Die goede oude tijd
Het orkest waarin ik speel bestaat 100 jaar. Dit weekend is het op jubileumtournee naar Berlijn en Leipzig. Ik ben niet mee. Vier lange, volgepropte dagen tussen 70 mensen, dat trek ik niet meer. Ik weet dat het een goede beslissing is, maar het doet pijn. Vorige reisjes waren geweldige hoogtepunten waarvan ik genoot. En nu zit ik thuis, ongeneeslijk ziek. Mijn orkestvrienden sturen lieve mailtjes en appjes met verslagen. Ik kan er niet goed tegen. Ik realiseer me weer eens dat mijn gewone, gezonde leven voorbij is en nooit meer terugkomt.
Dus ik wend me even tot jullie. Ik weet dat ik hier mijn verdriet mag laten zien en dat jullie begrijpen hoe het voelt.
Dromen
Over het algemeen
red ik me best aardig
ik houd me ook wel waardig
ik sla me erdoorheen
Maar denk ik nog eens terug
aan mijn voorbije leven
dan wringt het wel weer even
en stromen de tranen vlug
Ik kan zo terugverlangen
naar die goede oude tijd
ik was zoān sterke meid
actief en onbevangen
Ik kan er nog van dromen
maar dromen zijn bedrog
mijn god, waar ben ik toch
in terechtgekomen
Nu de tranen weer drogen, en weer iets proberen te maken van dit zonnige lange weekend. Ik wens jullie fijne dagen.
Hanneke
Meer gedichten staan op mijn website:
https://jmu120.wixsite.com/hannekemulder
39 reacties
Lieve Hanneke,
Ik kan me je verdriet heel goed voorstellen... zend je hierbij dan ook een hele, hƩle dikke, vette knuffel, in de hoop je verdriet iets te verzachten... Hou je taai!!
Liefs,
Carolina
Lieve Caroline,
Zeker verzacht je het verdriet. Jouw reactie troost me echt. Met zachte zakdoek en zoen, wat wil ik nog meer?
Voor jou ook weer veel sterkte,
Hanneke
Lieve viooltje, ik begrijp het heel goed, maar blijf nog lamg je gedichten schrijven, ze kloppen zo, het leest precies als muziek in de oren, je blijft voor ons het orkest
Liefs pie 195
Wat een prachtige reactie, lieve Pie.
Daar kan ik mee verder. Veel dank,
Hanneke
Lieve Hanneke, wat kan ik jou gevoel en verdriet zo voorstellen...koester de goede oude tijd en geniet van de momenten wat wel mogelijk is.. ik kan mij heel goed indenken en begrijpen dat je op dit moment het even niet erbij kan hebben...goed van je, dat je gedichten over je gevoel schrijft ... jou verdriet mag je zeker laten zien.
Ik hoop dat je toch nog kan genieten van het weekend, hele dikke knuffel van mij voor jou !
liefs Cecylia
Ja, lieve Cecylia, meestal lukt het me goed om het verleden te koesteren en blij zijn met wat er nog wel is. Ook jouw reactie helpt daar weer bij.
Ben het helemaal eens met de mooie tekst die je bijvoegt. Verdriet is geen teken van zwakte, het is gewoon een oprecht gevoel dat erbij hoort als je ziek bent.
Veel liefs, Hanneke
Dikke knuffel ook van mij. Zo moeilijk om dat oude leven los te laten en te zien dat de rest van de wereld gewoon doorgaat. Het verdriet mag er zijn.
Lieve groet, Karin
Dank je wel, Karin. Fijn dat het verdriet er hier mag zijn. Dat ervaar ik wel eens anders. Gisteren vertelde ik hierover aan een kennis die ik tegenkwam. Hij zei meteen: "Zie het maar positief. Je hebt voor jezelf gekozen." Maar zo is het niet, de ziekte heeft de keuze gemaakt, als ik voor mezelf had kunnen kiezen was ik heerlijk meegegaan.
Dus veel dank voor je begrip en lieve woorden.
Hanneke
Hallo Hanneke,
Wat fijn dat ze wel nog wat van hun laten horen en je erbij betrekken.Ik kan mij goed voorstellen dat het ook moeilijk is en dat je je erg alleen voelt op zo n moment.ook van mij een dikke knuffel liefs Fien
Ja, ze vergeten me niet, dat is lief. Toch heb ik gevraagd om maar geen verslagjes meer te sturen.
Ik voel me niet alleen hoor, maar het is weer even de confrontatie met ziek zijn en niet meer beter worden en dat m'n leven daardoor totaal veranderd is.
Bedankt voor je lieve reactie en een knuffel terug,
Hanneke
Verdrietig Hanneke, ook ik ken dat gevoel maar al te goed. Was de tijd maar terug te draaien.
Maar ook weer verder gaan heb je moed en kracht voor nodig. Wij kunnen datš¤
Sterke vrouwš mooi geschreven.
Liefs Alicešā¤
Zoals altijd weet jij de juiste woorden weer te vinden, lieve Alice, dank je wel. Jazeker, ik ga weer verder, net als jij, wij hebben die moed en kracht.
