wat ik overigens wèl heb gedaan: 30 jaar lang de pil geslikt. Grotendeels om medische redenen (zware menstruatieklachten en pms) en op aanraden van huisarts en gynaeocoloog. Nooit heeft iemend gewaarschuwd dat dit verhoogde kans op borstkanker geeft.
Maar ook tegen mij zei mijn arts: zo moet je dat niet zien. Het geeft maar een lichtverhoogde kans, en de kans op borstkanker is toch al groot. Eén op de zeven vrouwen krijgt het. En dat het niet zichtbaar en voelbaar was, maar wel al uitgezaaid, tja, daar kon ik toch echt niks aan doen.
We hebben het ermee te doen, Hanny, en het valt niet terug te draaien. Zelfverwijt maakt het alleen maar nog naarder en het is al erg genoeg.
Fijn dat we hier steun vinden bij elkaar.
Veel liefs en sterkte!
Wat als? en had ik maar of had ik maar niet. Het zijn vragen waar je niet over in moet zitten. Ze dragen niets bij, maar maken je onzeker of in het slechtste geval zieker.
En inderdaad we hebben er mee te doen, Jij ook veel sterkte
Maar het "leuke " bij mij is, dat ik echt mijn hele leven lang veel teveel
gerookt heb [ minstens twee pakjes sigaretten per dag !! ] en dat ik ,
ik durf dat best hier te vertellen, ongelooflijk veel GEZOPEN heb..hahaha
Ik heb mij daar vrijwillig 17,5 jaar geleden voor laten "opsluiten " in een
kliniek en sta nu sinds die dag totaal droog.[ en ben ik trots op !!]
Als ik dus een paar jaar geleden te horen had gekregen dat ik longkanker
of leverkanker of maag en darmkanker etc etc wat dan ook, was ik voor
een spiegel gaan staan met twee dikke middelvingers naar mijzelf toe!!
Maar ik krijg een hersentumor...Pfffff ...heeft nergens ook maar iets mee te maken.
Dus jezelf iets wel of niet verwijten heeft geen zin, als je maar wel genoten hebt
van het leven [ zoveel mogelijk hahaha ]
XXX Hans
---
Wat maar weer 'bewijst' dat het krijgen van kanker een loterij is. En je mag trots zijn op jezelf dat je de drank achter je hebt kunnen laten! Ik heb een jaar zogenaamde therapie in een afkickkliniek gehad, maar mijn conclusie achteraf was dat een jaar in een luxe resort op een afgelegen eiland net zo goed zou hebben gewerkt 🤣
Liefs, Marian
Ik ben blij dat Longkanker Nederland er aan werkt om dat stigma over roken aan te pakken. Roken is een risicofactor voor heel veel kankersoorten, niet alleen voor longkanker, en gelukkig betekent roken niet automatisch dat je (long)kanker krijgt. Hetzelfde geldt voor (te veel) alcohol drinken, nee, dat is niet gezond, maar kanker krijgen is geen 'straf' ofzo, en ook niet 'eigen schuld'. Vind ik. Niemand kiest er met z'n volle verstand voor om verslaafd te raken, toch. En als je langs de A20 woont, heb je nog veel meer kans op kanker. Hoor je niemand over.
Dat gezegd hebbend: wel geweldig hoe jij/wij die verslavingen overwonnen hebben - knap werk! XXX
Of als je onder de rook van Tata Steel woont. Of met asbest hebt moeten werken. Of met chroom 6. En zo kunnen we nog we nog wel even doorgaan... maar ik weet ook van een baby met kanker, ze werd er waarschijnlijk mee geboren. De moeder had het niet.
Kanker is gewoon een vuil vies gemeen loeder dat toeslaat zonder aanzien des persoons.
Moet ik er toch nog even aan toevoegen dat ook ik superblij ben met alle mensen die ik hier heb leren kennen en van wie ik zoveel steun ondervind. Weliswaar geheel te danken aan dat gevalletje pech van een paar omgevallen bitjes ergens in mijn DNA, maar daarom niet minder waardevol.
Liefs, Marian
Bijzonder is dat toch, Marian. Hier ontstaan echte vrienschappen, zelfs al zie je elkaar nooit. Alleen wel verdrietig dat we ook zoveel vrienden hier kwijtraken. Maar wat de vrienden ons geven, blijft bij ons tot we zelf vertrekken. Dat geeft mij wel wat troost, al is het een schrale.
Ik zit sinds deze week op deze site en kwam toevallig op dit gedicht. Wat mooi geschreven zeg! ♡
Liefs,
Mariska
Bedankt voor je fijne reactie, Mariska. Ik ken jou inderdaad nog niet. Welkom op de site waar niemand terecht wil komen. Ook jij hebt dus helaas het verkeerde lot in die loterij getrokken. Ik hoop dat je hier op de site steun en begrip zult vinden.
Ik wens je veel sterkte!
Hanneke
Ja helaas het verkeerde lot getrokken. Ik moet het hier nog een beetje ontdekken en kijken waar ik wat kan vinden. Maar een aantal gedichten al gelezen en zijn prachtig, dankjewel daarvoor ♡♡
Liefs,
Mariska
En jij bedankt voor je lieve woorden. Ik heb je profiel bekeken. Jee, zo jong nog en ook zo keihard geraakt door die rotziekte. Vreselijk.
hey schat en dat is nou precies wat het is het verkeerde lot getrokken alleen er is een maar jullie wilden allen dit lot niet trekken het kwam gewoon ,toevallig hadden wij het hier vrijdag over ,daar onze dochter heilig gelooft in alles heeft een reden ,ik vind dat onzin want wat voor reden heeft dit dan en in hemels naam wat moeten we hier van leren dan want ik leer niks ik snap het niet begrijp het niet en kan er niks mee kortom dit heeft geen enkele reden ,altijd hard gewerkt geen gekke dingen gedaan tot hubby zijn ergenis gezond eten goed opletten elke week broccoli want dan krijg je het niet nooit aan onszelf gedacht altijd aan anderen gedacht en geholpen ,dus hoe dan en dan gaat ie met pensioen na 52 jaar werken en was ik blij want dat zou ook makkelijker voor mij zijn ,en leuker en zouden we eindelijk zelf ook eens van het leven gaan genieten werd ook weles tijd en zo gezond ben ik ook niet dus we verheugden ons er op ,is een half jaar thuis en door corona konden we niet doen wat we graag wilden ,maar dat zou goed komen allebei als we gevacinneerd werden ,hij is nooit een dag ziek geweest hij hoefde het ook niet maar wilde het graag voor mij doen ,want als ik met corona besmet zou worden werd het niet eens de ic meer maar gelijk over en uit ,en toen kwam ie thuis en had ie uitgezaaide slokdarm kanker dus rekken is alles wat er nog is en zolang het nog gaat ,nee niks heeft een reden bij mij .
warme knuffel hes xxx
Nee Hes, kanker heeft géén reden, dat laten we ons mooi niet aanpraten!
Maar nu schrijf je ook iets over jezelf en je eigen gezondheid. In al jouw bescheidenheid doe je dat eigenlijk nooit en dat mag toch ook, al heb je geen kanker? Wat mankeer jij zelf, dat jij niet meer op IC zou worden opgenomen?
Lees maar even je persoonlijke berichten
Liefs hes🥰