Intermezzo

Mijn lieve Hanneke,

Wat doet mij dit een verdriet. Je bent er nog, maar ik koester de gedachte dat ik zo'n mooi mens gekend heb 😓

Lieve Hanneke, net als iedereen hier, hoopte ik zo met je mee dat het dalen van de tumormarker iets goeds betekende. Dat het betekende dat die laatste chemo op de plank iets deed. Dat het je, ondanks de zware bijwerkingen en de pijn, extra tijd zou geven, wat betere tijden, bonustijd.

M'n hart breekt omdat het niet zo is. Nu is er niets meer mogelijk, geen behandeling meer, geen rem op die #%#£€%₩-kutklotekanker. 

Dood zijn is niet erg, daar ben ik van overtuigd. Maar de weg er naar toe, afscheid nemen, och lieve vriendin, het komt me voor als onmogelijk. Laat het dan alsjeblieft zonder pijn zijn, zonder veel onrust. Je mooie leven koesterend. Ik moet er van huilen, maar hoop dat ik je betere herinneringen bied dan m'n tranen.

Tot gauw, lieve Hanneke XXX 

Lieve Hanneke,

Ik zit hier te huilen. Uitbehandeld. Wat een gedrocht van een woord trouwens. En blij gemaakt met die dooie mus van de dalende tumorwaarden. En wat jij dan ondertussen op je lever hebt... ik weet van Roberto dat als de lever actief meedoet, er inderdaad geen mogelijkheden meer zijn. Jij bent net zo oud als hij was. Ik was laatst blij om te lezen dat jij dat "oud" noemt. Hij stond er ook zo in. Hij vond het leven dat hij had gehad, echt volledig de moeite waard. Had het gevoel dat hij ook ten volle geleefd had. Nee, misschien niet ieder jaar een grote reis of kitesurfend en thrillseekend door het leven gegaan, maar op het gebied van liefde, werk en sport het beste van zichzelf gegeven. Dat gaf hem veel voldoening en ik kan je niet uitleggen hoeveel troost dat ook biedt aan de nabestaanden. Het idee dat iemand het leven fijn heeft gevonden.

Dat je bang bent voor het laatste stuk, snap ik heel goed. Ik heb dat zelf ook. Je wilt geen pijn, niet oncomfortabel zijn. Roberto had op het eind veel moeite met al dat verdriet om zich heen. Dat was belastend voor het laatste beetje energie dat hij nog had. Het hielp hem om nog hele kleine doelen te stellen. Een ijsje kunnen eten op een dag. Door mij gewassen worden. Een kort bezoekje. Een podcast kunnen luisteren. En verder geen eisen meer stellen aan het leven. Geen poespas meer. 

Het proces is natuurlijk heel individueel. Ik weet ook niet of het helpend is, dat ik je dit schrijf. Het is mijn poging om je te laten weten dat ik met je meevoel. 

Heel veel liefs, Mirjam

Intens verdrietig voor jou en iedereen die jouw dierbaar is. Ik kan er geen woorden voor vinden. 💔🫂😘

Wat een mokerslag Hanneke! Ik hoop dat jou intermezzo hier op aarde nog lang wordt gerekt op een zo menselijk mogelijke manier. Maar oh, wat zal dat laatste stukje zwaar en onzeker zijn. Ik wens je onnoemelijk veel kracht! ❤

💜💜💜💜💜💜💜😓oh meissie ach lieve schat ,wat doet dit zeeerrr .

Ik wil van alles zeggen maar kom niet verder dan ,als je toch moet gaan laat het dan zonder pijn zijn naar het mooie grote licht vol met liefde voor jou oneiindig veel liefde ,je weet dat jij me zeer dierbaar bent en voorgoed in mijn hart 💘

Heel veel liefs voor jullie zijn i  onze gedachten ed en hes😘😘

Hoe doe jij dat toch lieve Hanneke. Ik vind het zo dapper en flink van jou dat jij nu al dit blogbericht kunt schrijven, terwijl je pas vanmorgen de allerslechtste uitslag hebt gekregen. Onverteerbaar dat er hoop was, maar dat dit nu in één klap is weggeveegd. Moet denken aan onze 2 vriendinnen die dit ook te horen kregen, en er niet meer zijn. Beide hebben deze laatste fase zo bewonderings waardig gedragen. En nu moet jij daar doorheen. Gelukkig ben je er nog. Maar wat zullen wij jou allemaal  ontzettend gaan missen. Maar ook met heel veel liefde steeds aan jou terug denken.

