Hoop
De ochtend na de fatale diagnose werd ik wakker met als eerste gedachte: “er is geen hoop meer”. Dit bleek niet te kloppen. Hoop op genezing was er niet, maar er bleek wel degelijk hoop te zijn. Ook nu de ziekte veel meer bezit heeft genomen van mijn lichaam, is er nog hoop.
Ik citeer in dit gedicht uit de Bijbel: “Geloof, hoop en liefde. De belangrijkste daarvan is de liefde”. Geloof speelt voor mij geen rol meer, maar deze tekst vind ik mooi en waar. Liefde (in de brede zin van het woord) geeft mijn leven zin en waarde. En als je ziek bent, is hoop ook heel belangrijk.
Hoop
Aan het begin
lijkt alle hoop vervlogen
als je lichaam zo ziek is
maar dat er toch hoop is
waarop ik kan bogen
zie ik nu beter in
Paulus schreef ooit:
geloof hoop en liefde
ik hoop op meer tijd
in genegenheid
met mijn geliefden
de hoop beschaamt nooit
Ik weet niet wat wordt gegeven
maar zolang er leven is
is er hoop
ik ken niet het verloop
maar zolang er hoop is
is er leven
Lieve mensen, ik wens jullie hoop en leven toe.
Hanneke
Meer gedichten staan op mijn website:
https://jmu120.wixsite.com/hannekemulder
59 reacties
Prachtig dat wens ik jou ook. En hoop moet je hebben en houden.
Liefs Alice ❤😘
Dank je wel, Alice. Jij hoopte je kleinkind in de armen te houden en het is gebeurd. En hopelijk zal het nog veel vaker gebeuren.
Liefs, Hanneke
Hoi Hanneke je omschrijft het mooi in je gedicht.
Waar zouden we zijn zonder hoop?Net als leven een woord met 2 klinkers en 2 mede- klinkers.Laat ze maar goed samenwerken!
Liefs Jeron.
Samenwerking tussen hoop en leven. Dat klinkt mooi. Dank voor je reactie.
Liefs, Hanneke
Hey Hanneke,
Je omschrijft het waarschijnlijk precies zoals jij het voelt en
misschien vele anderen ook...
Ik zelf heb er alleen een beetje andere "gedachte" over, want waar
zou ik op moeten hopen ??
Het enige waar ik echt op hoop is dat het allemaal rustig en waardig
zal "verlopen" maar of ik dat ook onder "hoop " moet zetten zoals
jij het omschrijft ??? [ ik weet het niet ]
XXX Hans
---
Dank voor je oprechte maar ook verdrietige bericht. Ik heb het niet in het blog verwoord, maar zeker heb ik gedacht aan wat jij schrijft. Want ik vroeg me af: is het wel waar, dat er hoop is zolang er leven is? Hoe zit dat als het einde echt nadert? En toen kwam ik precies uit bij wat jij schrijft. Hoop dat het waardig verloopt, zonder al te erg lijden. Hoop om het te kunnen aanvaarden en rustig te mogen vertrekken. Voor mij ook: hoop dat ik de moed heb om ondragelijk lijden voor te zijn.
Op dit moment heb ik nog het geluk dat ik steeds weer uit de dalen krabbel, en hoop op extra tijd van leven met goede kwaliteit.
En ik hoop oprecht dat jij ook nog een tijd in ons midden blijft en je reacties blijft schrijven.
Liefs, Hanneke
Hoi,
Mijn reactie was echt niet "zielig" bedoeld hoor!!
Bij mij is het "verloop" natuurlijk op een geheel andere wijze
dan bij de meeste anderen hier. [ ik bedoel vooral geestelijk ]
Ik weet, sinds dat ik het drie jaar geleden te weten ben gekomen, verder
totaal niets van "hoe het er nu voor staat " en dat wil ik ook niet.
Dus dan is alles nog een stukje meer afwachten van hoe waar en wanneer.
Maar ik hou wel van een beetje extra spanning in mijn leven..hahahaha
XXX Hans
---
lang voor lang geleden schreef ik dit over hoop.
Hoop is verwachten dat het beter wordt hoe dichter je bij de finish komt.
Ik ben blij voor je dat je nog Hoop kent en dat het bewaarheid word.
Sterkte
Verwachten dat het beter wordt hoe dichter je bij de finish komt? Zo heb ik het nog nooit bekeken, Ron. Hier moet ik over nadenken, het is verrassend voor me. Voor jou hoop ik dat het leven nog dragelijk is.
Dank voor je reactie.
Liefs, Hanneke
Prachtig!
Ik geloof
ik geloof dat er hoop is
totdat ik weet
dat hoop vervlogen is
en ik geloof
dat dan mijn einde (daar) is
Dikke knuffels en veel liefs!
xxxxxxxxxx Hebe
Dan hoop ik dat er nog lang hoop voor jou zal zijn, Hebe!
