Dubbel gevoel.

Na een lange tijd heb ik besloten om weer eens te gaan bloggen.

Ik heb de afgelopen tijd veel meegemaakt. Goede dingen, maar ook verdrietige dingen. Het goede nieuws is dat mijn operatie op 11 november goed is gegaan. Er was wel een kleine complicatie. Tijdens de operatie hebben ze een gaatje in mijn blaas geprikt. Dit gebeurd bij 10% die deze operatie ondergaan en natuurlijk moest dit mij overkomen. Het gevolg: ipv 2 dagen met een blaaskatheter rondlopen, een week met dat onding.
De operatie was op een woensdag en zaterdag werd ik ontslagen. De eerste dagen waren zwaar. Ik had sterke pijnstilling en nadat deze werd afgebouwd, had ik veel pijn.
Ik voelde mij machteloos en ik miste mijn kleine meid die een paar dagen bij haar vader was. Ik wilde naar huis.

Toen ik thuis kwam was het een hele opluchting. Ik heb veel gerust en lichamelijk gezien gaat het nu na 4 weken prima met me. Mentaal gezien een stukken minder..

het goede nieuws wat ik heb gekregen is dat ze niets meer hebben gevonden in mijn lymfklieren die zijn verwijderd en mijn baarmoederhals. 7 januari zal mijn eerste 'grote' controle zijn die ik vanaf nu 1x in de 3 maanden moet ondergaan voor twee jaar. Daarna elk half jaar voor 3 jaar.
Het minder goede nieuws is dat mijn relatie op de klippen is gelopen door deze ziekte. Kennelijk kon hij het niet aan en vond Johan (schuilnaam) het moeilijk om te beseffen dat ik hem nodig had.

Het is allemaal heel dubbel. Ik ben blij dat ik ervan af ben en dat het naar omstandigheden lichamelijk goed gaat. maar het verlies van een liefde is moeilijker te hanteren.. Ik mis hem zo erg, juist nu ik hem het hardst nodig heb..

Hopelijk komt het ooit nog goed. Laten we ons nu maar focussen op een goed herstel.