Poets mijn tranen weg. Hoop net als alle anderen dat deze fase voor jou te dragen zal zijn. Ik kijk er naar uit om samen met Hebe en Frieda overmorgen naar jou toe te komen. 

Dikke knuffel lieverd. Liefs Anja ❤️😘

Lieve Hanneke

Dood ben je pas als je vergeten bent  .

En vergeten zulle we je nooit

Liefs , Willy

Lieve Hanneke,

Ik probeer me vaak voor te stellen hoe het moet zijn om het bericht te krijgen dat ze niks meer kunnen doen en je alleen nog maar kunt wachten op wat komen gaat. Ik ben ook niet bang voor de dood, maar wat je zegt: die weg er naartoe, het zieker worden, meer pijn, afscheid moeten nemen. Weten dat je na een zware moeilijke tijd het nog zwaarder en moeilijker gaat krijgen. En dat er nu geen betere tijden meer komen. Dat het dan gewoon afgelopen is. Bizar eigenlijk dat we daar als gezond mens zelden bij stil staan, dat we daar niet over praten. Of is het iets wat je eigenlijk voornamelijk moet ondergaan? Zijn woorden sowieso te klein voor zoiets groots?

Jij hebt mij zo vaak geholpen en opgebeurd in je reacties en ik merk dat ik de behoefte voel dat nu bij jou te doen. Maar ook dat ik die woorden niet heb. Want ik weet niet waar en hoe ik jou kan helpen. Het is gewoon kut.

Liefs, Bianca ❤

Lieve Hanneke, dit bericht is een harde klap. De werkelijkheid van deze ziekte overvalt ons altijd weer…jouw aanwezigheid hier is zo vertrouwd geworden, zo vol wijsheid en liefde. Die energie is blijvend. Je bent hier onder ons en onder je geliefden ook als je er fysiek niet meer bent. Ik denk aan je. ❣️

Wat een vreselijk nieuws en wat een klote woord, uitbehandeld...

Van alles liefs wil ik tegen je zeggen, maar de juiste woorden kan ik niet vinden. Het spijt me.

In stilte dan maar, weet dat er aan je gedacht wordt.

Zo heeft men het vaak over 'loslaten' terwijl mij lijkt dat je meer hebt aan de gedachte alle liefde en warmte van de lieve mensen om je heen vast te houden en mee te nemen als een zachte, troostende deken die je beschermt. Juist ook tegen alle onwetendheid van buitenaf. Ik wens je veel van die warmte en liefde toe. ❤️

Lieve, lieve Hanneke,

Je bericht maakt me stil. Verdrietig. Nietig.

In gedachten bij jou, lief, warm en groot mens. Onuitwisbare herinneringen.

Díep respect voor jou. 

Liefs,

Carolina X 

Lieve Hanneke,

Il ben je altijd blijven volgen. Je gedichten zijn prachtig en inspirerend. Ik zal ze missen..... Heel veel sterkte de komende tijd lieve Hanneke. Ik denk aan je.....veel liefs en dikke knuffel 🤗❤💋

Lieve Hanneke, 

Hier zijn geen woorden meer voor. Ook ik ben in gedachten bij je en stuur je veel liefs en een dikke digitale knuffel. ❤️

Liefs Saskia

Lieve Hanneke

wat een verschrikkelijk bericht. Houd de komende tijd vast wat je lief is, heel veel sterkte. 

liefs

wilma 

Lieve  Hanneke, lieve Han( dat mocht ik zeggen van je)

Net als veel anderen hier, die jouw hartverscheurende bericht lazen, zit ik hier te huilen. Gisteravond toen je appte. En nu weer. Ik lees de reacties en weet niet wat ik er verder aan toe te voegen heb. Hoe geliefd heb jij je gemaakt hier. Je wijze woorden.Je liefdevolle reacties.  Je fijne reacties.  Altijd nadat ik een blog heb geplaatst is het eerste wat er toe doet: heeft Hanneke al gereageerd. Alles wat je geschreven hebt en gegeven hebt, het zal blijven. 

