Rek
Ik schreef er al eerder over: dat de kankerpatiënten op deze site zoveel minder ‘kankeren’ dan veel anderen. Nu corona al een jaar duurt, wordt dit uitvergroot. Nog steeds zie ik hier bijna niemand klagen, terwijl het geklaag in andere media oorverdovend is.
Dit blog gaat niet alleen over mij, ik schrijf het ook voor jullie, die net als ik vaak al jaren ziek zijn, niet meer beter worden, maar wel volhouden.
Rek
Veel gehoorde opmerkingen
van de laatste tijd:
men is “coronamoe”
en “de rek is eruit”
Men baalt van de beperkingen
en voelt nogal wat nijd
men geeft daar grif aan toe
want de rek is eruit
Ik heb zo mijn bedenkingen
bij weinig rekbaarheid
ik ben best kankermoe
maar al klinkt het nog zo gek
Ondanks fysieke krenkingen
die niemand mij benijdt
geef ik daar niet aan toe
in mij zit nog steeds rek
Hou vol, moedige lotgenoten!
Hanneke
Meer gedichten staan op mijn website:
https://jmu120.wixsite.com/hannekemulder
37 reacties
Och Hanneke. Heb je gedicht een paar keer gelezen. Wat ben jij een KANJER. Zoveel bewondering voor jou. Je hebt al zo vaak moeten schakelen en ook in moeten leveren. En toch heb je nog steeds REK op zoveel vlakken. Heel veel liefs Dasje❤️❤️❤️
Dank je wel Dasje, voor je lieve woorden. En je hebt een mooi kaartje bijgevoegd. Niet vechten, wel hopen. Dat spreekt me aan.
Liefs, Hanneke
Vallen, opstaan en er weer door gaan. Ook mijn rek is er nog lang niet uit. Soms denk ik dat van wel maar dan ineens komt hij terug en gaan we er weer volop tegen aan.
Vrijheid is voor iedereen anders. Nu met de chemo is mij geadviseerd supermarkten en andere drukke plaatsen te mijden. Dus veranderd er voor mij niet veel. Mijn huis en mijn tuin maar zo gezellig mogelijk maken. En ja wij hebben over een paar weken weer onze caravan. Vanuit het laantje de bossen en de kale duinen waar ook mijn bankje staat op loop afstand. Meer heb ik niet nodig. Met mooi weer kunnen we buiten weer mensen ontvangen. Ik heb mijn eigen douch en wc corona proef dus. Volop weer genieten van wat wel kan. Daar zijn we goed in, we hebben al zoveel moeten omdraaien. 💪💪💪
Liefs en een knuffel Alice❤😘
Ik schreef niet voor niets dat dit blogje niet alleen over mij gaat. Ook jij hebt al zoveel 'rek' getoond. Ik herken wat je schrijft: dat het ook wel eens weg kan lijken. Maar het komt telkens weer terug.
Heerlijk, weer naar de camping! En weer naar jouw bankje. Dat je daar nog heel vaak mag zijn, Alice.
Liefs, Hanneke
Kankermoe dat is het Hanneke ik kon het niet zo goed duiden, maar dit is het juiste woord. En de rek is er nog lang niet uit gelukkig, hoopvol en hartstikke flexibel dat zijn we hier
Vandaag is de internationale dag van het geluk, dat is wat ik ons allemaal van harte gun een flinke dosis geluk🍀💚
Liefdevolle en warme groet Hanny
De dag van het geluk, die kende ik nog niet. Goed dat je het even meldt, ik ga mijn best doen en jouw reactie draagt eraan bij. Ik wens jou ook veel geluk!
Liefs, Hanneke
De spijker boven op zijn kop! KNAL!
De mensen zijn verwend, klagen over beperkingen, over “vrijheid” terwijl ze niet verder kijken dan hun neus lang is. Over verder denken heb ik het dan niet eens.
