Gedichten over leven met uitgezaaide borstkanker

Tot voor kort dienden zich voortdurend onderwerpen voor gedichtjes aan en zat ik regelmatig te puzzelen op een nieuw exemplaar. De productie stagneert al een tijdje. Ik weet wel hoe dat komt.
Nu heb ik er toch maar weer eentje ‘uitgeperst’. Het kostte moeite.


Duf

Ik dicht niet meer zo veel
…

Dankzij de medische wetenschap ben ik er nog steeds. Ik profiteer dankbaar van veel onderzoek dat in het verleden is gedaan en ben gemotiveerd om zelf een steentje aan wetenschappelijk onderzoek bij te dragen. Mede daarom doe ik nu mee aan een studie. Het eerste resultaat is bemoedigend. Weliswaar…

Ik schrijf hier niet voor niets onder de naam Viooltje. Als vierjarig kind wilde ik al per se viool spelen en op mijn negende mocht het eindelijk. Mijn hele leven was dit een enorme bron van vreugde. Muziek maken, vooral met anderen samen, is zó heerlijk. Toen ik ziek werd, heb ik het op een lager…

Bij de titel van dit blog denken jullie misschien aan een goede uitslag van een scan, maar nu heb ik eens een heel ander feestje gevierd.

Ik houd het kort deze keer en geniet nog even na.
 

Hoera!

Gisteren ben ik getrouwd
met de man van wie ik houd

Liefs voor jullie allen,

Hanneke…

We worden voor van alles opgeleid, maar als het levenseinde nadert, staan we met lege handen. Na viereneenhalf jaar leven met ongeneeslijke ziekte weet ik nog steeds niet hoe het moet.
Ik zoek naar mensen die mij de weg kunnen wijzen. René Gude, zelf gestorven aan botkanker, maakte samen met Wim…

Enige tijd geleden kreeg ik een bestraling tegen pijnklachten in mijn bekken. “Ik zou zo graag een zomer zonder pijn willen”, zei ik tegen de radiotherapeut. Ik was er flink ziek van, maar het heeft wel geholpen. Helaas vlamde de pijn daarna weer op in de bovenkant van mijn lichaam. Ook zag ik…

Sinds ik ziek ben, zijn al veel mensen in mijn omgeving overleden. Allemaal aan kanker. Twee lieve nichten stierven aan Kahler en endeldarmkanker. Mijn fijne schoonzus werd in vijf weken geveld door een hersentumor. Drie dierbare vriendinnen – van wie ik er twee kende via deze site – overleden aan…

‘Napels zien en dan sterven’, is de uitdrukking. Ik heb niet de behoefte om naar Napels af te reizen, maar als vogelliefhebber heb ik nog wel een verlanglijstje. De fascinerende appelvink staat daarop al jaren bovenaan, en hij vertoont zich maar niet.
Ik heb dus mijn eigen versie van het gezegde…

Opmerkingen als “alles heeft een reden” en “toeval bestaat niet” zijn aan mij nooit besteed geweest. Ik ervaar het leven als een aaneenschakeling van toevalligheden. Nu ik ziek ben, geldt dit nog sterker. Het idee dat mijn ziekte een reden zou hebben, is voor mij niet te verdragen. Moet ik er iets…

Op mijn werk was de gemiddelde leeftijd hoog, en het ging vaak over pensionering. “Hoe lang moet jij nog?” vroeg men aan elkaar. Ik deed aan die gesprekken niet mee, immers ik ‘moest’ nog zo lang, althans dat dacht ik. Wel vroeg ik me soms af of ik mijn onderwijsbaan wel tot m’n 67ste zou volhouden…