Je weet dat de dag een keer komt dat je dit te horen krijgt. Maar toch hield je je vast aan spranjes hoop; nog tijd erbij sprokkelen. En nu: uitbehandeld. Ik ben er stil van.

Ik ben zo blij dat we elkaar tijdens de lunch in 'het echt' hebben onmoet. 

Alle liefs.

Lenneke

Lieve Hanneke, 

heel verdrietig en heel zwaar. Het lijkt me een beetje onmogelijk. Als het waar is wat je schrijft dan ben ik daar blij mee. Sterven is voor mij gewoon keihard. Jij zou zeker langer willen blijven, wij zouden jou zeker veel langer hier willen houden. Dat lees ik hier bij iedereen. Het is wel echt te vroeg maar gelukkig ben je er en ben je er in ieder geval geweest. Dankjewel voor alles. Als ik aan je denk, voel ik hoe goed ik me voel in jouw gezelschap!

Liefs 🙏

Loes

Lieve Hanneke,

dat valt werkelijk niet mee, zeker na je bericht over de tumormarkers. Je blogberichten en gedichten volg ik omdat ik je een wijze vrouw vind en als naamgenoot voel ik verbondenheid. Je hebt mij en veel andere lezers verrijkt met je berichten. Veel dank hiervoor.

Fysieke pijn zullen ze vast kunnen bestrijden heel anders zal het zijn met die andere pijn van verdriet, afscheid en loslaten. Jij zal dit doen op jouw manier en dat is goed.

Je hebt zo je best gedaan….! zoveel verdriet…..

liefs Hanneke

Lieve Hanneke,

Heel toevallig heb ik je blog gisteren nog niet gelezen, anders had ik niet zo'n positief klinkend blog net zelf geschreven. Want jij was voor mij hier mijn eerste lotgenoot met hetzelfde ziektebeeld  met wie ik contact had. En ik kwam er al snel achter dat je niet alleen mij steunde met warme bemoedigende woorden maar velen hier een hart onder de riem stak. Het voelt vreemd om verdriet te voelen om iemand die ik nog nooit heb ontmoet in het echt maar toch voelt dat zo.

Wat valt er te zeggen als er niets meer valt te zeggen. Dankjewel dat ik je mocht leren kennen. En ik hoop zo dat je niet al te bang hoeft te zijn het laatste stukje .

Liefs, Ingrid

Wat een vreselijk bericht Hanneke. Ik hoop dat je wat hebt aan de harten onder de riem van al je volgers. 
Ik wens je alle sterkte. 
Tom

Lieve Hanneke, 

Wat heeft kanker.nl mij een mooie vrouw doen leren kennen. Viooltje, altijd inlevende reacties, opbeurende woorden, en gedichten die de kern raakten. 

We kunnen je niet missen maar als het dan toch gaat moeten, dan wens ik je rust & liefde in de tijden die komen. 
 

Alle liefs , en dank! xx Joke

❤️

Lieve Hanneke,

verschrikkelijk om dit zo te lezen. Heb je gedichten altijd gelezen en ze zijn prachtig. Ik wens je heel veel kracht toe.

liefs,

John

Ik wist gister even niet wat ik schrijven moest, eigenlijk nu nog niet, blijf schrijven tot de 1 na laatste dag blijf leven tot de 1 na laatste dag. 

Liefs Ron

Sterkte

Lieve Hanneke,

Prachtige gedichten heb je hier geschreven, altijd een warm woord als reactie onder mijn blogs en dan nu dit bericht.

Ik heb er echt geen woorden voor.

Ik wens je heel veel liefde, sterkte, kracht en rust toe.

Bedankt voor alle hartverwarmende woorden lieve Hanneke.

Xxx Conny

❤

Ik lees, en ik huil. Om wat je doormaakt. Omdat je zo lief bent en niemand hier op deze site dit wilde lezen en je nog zo veel langer en beter had gegund. 