Mooi Hanneke en raak.
Tom
Je bent al fel op de vroege morgen, maar o, wat heb je gelijk. Ik had een hele tirade getypt om jouw gelijk te besvestigen, maar die heb ik weer weggehaald, want volgens Hanny is het de dag van het geluk, dus ik ga me niet kwaad maken vandaag.
Bovendien is jouw reactie duidelijk genoeg en ook zeer raak. Dank je wel!
Hanneke
Hoi Hanneke,
Ik zelf heb niet zoveel last meer van de beperkingen, omdat ik nooit de
deur uit ga en bezoek [soms ] en hulpverleners komen toch wel nu [ gelukkig]
Maar ik moet wel zeggen dat ik ook vind dat alle beperkingen wel een beetje
"versoepelt" mogen worden.
Het positieve verschil tussen lockdown en minder lockdown is toch steeds
minder zichtbaar en merkbaar en aantoonbaar
Het gaat nu bij veel mensen natuurlijk niet alleen meer om de geestelijke
rekbaarheid, maar heel erg veel mensen kunnen het financieel echt
niet meer aan !!
En dat is en wordt een heel erg groot probleem.
Dus er zitten wel twee kanten aan deze "zaak " [ vind ik ]
Dat mensen niet moeten zeuren dat ze niet naar de kroeg kunnen etc etc
ben ik natuurlijk helemaal met je eens!!
XXX Hans
Goed dat je die nuance aanbrengt, Hans. Ik heb het beslist niet over ondernemers die eraan onderdoor gaan of mensen die hun baan verliezen. Ook niet over jongeren die serieus depressief worden. Sowieso is het een moeilijke situatie en ik begrijp dat men naar meer ruimte snakt.
Maar wij hebben ook die kanker er nog eens bij. Als de pandemie voorbij is, zijn wij nog steeds ziek. Sommigen van ons hebben nog maar weinig tijd, zullen het wellicht niet meer meemaken dat de maatschappij weer opengaat en vaccinatie komt misschien te laat. En juist daarom verrast het mij dat ik hier zo weinig geklaag lees over maatregelen en beperkingen. Misschien omdat wij erger gewend zijn? Of, zoals jij, toch al nergens meer heengingen?
Liefs, Hanneke
Hai Hanneke,
Ik ben bang dat dat laatste waar is, dat we erger gewend zijn. Als mensen vragen hoe ik met de corona-lockdown omga, antwoord ik soms (heel flauw): de lockdown is een eitje, de periode van quarantaine en chemo vlak daarvoor was een stukje heftiger. Zo, patsboem, doe ermee wat je wilt. Eigenlijk doe ik dat alleen bij mensen die zeuren over kleine dingen ala waarom kunnen we wel met zn 2-en maar niet met zn 3-en sporten, en zeker niet tegen mensen die het echt zwaar hebben, financieel of anderszins.
Afijn, laten wij hier maar lekker blijven rekken, nog heeeeel lang!
Liefs, fijn weekend, Joke
Ja dat is precies wat ik bedoel. Dat kanker toch echt wat heftiger is dan 'niet met z'n drieën kunnen sporten'. En toch maken we er maar weer het beste van.
En ja, nog heel lang rekken, graag!
Liefs, Hanneke
❤️
Soms zegt een hartje meer dan woorden. Al heb ik wel woorden nodig om dat te zeggen.
Helemaal mee eens Hanneke!
Er is een liedje waar ik altijd aan moet denken als mensen klagen of zeuren. Dat is het fanastische nummer: "Zeur niet" geschreven door Annie M.G. Schmidt en gezongen door Conny Stuart. Daar wordt ik altijd weer vrolijk van, zo heerlijk als zij zich uitleven!. Ik heb een link hieronder gezet.
Liefs, Margriet
Mooi, Margriet! Vooral al die dingen die je volgens dit lied wel zou moeten doen zijn grappig.