Liefs, Hanneke
Zolang er hoop is is er leven!
Dat we nog maar lang hoop mogen houden en veel liefde mogen ervaren Hanneke.
Warme groet
Hanny
Dank je wel, Hanny. Dat hoop ik ook voor jou.
Liefs, Hanneke
wat prachtig geschreven. ik ben tot tranen geroerd
ik wens met alles wat ik in me me heb ......je vooral LEVEN toe
liefs
astrid
Dank je wel, Astrid. Ik weet dat bij jullie hoop ook heel belangrijk is. Zo lang hoopten jullie dat Ron weer thuis zou komen. En ik hoop vooral ook op een goede behandeling voor hem. En voor jullie beiden ook leven; aan liefde geen gebrek!
Liefs, Hanneke
Hoop, leven, wat kan ik ermee. Leven heb ik genoeg gehad, met vele ups en downs, en zonder zo'n stomme bucketlist. Ik hoef niks en ik moet niks en ik wil helemaal niet oud worden, laat staan oud zijn. Als ik vandaag zou omvallen (niet reanimeren aub) zou ik het prima vinden, ik mis er niks aan behalve dat mijn borduurwerk dan nooit meer afkomt. Hoop? Een waardig einde en de moed om tijdig zelf de stekker eruit te trekken en mezelf de aftakeling en lijdensweg te besparen. Meer hoef ik niet.
Liefs, Marian
Hallo Marian,
Het lijkt wel een beetje op wat ik geschreven had, alleen lijkt het bij
jou nog wel veel "negatiever" dan bij mij.
Als ik vandaag omval, kan mij dat ook helemaal niets schelen....ook ik
heb een zeer "compleet" leven gehad met erg hoge pieken en zeer diepe dalen,
maar toch [ als ik een goede dag heb ] ben ik toch nog met van alles bezig en heb
ik ook nog wel plezier er in en ben ik trots als ik toch weer wat op poten
heb gezet wat ik wilde [ vaak volkomen nutteloos, maar dat geeft niet hahaha ]
Ik hoop voor jou dat je toch nog heel erg veel plezier in je borduren vind!!
Groetjes Hans
---
Negatief... Dat is het niet. Ik ben niet depressief of verlangend naar de dood. Het is go with the flow. Ik krijg mijn driemaandelijkse apk en weeg af wat de voors en tegens zijn. Dat ik kinderen heb is een reden om (tot nu toe) te kiezen voor controle en palliatieve behandeling, maar niet tot elke prijs. En om de waarheid te zeggen, mijn bestaan is nogal leeg. Ik kom weinig buiten de deur, ben veel alleen (geen partner) , zit hele dagen op m'n telefoon (kanker.nl bijvoorbeeld en Wordfeud), kijk veel tv en netflix. Borduren heb ik al weken niet gedaan en ook lezen doe ik amper meer. Mijn kwaliteit van leven geef ik een rapportcijfer 7. Niet slecht. Go with the flow. Ik draai pas tien maanden mee in het kankercircus en ik zie wel wanneer het slechter gaat en of ik mijn aow nog haal.
Liefs, Marian
Lieve Marian,
Bedankt voor weer een goudeerlijke reactie, en nee, ik vind het ook niet 'negatief' (en ook vind ik niet dat we altijd 'positief' zouden moeten zijn; we hebben immers kanker).
Zoals ik aan Hans ook schreef: hoop op een waardig einde en de moed om al te ernstig lijden voor te zijn speelt bij mij ook een rol. Maar ik ervaar mijn leven gelukkig nog als overwegend heel goed, al hobbel ik inmiddels van dal naar dal, met gelukkig steeds wel weer betere periodes ertussen. Mijn leven is sinds corona nog veel 'leger' dan daarvoor. Ik kom nergens en zie maar één persoon. Ik heb het geluk dat ik alleen zijn prettig vind en - na een druk en vol leven - nu echt kan genieten (sorry, weer zo'n woord waar ik eigenlijk zelf allergisch voor ben) van rust, een lege agenda, wat lummelen, rommelen en klooien en dankzij jou ook borduren; nog steeds een rage.
Het idee 'als ik vandaag zou omvallen zou ik het prima vinden' vind ik ook stoer en sterk hoor. Ik wil zelf heel graag nog leven, maar heb ook geen bucketlist van wat er allemaal nog moet. In die zin ben ik er ook wel klaar voor. Dat ik geen 80 word heb ik al lang geaccepteerd. Ik heb geen kinderen of kleinkinderen. Wel vrienden, familie en een geliefde, en het is vooral voor en met hem dat ik graag nog een tijdje op deze aarde blijf. En daarom ben ik blij met de behandelingen die er nog zijn en waar ik over het algemeen verbazingwekkend weinig last heb. Dus ik hoop nog even door te gaan.