Mooie tekst ook weer erbij. Inderdaad, de echte topsporters dat zijn wij. Zo had ik er nog niet tegenaan gekeken.
Veel liefs,
Hanneke
Ow lieve Hanneke, ik kan me je verdriet om niet aanwezig te kunnen zijn bij iets wat je passie is, voorstellen. Dat doet vreselijk pijn. Dikke knuffel van achter het scherm.
XXX
Dank je wel, ja, ook jouw passie, de muziek, jij begrijpt dat als geen ander.
Maar gelukkig kan ik nog wel spelen. Het orkest zit nu weer in de bus terug naar huis en a.s. woensdag sluit ik weer aan. We repeteren hier om de hoek, dus dat hoop ik nog heel lang vol te houden.
Liefs, Hanneke
Dat is fijn Hanneke, veel plezier woensdag!
Hallo Hanneke,
Het leven gaat zijn gang en als mensen vragen hoe het gaat zeg ik "goed wel". En dat is meestal ook zo, maar geregeld komt ook bij mij de vraag op "Waar zijn we in terecht gekomen?". Dan denk ik het meeste aan mijn kinderen die ik geen onbezorgde jeugd kan geven. Een potje huilen lucht meestal op. En ondanks alles genieten we zoveel mogelijk van elkaar en hoop ik dat we nog veel herinneringen samen gaan maken!
Mooi gedicht weer!
Liefs Suuse
Bedankt voor je reactie, lieve Suuse. Ach ja, je kinderen. Natuurlijk, elke moeder wil haar kinderen een onbezorgde jeugd geven. Voor jou een extra groot verdriet erbij.
Ik hoop echt dat je nog heel, heel lang bij je kinderen kan blijven. Maar we hebben het niet in de hand, helaas.
Veel sterkte,
Hanneke
Ja, dat doet pijn. Fijn dat je je creativiteit zo goed kwijt kan in weer zo'n mooi gedicht. Morgen maar van de zon genieten xx
Dank je wel. Het helpt me altijd wel om een gedichtje te maken. Dan heeft het een vorm gekregen en kan ik weer verder. En dan ook nog jullie lieve reacties erbij!
De zon helpt natuurlijk ook.
Ik hoop dat jij er ook van genieten kunt.
Liefs,
Hanneke
GROTE KNUFFEL!!!!!!!!
En een net zo grote knuffel terug voor jou!
Ach Hanneke, ik schiet er van vol. Je pijn kan ik bijna voelen, pijn om de dingen die voorbij zijn. Ik heb ooit geblogd dat ik mijn leven terug wil, dat was toen ik me nog niet realiseerde dat dat niet gaat gebeuren. En wat een prachtig, treffend gedicht weer.
WĆØl fijn dat je nog wel in het orkest speelt, ik hoop dat je je daar wat aan kunt optrekken. En dat ze gauw weer dichter bij huis ergens spelen en jou dan niet meer overladen met hoe geweldig het was.
Uithuilen, tranen drogen, en weer door. Want wat moet je anders..Ik hoop dat je toch kunt genieten (ik krijg onderhand wat van het woord) van het mooie weer. Heel veel liefs en een dikke, troostende knuffel! XXX
Bedankt voor weer zo'n mooie, lieve reactie, Frie.
Dat blog van jou ga ik zo opzoeken en lezen.
Ja, gelukkig speel ik nog, weliswaar met stroeve letrozol-handen, maar ik hobbel nog aardig mee. Het volgende concert is in de buurt dus dan hoop ik weer mee te doen.
Ik deel jouw aversie tegen het woord 'genieten'. Daar schreven we ook allebei al eens een blog over. Natuurlijk willen we dat en kunnen we het ook nog wel, maar er wordt zo vaak gezegd dat het mĆ³et, vooral door gezonde mensen tegen zieke mensen.
Maar we gaan wel iets maken van deze zomerse dag. Althans, dat proberen we.
Ik hoop dat het jou lukt!
Liefs, Hanneke
Ik heb vorig jaar ook een blog 'genieten' geschreven, haha. In de goede zin van het woord
Ja, die heb ik gezien en ook 'Ik wil mijn leven terug' en nog veel meer, als ik niet uitkijk kom ik de deur niet meer uit vandaag. Een volgende keer lees ik de volledige werken van Frie, vanaf het begin. Als het regent of zo.
XXX!
Lieve Hanneke, wat een mooi gedicht over iets wat zo ongelooflijk niet-mooi is.
Dikke kus en knuffel,
Miranda X
Dank je wel, Miranda. Knuffel terug voor jou en ik hoop dat je een goede dag hebt in de zon (of misschien beter de schaduw).
Liefs, Hanneke
Lieve Hanneke,
Bedankt voor je mooie gedicht en heel naar dat je zo verdrietig bent, omdat je niet mee kunt. Je leven is niet meer hetzelfde als vroeger en dat doet pijn. Zo herkenbaar! Je bent, denk ik, over het algemeen een positief mens, maar het verdriet mag er ook zijn. Want we krijgen nogal wat voor onze kiezen. Gelukkig vinden we hier steun bij elkaar. Hopelijk geeft dat je een beetje troost.