Liefs, Hanneke
Prachtig Hanneke, de spijker op zijn kop weer! Dat gezeur en gedoe, hou toch op. En inderdaad, dat gaat zeker niet over mensen die financieel enorme klappen krijgen van deze pandemie en de maatregelen of die daadwerkelijke psychische problemen ervaren. Maar hoe vaak ik al een moeder (!) heb horen zeggen dat het allemaal zo vreselijk moeilijk en zielig is voor haar puberkind omdat die zich zo verveelt...ik heb er wel eens eerder over geschreven, maar dat gaat er nog steeds niet in bij mij. Hoe makkelijk er ook wordt geroepen dat de puber depressief wordt hiervan...ja er zijn er die er serieuze psychische problemen van krijgen, maar het overgrote deel weet gewoon even niet zo goed hoe of wat. Dat heeft niks met depressie te maken. Soms denk ik wel eens: manman, er zou eens echt iets moeten gebeuren. Inderdaad, een ernstige ziekte, een natuurramp of een oorlog. We mogen toch alleen maar vreselijk blij zijn dat we in het welvarende westen zitten hier. Uiteraard zijn er altijd uitzonderingen, maar een groot deel mag zich best eens meer beseffen dat het makkelijke gezonde leven wat we leidden en waarin alles kon helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Ik wilde helemaal geen half boos relaas gaan typen, maar ik moest het blijkbaar toch even kwijt haha.
Liefs Sandra
Mooi om jou hier even helemaal 'los' te zien gaan, Sandra. Van mij mag het hoor.
Wat ik vooral ook hier wilde benadrukken is de flexibiliteit van mensen hier op de site. Wij zijn en blijven ziek, ook als de pandemie ooit voorbij is. Natuurlijk hebben wij onze inzinkingen en ons grote verdriet, maar wat zie ik hier een veerkracht, wat een rek.
Liefs, Hanneke
Daar heb je helemaal gelijk in. Hoe bizar is dat eigenlijk: dat deze 'kankerplaats' een stuk minder 'gezeur' bevat dan de gemiddelde social media. Laat maar weer zien hoeveel een ernstige ziekte met je doet en hoe dat alles in perspectief plaatst. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat iedereen die nu zo 'zeurt' dit ook blijft doen als ze getroffen worden door iets ernstigs. Al heb je daar natuurlijk ook uitzonderingen in.
Liefs Sandra
Wat een pakkend gedicht. Coronamoe.... het is wat het is en we hebben er maar mee te doen. Wat ik wel moeilijk vind is de knuffel die je soms zo hard nodig kan hebben om weer door te kunnen, die mis ik echt. Door de kanker van mijn man en hij dus in de risicogroep valt zijn we extra, extra voorzichtig. Voor onze kinderen (17 en 20 jaar) echt wel lastig maar wat ben ik trots op hoe ze niemand thuis uitnodiging niet buiten de deur afspreken en rondhangen. Alleen om het risico te beperken voor hun vader, trots! En zoals meerdere schrijven... Ben maar eens aangewezen op quarantaine omdat je kanker hebt en extra vatbaar bent.... mensen die altijd aangewezen zijn op "thuis" zitten. Voor iedereen heel veel sterkte.
Liefs Nonnie ❤️
Ja, ook voor jullie is het extra zwaar. Wat een fijne kinderen heb jij, dat ze zo voorzichtig zijn voor hun vader. Hoe gaat het nu met hem, en met jou?
Voor jou een digitale knuffel, zou je graag een echte geven.
Liefs, Hanneke
Je maakt wat los, Hanneke.
Vanochtend in de krant een ingezonden brief:
De maatregelen die hier genomen worden staan gelijk aan 'Noord-Koreaanse toestanden'.