Liefs en goeds voor jou,
Hanneke
Ja dat wens ik ook voor jou hanneke, en alle andere lotgenoten: dat we - ongeacht hoeveel tijd we nog krijgen- gelukkig met onze dierbaren en met een goede kwaliteit van leven en zonder al teveel bijwerkingen van behandelingen kunnen leven!
Lieve Hanneke,
Hoop is zo belangrijk! Je bent een levenskunstenaar, een sterk en prachtig mens, die ondanks moeilijke omstandigheden hoop kan blijven houden. Op mooie momenten, mooie dagen, op liefde en nog veel meer.
Blijf heel hard hopen en wie weet wat voor moois dat nog gaat brengen. Hopelijk nog heel veel, dat wens ik je met heel mijn hart toe! ❤️
Lieve Jessica,
Nu ben ik op mijn beurt geraakt en ontroerd door jouw reactie. Ik zie dit allemaal ook bij jou en wens jou hetzelfde toe.
Liefs, Hanneke
Lieve Hanneke.
Wat een verschil in emoties roept dit op.
Mijn motto is: geloof, hoop en vertrouwen. Maar zeker dat kan niet zonder liefde.
Je schrijft geloof speelt voor mij geen rol meer. Alle respect. En ik denk te begrijpen hoe jij het bedoelt. Maar behalve dat je bij geloof aan het religieuze denkt, heeft het ook zoveel andere interpretaties. En hoort het daarom zeker ook bij mijn motto.
Liefs Dasje
Je hebt helemaal gelijk, Anja, geloof kan ook om andere dingen gaan dan het religieuze geloof. Ik geloof niet meer in God of in een leven na de dood. Maar wel in liefde, vriendschap, muziek, het leven en nog wel wat meer. Daarom heeft het woord ook zijn plaats in mijn gedicht.
Vertrouwen is soms moeilijk als je ongeneeslijk ziek bent. Toch is ook dat er wel. Vertrouwen dat er goed voor me wordt gezorgd, dat ik het aan zal kunnen en dat, als het echt niet meer gaat, het einde een verlossing zal zijn.
Liefs, Hanneke
Lieve Hanneke,
Ik ben heel blij dat je hoop houdt. Ik stel me voor dat het ook betekent dat je toch nog weer bergjes of op zn minst valse platten (is dat nederlands :)?) hebt, tussen de dalen door. Hoop is volgens mij een van de dingen die de mens op de been houdt, en de de angst en uitzichtloosheid op afstand houdt. Je moet het wel kunnen, het komt niet vanzelf. Ik hoop dat je nog een een hoop hoop blijft houden.
Heel veel liefs (en nóg meer hoop), xx Joke
"Ik hoop dat je nog een hoop hoop blijft houden." Wat mooi, zou je ook niet eens op gedichten overgaan?
Ik bedenk ook, naar aanleiding van alle reacties, dat je ook kunt hopen op de heel korte termijn en op kleine dingen. Hopen op een goede nacht zonder al te veel wakker liggen (ik had er zomaar twee!). Hopen op morgen wat minder pijn (ook deze hoop werd de afgelopen week waarheid).
Tegelijk ga ik met hoop tegen mijn eigen principe in dat het altijd nu is en de toekomst niet bestaat. Maar helemaal niet aan morgen denken kan denk ik niet, bovendien is het nu ook niet altijd fijn. En dan is hoop toch een fijner gevoel om aan de nabije toekomst te denken dan angst.
Liefs, Hanneke
Alle beetjes hoop samen is een heleboel hoop. Ik hoop met jou mee dat de toekomst jou toch ook nog veel mooie dingen mag brengen.
liefs Bianca
Dat laatste hoop ik uit de grond van mijn hart ook voor jou, Bianca!
Liefs, Hanneke
Dat klinkt volgens mij best wel hoopvol, ik zou zeggen gooi alles op een hoop en kies de mooiste eruit waar jij je aan kan vasthouden. Ik hoop voor jou het allermooiste en vooral veel liefde en genegenheid met je dierbaren 💖
liefs Cecylia
Lang niet gezien, Cecylia. Ik hoop dat het met jou goed gaat.
Alle hoop op een hoop gooien, dat is ook een mooie. Het onderwerp maakt de nodige creativiteit los. Wat een vreugde om dat allemaal te lezen.
Liefs, Hanneke
Hoi Hanneke,
Wat moet je zonder hoop, zonder liefde? Ik heb hier zo vaak over nagedacht, ook een liedje over geschreven met een heel ander uitgangspunt. Mijn punt is dat ik zo vaak gehoopt heb, op goede berichten wat betreft mijn PSA, verbetering van mijn incontinentie en ik heb even zo vaak rot berichten gehad zodat alle hoop weer vervloog en daar word je niet vrolijk van. Gelukkig heb ik nog wel wat over: ik hoop dat ik de tijd die ik nog heb zonder al te veel problemen door kom. Daar horen nog een paar moeilijke beslissingen bij en ik "hoop" daar binnenkort meer duidelijkheid over te hebben.
