Korte dagen
Toen ik nog werkte ging de wekker vaak om 6.30. Maar er waren ook dagen dat ik ’s middags begon en ’s avonds om 23 uur thuiskwam. Dat laatste beviel me beter dan het eerste. Hoe dan ook, de dagen waren lang, de nachten kort. Hoe anders is het nu!
Korte dagen
Een uitgesproken avondmens
ben ik altijd geweest
de wekker was mijn vijand
de avond was een feest
Dat is nu wel veranderd
het feest gaat niet meer door
om een uur of half elf
lig ik al op één oor
Maar ik ben geen ochtendmens
nu ik ’s avonds eerder stop
hoewel ik er vroeg in lig
sta ik pas laat weer op
Mijn energie is eindig
ik ben snel aan de grens
mijn dagen zijn maar kort
ik ben een dagjesmens
Ik wens jullie een goede dag, hoe lang of kort die ook is,
Hanneke
Meer gedichten staan op mijn website:
https://jmu120.wixsite.com/hannekemulder
28 reacties
Erg herkenbaar, tot en met het avond-mens zijn toe. Ik ga nog wel af en toe laat naar bed en moet dat dan flink bekopen.
Dus op tijd te bed en laat opstaan, maar de dag is gelukkig nog wel langer dan de nacht. En elke dag is er één.
Liefs XXX
We hebben het blijkbaar nodig, Frie, veel meer te slapen dan vroeger.
En dat laatste wat je schrijft, daar gaat het om.
Iedere dag er een feestje van maken met de energie die je nog wel hebt. Accepteren dat je lijf je niet meer bij kunt houden is misschien nog wel het lastigste. Doseren en keuzes maken en je tempo bepalen om te genieten van het leven.
Mooi herkenbaar gedicht. ❤️
Liefs Nonnie 💕
Inderdaad, doseren en keuzes maken, daar gaat het om. Gelukkig heb ik nog genoeg energie om van alles te ondernemen, mits de nacht lang genoeg is geweest.
Hoi Hanneke,
Wederom heel herkenbaar....[ tenminste NU ]
Vroeguhhhhrrr werkte ik bijna alleen maar 's avonds en s'nachts en ging de
meeste tijd pas om 05.00 uur --06.00 uur of soms 07.00 uur naar bed maar toch
meestal ook wel weer om 11.00 uur uiterlijk 12.00 uur er weer uit.
Korte slaaptijden [ 's morgens ] en een hele lange dag en als je dat natuurlijk
ongeveer 20 jaar gedaan hebt, wen je er wel aan, maar roofbouw blijft het !!
Nu, de laatste paar jaar, ben ik 's avonds om 10.00 uur bekaf en lig er dan
meestal om 10.30 uur er al in..
Maar ik heb mij wel "aangeleerd" er 's morgens weer op tijd uit te gaan,
anders lig je alleen maar te "rotten" in je nest..hahaha
Ik denk , ook voor jou, dat het beter voor je ritme en GEVOEL zou zijn,
als je jezelf "dwingt " om 's morgens vroeger op te staan.[ is gewoon even wennen ]
Dan ben je nog redelijk op je best en uitgerust en dan maak je daar
optimaal gebruik van [ ben je het productiefst !!! ] zowel voor jezelf
als voor je omgeving...
Begrijp je wat ik bedoel??
Ga aub door met je "schrijseltjes"....ik geniet er elke keer van.
Groetjes Hans
---
Tjongejonge Hans, wat een ritme had jij vroeger. Respect dat je dat zo lang hebt volgehouden!
Dank voor je zorgzame advies. Gelukkig lig ik nog niet de halve ochtend in bed, dus het valt nog mee hoor.
Hartelijke groet,
Hanneke
Lieve Hanneke,
Ik was altijd een ochtend mens en savond op tijd er in. Ook vanwege Roelof die smorgens half 5 er uit moet. Nu ben ik nog een ochtend mens het zit er zo in.
Doen wat je kan en wat goed voelt voor jou. Niet één is hetzelfde en kan het zelfde. Ook niemand die er over valt toch.
Liefs Alice❤
Half 5, wat een tijd om op te staan! Dat zou voor mij voelen als midden in de nacht. Daar heb ik ook veel respect voor.
Inderdaad verschillen ritmes enorm en mogen wij nu helemaal het ritme aanhouden dat bij ons past.
Mooie tekst heb je weer bijgevoegd. Ja, volhouden daar zijn wij goed in maar uitrusten hebben we ook nodig.
Liefs, Hanneke
Hanneke, jij schrijft zachtjes.....altijd teder. Zelfs de hardheid van leven weet jij met wasverzachter als inkt, mildheid te brengen.
Maak een diepe buiging voor je!