De vader van deze schrijver was opgegroeid in een extreem rechtse dictatuur in Latijns Amerika en heeft aan den lijve ondervonden hoe het is om ècht in een dictatuur te leven. Daar halen ze je uit je huis en laten ze je verdwijnen, in plaats van dat ze je in huis laten zitten. Wat velen niet lijken te beseffen is dat de vrijheidsbeperkende maatregelen er zijn ter bescherming van iedereen.
Tom
Tja. Als ze onze premier een dictator noemen, denk ik: ga eens in Syrië kijken.
Rutte is zeker geen dictator, maar wel al 10 jaar een beetje een leugenaar en
iemand die valse beloftes doet en als het vuur hem na aan de schenen
word gegooid, krijgt hij ineens last van tijdelijk geheugenverlies...hahaha
Groeten Hans
---
Hoi Tom,
De vergelijking met een dictatuur in Zuid Amerika is natuurlijk belachelijk.
Maar je kunt onze westerse leefstijl en geschiedenis en manier van denken
en doen ook geheel niet vergelijken met Z.A. !!
En veel van de " vrijheidsbeperkende maatregelen " die ze hier nu al zolang
over ons uitspreken, zijn echt niet alleen maar bedoeld voor onze "bescherming"
In het begin heeft de regering hier te laconiek gereageerd en daarna zijn ze
als bange konijntjes achter het RIVM aan gelopen zonder zelf ook maar één
beslissing te nemen, want dan konden ze daar achteraf tenminste ook niet
op worden afgerekend.
Nu durven ze helemaal niets meer te beslissen.
En dat vind ik toch zo langzamerhand ook wel een beetje strontvervelend
worden, want we schieten er NIETS !!! mee op.
---
Wat een treffend gedicht Hanneke, heel mooi verwoord!
Dank je wel voor je lieve reactie, Simone. Ik hoop dat het voor jou ook vol te houden is.
Liefs, Hanneke
Wat een raak gedicht weer, Hanneke, sterk werk.
Ik weet nog dat ik dacht, toen vorig jaar de eerste lockdown startte en veel mensen als bezetenen de winkel leegkochten: dit is dus wat er gebeurt als ieder mens ineens beseft dat 'ie sterfelijk is. Moord en brand schreeuwen en de regering was lang niet streng genoeg. En nu leven we schijnbaar in een dictatuur en worden er zelfs vergelijkingen gemaakt met de Tweede Wereldoorlog. Werkelijk om te huilen.
Ik las van iemand: 'ze pakken ons alles af!' Wat dan, vroeg ik. Is één van je naasten ziek geworden, overleden? Heb je geen eten of een dak boven je hoofd? Ik heb geen antwoord meer gehad.
Natuurlijk ben ik, net als iedereen, dik zat van de coronamaatregelen. En heb ik het te doen met horeca-ondernemers en anderen die hun (levens)werk verloren zien gaan. En ik heb het ook te doen met jonge mensen die de beste tijd van hun leven zouden moeten hebben, opleidingen doen, gaan werken. Ik had het te doen met mijn zonen, van 23 en 21. Oudste net verhuisd en dus vaak alleen. Ik prees ze afgelopen weekend dat ze nooit klaagden. "Ik vind het best te doen, hoor", zei Oudste. "Alleen die avondklok vind ik niks 'an!"
Rek, er is zat. En ja, wij kankerlijders hebben er heel veel van. Ik denk dat een kleine groep lelijkerds heel hard schreeuwt en dat daar veel te veel nadruk op gelegd wordt. En ik heb alsmaar de neiging om te reageren en dan die kankerkaart er bij te trekken. Maar die lelijkerds, die luisteren nergens naar en lezen niks. Toch ga ik jouw gedicht op Facebook zetten, als je het goed vindt.
Heel veel liefs! XXX
Je mag het gerust op Facebook zetten, zelf 'zit' ik daar niet op, dus als er vervelende reacties op komen, zie ik die toch niet.
Jouw reactie is allerminst vervelend, zoals gewoonlijk. Dank je wel! En jouw zoons zijn stoere lieverds, ze lijken op hun moeder.