Verder hoop ik van harte dat jij en al die "lijers" die zulke prachtige reacties schrijven op jouw blogs hier nog heel lang mee door kunnen gaan.
Hou je haaks,
Tom
En ook jij schrijft weer zo'n mooie reactie. Ik herken het maar al te goed: dat de hoop door een slechte uitslag weer flink de bodem ingeslagen kan worden. Maar toch komt er altijd weer iets terug. Laten we dat zo lang mogelijk vasthouden.
Verder hoop ik alles wat jij hoopt ook!
Liefs, Hanneke
Hoop is voor mij het vermogen om ondanks alle negatieve vooruitzichten, lijden, afzien, hulpeloos voelen toch iets positiefs uit de situatie te halen.
Hoop is voor mij durven genieten, een prachtige bibliotheek van herinneringen aanleggen voor jezelf maar ook zeker voor je dierbaren.
Blijf hopen! /Herwin
Dat beschrijf je heel mooi, Herwin, dank je wel. 'Hoop is durven genieten.' Die ga ik inlijsten. Hieronder schrijf ik ergens over een allergie voor het woord ' genieten'. Maar dat geldt alleen als kerngezonde mensen tegen me zeggen dat ik MOET genieten.
Durven genieten, ja, dat is het helemaal! Ik durf het gelukkig nog volop. En ik hoop jij en vele anderen hier ook.
Liefs en sterkte,
Hanneke
Ik haat 'moeten genieten'! De visie van Sigmund vind ik een stuk realistischer.
Geweldige reactie....hier hou ik van !!! hahahaha
Groetjes Hans
---
Super! 👍🤣
Ha! Sigmund, daar ben ik al jaren fan van. Dank!
Het is weer prachtig.
Een gedicht waar waarheid in zit.
Dank je wel.
Ik haal hier weer veel hoop uit.
Groetjes Angela
Wat fijn, Angela. Het raakt me erg dat je hoop haalt uit mijn gedichtje.
Liefs, Hanneke
Lieve Hanneke ,
Wat een mooi gedicht weer. Blijf altijd de lichtstraaltjes zien die het voor jouw aangenaam maken in welke situatie je ook zit. Je blijft een kanjer.
Liefs ,Finie
Wat lief van je Finie, dank je wel. De tekst die je bijvoegt is weer een mooie variatie op het rijtje. Combinatie van dat van Dasje en van mij (of nou ja, van Paulus eigenlijk).
Met 'vertrouwen' kan ik meer dan met 'geloof'.
Liefs, Hanneke
Jeetje, ik ben er weer even stil van. Heel mooi. En wat hoop ik voor jou ook nog op veel tijd, met al je geliefden.
Liefs Sandra
Dank je, Sandra. En natuurlijk hoop ik dat ook voor jou en je mannen!
Liefs, Hanneke
Wat mooi, Hanneke, ik schiet er weer eens van vol. Toen ik net de diagnose had, lag ik nachten wakker met angst en zonder hoop. Tot ik besefte dat er wèl hoop is, zolang er leven is, is er hoop. Wat een cliché, maar oh zo waar.
Ik wens ons veel liefde, hoop en leven! XXX
Precies dat, ja. Angst, geen hoop na de diagnose. Ik had het gevoel dat ik gewurgd werd. Wakker worden was het ergste moment van de dag. En nu voel ik hoop, en veel minder angst. Maar ja, ik word al 3 jaar en 10 maanden elke ochtend wakker met kanker. Het went, merkwaardigerwijs.
En ik wens jou hetzelfde, Frie!
Liefs, Hanneke
Lieve Hanneke,
Je schrijft dat de ziekte steeds meer bezit heeft genomen van je lichaam, maar je geest is volgens mij nog even krachtig als altijd. Hoe kun je anders, na al die ellende nog zo'n mooi gedicht schrijven? Je bent in die zin een voorbeeld voor mij.
Ik hoop dat jij nog een hoop leven te goed hebt.
Veel liefs, Margriet
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik deze al een tijd geleden schreef. Maar ik plaats hem nu, juist omdat ik na het zoveelste dal toch die hoop weer voel.
En met de gunstige berichten over vaccins heb ik zelfs weer enige hoop om toch nog weer samen met jou in ons orkest te spelen... ik had er eerlijk gezegd in mijn hoofd al afscheid van genomen.
Liefs, Hanneke
Ja, die hoop deel ik volledig met je!!
Liefs, Margriet
Lieve Hanneke,
Wat een kracht heb je
Liefs pie