Dikke knuffel! Liefs, Jessica
Lieve Jessica,
Bedankt voor je warme reactie, jazeker, dat geeft heel veel troost!
Ik heb echt lieve mensen om me heen, maar jij en anderen hier op deze site weten zelf hoe het voelt om niet meer mee te kunnen doen met dingen die je zo graag zou willen.
Jouw leven is ook totaal veranderd, en op zo'n jonge leeftijd al.
En toch doen we het Jessica, tussen de tranen door maken we er weer wat van.
Dat zie ik bij jou ook altijd.
Ik hoop dat jij je goed genoeg voelt vandaag om wat van het mooie weer te kunnen profiteren.
Wens je weer veel sterkte met alles en een dikke knuffel terug,
Hanneke
Verdorie Hanneke dan komt het verlies om wat niet meer kan te rauw binnen he. Goed van je dat je hebt aangegeven geen berichtjes oid te willen krijgen. Dan komt het tenminste niet te pas en te onpas bij je binnen. Deze rouw hoort er helaas ook bij, laat het maar zo zijn, wees boos en verdrietig, jaloers mag ook. Het heeft er namelijk niets mee te maken dat je het hun niet gunt, integendeel, maar je had het jezelf ook zo graag gegund. Dikke knuffel xx Kim
Zo is het, Kim. Ik gun het hun natuurlijk van harte. Ik voelde me vooral verdrietig, maar jaloers is ook wel een goeie. Ook zo'n gevoel wat niet 'hoort'. Maar waarom zouden we niet af en toe jaloers zijn op gezonde mensen?
Jouw begrip doet me veel goed, jij weet er natuurlijk alles van. Ik heb al een tijd geen blog van je gezien, hoop dat het geen slecht teken is. Zou graag weer eens horen hoe het met jou gaat!
Een goede zonnige dag gewenst en veel liefs,
Hanneke
En je word op je wenken bediend Hanneke š fijne zondag š
De harmonie die je vindt in het spelen in een orkest is zo waardevol (heel vaak kippenvel) en als dat dan ook nog plaats vindt in een andere omgeving, voegt dat natuurlijk alleen maar toe. Waardeloos dat je dat dan niet mee kan maken Hanneke maar gelukkig kan je het nog op een mooie manier van je af schrijven.
Tipo
Ja ook jij kent de kracht van het muziek maken. Zo' n reisje is nu te veel van het goede, maar we spelen nog Tipo, en dat blijven we doen zo lang het kan.
Muzikale groet,
Hanneke
Hey hoi o zo lieve jij....... dit had ik nog niet gelezen.... En nu heb ik de doos van Frie hard nodig! Zo intens diep komt dit binnen! Wij die 'moeten', maar zĆ©ker ook graag willen genieten, en ondertussen zo ontzettend veel moeten missen. En maar moeten begrijpen en vooral ook accepteren dat niets meer wordt zo het ooit was. Voor ons is een nieuw, ander leven begonnen. Waarvoor wĆj zeker niet de keuze hebben gemaakt; wij zijn alleen gedoemd er wel iets mee te doen / er iets van te maken. En ja, zelfs dat gaat ons best goed af. Meestal dan. En die keren dat dat niet zo is, mogen we hier lekker uiten - in de breedste betekenis van het woord.
Maar nog iets in deze blog van jou heeft me geraakt. ZĆ©Ć©r zelfs.... Alle o zo lieve, mooie reacties van herkenning en troost! Wat zijn we toch speciale mensen hier...... Knuffel voor jou en iedereen xxxxxxxxxxxx en dat x heel veel!
Dank je voor je lieve reactie op een oud blog. Inderdaad voelde ik me destijds enorm gesteund. En nu ook door jou. Jij weet ook zo goed hoe het is om van dingen afscheid te moeten leven omdat je ze niet meer kunt. Maar inderdaad, we slagen er toch ook in om van dit nieuwe leven iets te maken, tegen de verdrukking in.
Liefs en sterkte,
Hanneke
Ach meissie toch altijd maar weer dat inleveren wat jullie mee te maken krijgen gaat me echt aan me hart en dan toch weer positief blijven en er het beste van maken voor mij die leest denk ik jeetje mina wat zijn jullie toch regelrechte powermensen kan alleen zeggen dat ik er diepe bewondering voor heb
liefs hes xxx
Tja, lieve Hes, en dat inleveren is gewoon doorgegaan. Toen speelde ik nog in dat orkest, al ging ik niet mee op dat reisje. Maar nu kan ik niet meer spelen door de pijn.
Dat inleveren, daar weten jullie ook alles van, helaas.
Verdrietig hoor zo ziet een mens zn leven toch niet voor zich ,valt allemaal helemaal niet mee ,helpen je pijnstillers niks ?