Liefs, Hanneke
Dank je! En ik heb op mijn eigen pagina echt nog nooit een vervelende reactie gehad, dat heeft nog nooit iemand gedurfd ;-)
Frie, ik ben het helemaal en hartgrondig met je eens.
Tom
Lieve Hanneke,
Bedankt voor je mooie, rake blog en gedicht! Ook mij raakt het soms dat gezonde mensen met 2 banen, meer dan genoeg inkomen en zonder noemenswaardige problemen het “zo ontzettend moeilijk hebben”, het zo zwaar hebben dat ze niet kunnen borrelen, uit eten gaan en naar het buitenland op vakantie kunnen gaan. Tuurlijk zijn de beperkingen vervelend, maar in vergelijking met onze situatie schuurt het soms wel. Erger ik me er wel eens aan. Niet dat dat iets helpt, maar het gevoel duikt wel eens op.
Ik ben heel blij dat de rek er bij jou, ondanks dat je kankermoe bent, er nog niet uit is. We zijn sterk en weerbaar. Niet altijd, maar vaak wel. En daar kunnen veel gezonde mensen een puntje aan zuigen!
Liefs, Jessica 😘
Dank voor je reactie, Jessica. En ja, ik herken wat je beschrijft. Ook jouw laatste alinea: sterk en weerbaar, niet altijd, maar vaak wel. Vrij snel na het plaatsen van dit blog dacht ik: ik schrijf het wel zo stoer, dat er in mij nog rek zit, maar het was helemaal weg. De moedeloosheid sloeg weer even toe. En toch kwam het weer terug, simpelweg doordat ik erkende, in een dal te zitten en er even aandacht aan gaf. De volgende ochtend stond ik op met een veel lichter gevoel.
Ik hoop dat zo'n licht gevoel jou ook vaak gegund mag zijn!
Liefs, Hanneke
Hahahaha, wat raak! Je zult de vinger bij velen op de zere plek leggen. Helaas zullen die het waarschijnlijk niet lezen... Wij wel en wij herkennen elke letter.
Ik heb een keer gezegd dat ik meer kankermoe ben dan coronamoe. Als je een verbaasde snoet wilt zien..... En nee, ook ik bedoel hiermee niet dat ik het niet zat ben. Wil ook weer hevig aan de knuffels, uitjes en als kok m'n eigen boodschappen doen. Nóg leuker dan een nieuwe jurk heb ik nu ontdekt.
Als ik mijn 2, jawel 2!, fotojaarboeken bekijk hebben we nog van alles gezien en beleefd onderweg met wandelen en fietsen. Veel waarvan we genoten hebben. Ondanks veel dat we gemist hebben....
Dikke knuffels xxxxxxxxxxxxx van mij
Dat is het ook, Hebe, het blijven zoeken naar dingen die nog kunnen en die vreugde geven. Een wandeling, een fietstocht, een boek, muziek, er is nog steeds veel te beleven, als je het vermogen hebt om dit soort dingen te waarderen.
En net als jij ben ik veel meer kankermoe dan coronamoe. Ik heb al vier jaar kanker en jij nog veel langer, ga er maar aan staan!
Liefs, Hanneke
ja bij veel mensen is de rek eruit invb met corona en ik zeg gewoon wat is je probleem precies ,er zijn veel ergere dingen hoor dan niet naar de kroeg kunnen of vul zelf maar in ,ik vind ze moeilijk doen waar dat niet hoeft ,van veel mensen hier zou ik het wel snappen als de rek eruit was maar die zeuren niet ik wil niemand beledigen maar dat noem ik nou rekbaar zijn ach jullie gaan veel beter om met wat je bent dan veel corona zeikerds oepss nou heb ik het toch gezegd
liefs hes xxx
Van mij mag je het zeggen, Hes, maar dat had je al in de gaten.