Dank je wel, Paul, dat is een mooi compliment en het klopt ook wel met mijn gevoel. Ik maak me niet gauw meer kwaad, wil de tijd die mij nog rest in mildheid doorbrengen.
Het maken van gedichtjes is voor mij ook een spel. Oude woorden een nieuwe betekenis geven, zoals 'dagjesmens'. Spelen met taal, dat vind ik leuk om te doen.
Ik ben blij dat jij die sfeer eruit oppikt.
Lieve Hanneke
Wat schrijf jij mooi , lees alles met heel veel plezier ,dank je wel hiervoor .Hele mooie jaarwisseling met de allerbeste wensen voor 2020 .
Liefs Fien
Hartelijk dank voor jouw lieve en warme reactie, Fien.
Hoe gaat het nu met jou?
Ik wens jou ook het allerbeste voor 2020.
Liefs, Hanneke
O, lieve Hanneke,dit is nu zo'n gedicht waar ik om moet huilen.Feitelijk, niet emotioneel, maar toch zo pijnlijk raak.
Ik herken me erin. En soi, zegt men misschien, dan ga toch lekker op tijd naar bed, en sta je later op. Geeft toch niet. Nee. Maar dit, op het eerste oog vrij onschuldige gedicht laat de rottige realiteit van ons kanker bestaan zien.
Lenneke
Ach Lenneke, dat je hier nu om huilen moet. Ik dacht juist: ik plaats een wat luchtiger blogje deze keer want de vorige was wel erg zwaar.
Maar nu jij dit schrijft, realiseer ik me hoezeer je gelijk hebt. Zo veel minder energie dan vroeger, zo ver weg geraakt van het normale, actieve bestaan.
Laatst fietste ik een keer om 7 uur 's ochtends door het donker naar het ziekenhuis om op tijd bloed te prikken. Ik voelde een felle steek van heimwee naar de tijd dat ik door het donker naar het station fietste om naar mijn werk te gaan.
Als ik nu zo vroeg opsta, moet ik 's middags minstens een uur bijslapen. En zelfs na een lange nacht moet ik dat wel eens.
En niemand die het aan ons ziet...
Liefs en veel sterkte, Hanneke
😘
<a href='https://postimages.org/' target='_blank'><img src='https://i.postimg.cc/tTzpbq5W/banana.gif' border='0' alt='banana'/></a>
Lieve Hanneke,
Och och wat een herkenbare tekst. Ik ben altijd een ochtendmens en geen avondmens geweest. So far so good. Maar nu komt mijn worsteling.
De meeste vrienden om mij heen zijn dat juist niet.reglerechte nachtbrakers. Wanneer ze mij dan uit nodigen voor iets (eten, filmpje, noem het maar op) dan wordt dat altijd laat in de avonduren gepland. Tot op de dag van vandaag wordt dan gezegd: "Bianc......., kom op je moet het leven ook een beetje vieren hoor!!!!!" of "wel leuke dingen blijven doen". Over dit punt hebben ze helemaal gelijk en ben ik het volledige met ze eens. Maar nu komt de adder. Die leuke dingen doen s'avonds dat trek ik gewoon niet meer. Wanneer ik dat dan voor de zoveelste keer uitleg, snappen ze het zeker wel (weer), maar ja dan gaat het feest niet door want ze moeten tenslotte werken, de kids, huishouden, sporten, boodschappen etc...........
Resume: de interactie met de mensen om mij heen over geen avondmens zijn, maar vooral geen energie hebben in de avond is voor mij het meest moeilijke. Ik heb er eerlijk gezegd geen moeite mee om 22:00 naar bed te gaan, heerlijk juist. Nee, het gesprek met de mensen erover, het mogelijke verwijt dat ik saai zou zijn, ik niet flexibel genoeg ben etcetc die vind ik vele malen lastiger.
Liefs B
Lieve Bianca,
Dit vind ik heel verdrietig voor je. Dit soort dingen maken dat ziek zijn zo eenzaam kan zijn. We kunnen niet meer met het 'gewone' ritme mee. Ik hoop dat er mensen zijn die jou ècht willen begrijpen. En bijvoorbeeld ook bereid zijn om af te spreken voor koffie, thee, een broodje eten, wandeling. Misschien helpt het om te vertellen dat je er verdrietig van wordt, hen mist en dat je het echt niet meer kan. Moeilijk, maar anders zien ze het niet.
Het leven vieren, leuke dingen blijven doen. Ze moesten eens weten hóe graag jij dat zou willen!!!
Veel sterkte ermee, Bianca.
Liefs, Hanneke
Zeker heel verdrietig Hanneke. Ik denk ook dat je daar een punt hebt. Echte vrienden hebben begrip lijkt mij.