Een hele dikke beso lieve Viooltje😘 

Lieve Hanneke,

Stil ben ik van jouw verdrietige woorden. Daarnaast geeft jouw gedichtje mij ook weer een nieuwe manier van kijken, die op de een of andere manier ook wel weer een geruststellende gedachte voor mij is. 
We willen jouw lieve woorden nog lang niet missen hier. Al weet ik zeker dat de woorden uit al jouw gedichten vast nog vaak terug zullen komen, hopelijk voelt het fijn dat je die hier straks achter mag laten en dat die velen ook een troost mogen bieden doordat ze altijd zo herkenbaar zijn. Maar ik wil nog helemaal niet spreken over straks. Nu ben je nog bij ons en kunnen we jou hopelijk nog een klein beetje troost bieden met lieve woorden. Ik wens je voor vandaag nog wat fijne genietmomentjes toe. Veel sterkte Hanneke en een hele dikke knuffel van mij voor jou, liefs Bianca en een dikke hug van Finn🥰

💞in gedachten een liefdevolle omarming

😭😭

Lieve Hanneke,

Al vaker ben ik stil gevallen na een bericht van jou, maar deze stilte is wel erg oorverdovend. Er is al zoveel gezegd en ik weet niet goed wat daar aan toe te voegen. 'Kanker is niet zo'n genot' zal ik er altijd in blijven houden en soms lees ik wat van je gedichten terug. Vooral de grafschriften, daar kan ik nog steeds keihard om lachen en al die lieve woorden van jou...

Heel veel sterkte!

Liefs Sandra 

Lieve Hanneke,

Ik ben stil, kan geen woorden vinden en dat is denk ik ook niet erg. Wil je alleen maar een hele dikke knuffel geven en heel veel liefde en kracht toewensen!

Alle liefs, Gerda

♥️

❤️ 

Hoi lieve hanneke,

Wat een bericht, pats een klap in je gezicht, een verdoofd gevoel, uitbehandeld.  Het woord waar vele, ook ik, bang voor ben om te horen te krijgen. Bezig zijn met bewust afscheid nemen, het laatste stukje leven, samen met je geliefde om je heen.

Ook ik zit te huilen als ik dit schijf want dit staat mij ook te wachten en weet ook niet hoe ik hier mee om zal gaan.

Ik hoop dat de tijd die je nog hebt omgeven  bent met iedereen die je lief hebt. En vergeten wordt je niet, alleen al niet om de indruk, medeleven en troostende woorden die je vele gegeven hebt. Maar ook wordt je nooit vergeten omdat je dadelijk iets ongelooflijk moois nalaat. Je gedichtenbundel. Weet je al iets meer wanneer deze precies uitkomt. Ik hoop in ieder geval dat je dat nog mee mag maken.

Ik wens je heel veel kracht liefde en wijsheid toe en hoop dat je nog even onder ons bent.

Veel liefs en een heeele dikke knuffel 

Monique 1967

Lieve Hanneke 

Stil..... kan er geen woorden voor  vinden. 

Een traan....rolt over mijn wang, wat vindt ik dit verdrietig voor jou en je naasten. 

Een hele dikke knuffel, in gedachten bij jou en iedereen die je lief is. Heel veel sterkte lieve krachtige mooie Hanneke . 

Liefs Nonnie ❤️

Lieve Hanneke,

Mooi mens, met een groot hart. Altijd lieve woorden voor iedereen, altijd denkend aan anderen, terwijl je zelf heel veel voor je kiezen krijgt.

Wat is het lichaam toch verraderlijk. Goede uitslagen en ondertussen woekert het toch verder. 

De laatste fase is aangebroken, en ik kan alleen maar hopen dat de ongemakken niet al te groot zijn.

Net als vele anderen, zal ook ik je gaan nissen hier, met al je mooie gedichten. Het verwoorden van de rauwe, maar ook mooie kanten van het leven. 

Heel veel liefs, Karin 😘😘😘

Lieve Hanneke

ik kan alleen maar lezen uitbehandeld en ik huil en huil

Wat te zeggen ik weet het echt niet. Ik denk aan je

Liefs Hanny 💚

Lieve Hanneke,

Een dikke knuffel van mij❤... 

Carla☀

Lieve, o zo lieve Hanneke, 

Ergens op die vrijdag 1 april ben ik begonnen met tranen en die rollen nog steeds. 