Hallo Bianca,
Ik vind het echt te triest voor woorden om te lezen dat jij, in jouw "positie" je
een beetje schuldig voelt naar jouw "vrienden" toe.
Sorry, maar ik ben altijd een beetje hard en stevig door de bocht in mijn
uitspraken, maar ik denk toch niet dat die mensen ECHT vrienden van jou zijn!!
Jij was altijd al een ochtendmens [ schreef je zelf ] dus jij hebt je altijd al aangepast
aan hun.....en nu kunnen en willen zij zich niet "aanpassen" aan jou ???
Nogmaals.....dit zijn geen vrienden en ik hoop dat je daar nu, helaas op
een harde manier, achter komt.
Het woord "vriend" wordt naar mijn mening veel te makkelijk gebruikt
door veel mensen en daar kom je in tijd van "nood" pas goed achter.
Ik hoop echt dat je andere mensen in jouw omgeving kunt vinden die
wel begrip voor jou hebben en dat je het lef hebt om die z.g. vrienden
keihard de deur te wijzen!!
Wij zijn er hier in ieder geval wel voor jou!!
Veel kracht wens ik je...
Groeten Hans
---
Wat lief Hans. Helemaal mee eens.
Helemaal mee eens Hans , jammer genoeg herkenbaar Bianca , ook bij mij fam uitgedund onder het mom dat ze niet weten hoe er mee om te gaan .Het is het makkelijkste wat je kunt doen geen belangstelling of begrip opbrengen.Advies kijk naar de mensen die belangstelling hebben en geniet daarvan , voor die mensen heb je dus ook meer tijd en energie voor .
liefs Fien
Beste Hans, Hanneke en Alice dank voor jullie feedback. Ga ik over na denken.
liefs B
Hoe was het ook al weer in het Nederlands ... het gaat niet om de kwantiteit maar om de kwaliteit, toch?
En gossie, Viooltje ... Elke keer als ik je zie, zie je er goed uit, heb je goede en positieve energie, heb je mooie dingen te vertellen!
Dank
Voor wie je bent
Hoe je bent
Dank
Voor jouw aanwezigheid
Jouw lach en jouw traan
Dank
Ik ben een beter mens door jou
beïnvloed door die positiviteit
Liefs,
Jax ☀️
Wat mooi en wat lief, Jax. Ik ben ontroerd.
Mooi!!!! Lieve Hanneke, mss wel luchtig bedoeld, maar heeft o zo veel impact! Na vele jaren heb ik 'de bal de bal' laten zijn. Ook ik ben een geboren ochtendmens en latertjes daarvoor moest ik altijd boeten. Maar ja, dat was met een dagje uitslapen en bankhangen wel weer opgelost. Maar nu.... kost me dat een dag of drie en soms nog meer. Sja, dus mijn leven speelt overdag en na een aantal actievere uurtjes overdag, begint het al vroeg te schemeren. En ja, maar weinig vrienden die daarmee rekening houden.....
Ik weet dat als een ander binnen vriendengroep had wat ik heb, ik al vanaf het begin minstens één dag in het jaar zou regelen volledig aangepast aan de zieke. En dat is niks bijzonders, maar gewoon normaal. De dag die ik daarmee hier nu bedoel, nou, daarop wacht ik nog steeds..... Alhoewel ik vermoed dat ie panne had en niet vertrekken kon; of de juiste afslag heeft gemist....
Gelukkig mag ik mij ook koesteren in een rijke omgeving die hiermee wel rekening houdt. Vanzelfsprekend, ongemerkt, met een knipoog en begrip. Rijkdom die ik koester! Enne...dagjesmensen beleven erg veel mooie dingen hoor!
Knuffels Hebe xxxx
Lieve Hebe,
Dat laatste is zeker waar. Vorige week mochten wij samen met nog een aantal mensen van deze site zoiets heel moois beleven. Wat was dat geweldig!
Het is naar als je vrienden geen rekening met je houden. Mijn omgeving doet dat wel. Ik heb geleerd om duidelijk te zijn. Als iemand een etentje voorstelt, zeg ik: voor mij is een lunch beter. En als iets me te zwaar, te ver of te ingewikkeld is, doe ik het niet. Daarvoor krijg ik eigenlijk altijd begrip.
Ben ook wel wat mensen kwijtgeraakt maar heb er nieuwe en betere vrienden voor in de plaats gekregen. Dat had ik nooit verwacht!
Liefs,
Hanneke
Lieve Hanneke
Toen ik jong was was ik echt een nachtbrakertje ,daarna werd ik wel een ochtendmens mits je me de eerst 2 uur met rust liet hihihihi ,later werd ik weer een nachtmens en tegenwoordig ben ik noch dag noch nachtmens ,het kan verkeren
liefs hes xxx