De lach lijkt gevat in de glans van de traan
hoe kun je nou ooit
niet meer naast me staan?

Erbij, altijd, de laatste jaren elke dag
woorden, wijsheid, humor
want ja, onder ons is het 'alles mag'

Vertrouwen, hopen, tegen beter weten in
struisvogelen kansloos
klotekanker in diepste weerzin

Onwerkelijke werkelijkheid dan is die daar
uitbehandeld, hoe gruwelijk
en toch is dat waar

Geen mooie woorden maar bittere pijn
toch ben ik dankbaar
deel van jouw leven te mogen zijn

Je gaat Hanneke
en je blijft 
altijd
bij mij
en velen
onuitwisbaar

Hou van je!
xxxxxxxxxxxxxxxx Hebe

 

Lieve Hanneke, zo verdrietig, zo stil, zo niet weten wat te schrijven. Ik wens je veel liefde en warmte toe in deze laatste fase. Je bent in mijn gedachten.

Josephine 

Och lieve Hanneke

Wat een naar bericht.

Ook al weten we dat het een keer gaat komen het komt toch hard aan.

Ik wens jou heel veel sterkte en de kaarsjes blijf ik branden voor jou.

Lieve groet Angela 

Er was een periode vannacht dat ik niet kon slapen. En toen schoten er beelden uit Oekraïne voorbij en van de Russische minister van buitenlandse zaken Lavrov die de gruweldaden in Buchra afdoet als een "toneelstukje". Toen kon ik de slaap natuurlijk helemaal niet meer vatten dus heb ik wat cvd druppels genomen.

Vervolgens kwam het bericht "uitbehandeld" voorbij waarop deze regels ineens opkwamen:

Ook al ben je nu dan uitbehandeld

Je gaat toch nog wel even door?

Blijf reageren, schrijf gedichten

             We want more

          W e  w a n t  m o r e 

         W E  W A N T  M O R E

Tom
 

Lieve Hanneke 

Ik moest ff aan je denken dus geef ik je ff n knuffel 

Liefs edwin en hes❤

Ik weet niet wat ik moet zeggen.... ik las met kippenvel jou blog.. lieve Hanneke heel veel sterkte 😘

Lieve Hanneke,

Ik zit hier met een brok in mn keel en tranen in mn ogen. Je boodschap ‘uitbehandeld’ komt als een mokerslag binnen. Wat een  hard gelag en oneerlijke strijd. Waarom dan toch? Je bent zo’n mooi mens en verdient zoveel beter! 

 Ik hoop heel mijn hart dat je tot je nog een tijdje dragelijk kan leven en ook tot je laatste ademtocht nog goede momenten mag beleven . En dat je hoeft te lijden. Voor mij ben je nog lang niet dood!
 

veel liefs en sterkte! 
 Christa 
 

Lieve Hanneke,

Dat woord dat je niet wil horen, maar waarvan je weet dat het een keer komt, dat rotwoord, wat klinkt het hard: uitbehandeld.

Ondanks alles schrok ik enorm toen ik het las. Ja, het leven is een intermezzo tussen er nog niet zijn en er niet meer zijn. Maar aan dat intermezzo heb jij jouw bijzondere invulling gegeven. In het Delfts Symfonie Orkest leerde ik je kennen als de concertmeester, die 20 jaar lang vol toewijding ons orkest aanvoerde. Het is dan ook zeer verdiend, dat het orkest jou tot erelid benoemde, toen je niet meer met ons mee kon spelen. 
En met je gedichten en je warme woorden hier op de site, heb je ieders hart weten te raken. Je mag dan uitbehandeld zijn, ik hoop gewoon dat je nog zo lang mogelijk bij ons zal zijn. Een wondertje moet toch kunnen?

Ja, dat laatste stukje.
Ik weet niet of het je helpt, maar ik heb gezien bij het overlijden van mijn schoonmoeder (gestorven aan uitgezaaide blaaskanker), dat het laatste stukje ook heel vredig en rustig kan verlopen. Goeie zorg, pijnstilling en geliefden, die er voor je zijn, hielpen haar het leven los te laten.  

Lieve Hanneke, ik wens je heel veel kracht, liefde en goeie zorg.

Margriet