The joy of music

Dinsdag 1 maart 2016. Het heerlijke, warme lentezonnetje dat de afgelopen dagen zo uitbundig aan de hemel hing, heeft plaats gemaakt voor een miezerige motregen. Nee … ik heb vanochtend genoeg water gezien in het zwembad, waar ik dertig baantjes heb getrokken. Vorige week is het zwemmen erbij in geschoten … wederom geplaagd door een verkoudheid/griepje. Die ben ik dit weekend gelukkig weer kwijtgeraakt en dat voelt meteen een stuk beter. Ik snak naar zon en warmte, maar het lijkt alsof er kouder vriesweer in aantocht is. Ik moest ijs van de autoruiten krabben en zag op de sloten een dun laagje ijs .
Vandaag heb ik verder geen verplichtingen en doe het rustig aan. Werken doe ik momenteel vier uurtjes op de maandag, woensdag en vrijdag, in totaal 12 uur. Heel fijn om er steeds een dag tussen te hebben die ik kan benutten om weer volledig te herstellen. Mijn arbeidsreintegratie verloopt goed. Ik krijg van mijn werkgever alle ruimte om op eigen tempo weer terug te keren. Herstellen is prioriteit nummer een en de rest komt vanzelf. Ik denk dat ik volgende maand wel naar 20 uur (50%) kan. Merk dat ik steeds beter in staat ben om complexere informatie op te nemen en kan ook al weer aardig meekomen in gesprekken met collega's. De scherpte komt weer terug, hoewel ik me af en toe als een reservespeler voel die zo nu en dan heel kort mag meedoen. Doordat een tijdje volledig was afgeschakeld, kijk ik ook weer met een hele frisse blik naar het werk. Dat is een van de positieve dingen die mijn ziekte heeft gebracht.
Het troosteloze weer buiten geeft mij de nodige inspiratie om muziek te maken. Mijn gitaar is vandaag mijn beste vriend. Ik heb zonet de akoestische gitaarpartijen van James Bay - Let it go ingespeeld en opgenomen. Dochterlief Yara komt komend weekend naar huis en kan de opname completeren met haar zangpartij. Het geeft zoveel voldoening en energie om samen met haar muziek te maken: "the joy of music"!!! We hebben inmiddels al een handvol nummers opgenomen. Ik zal binnenkort wat opnames van ons via Soundcloud delen. Het gaat fysiek iedere dag een stukje beter met me. Ik ben bijna een maand bezig met mijn aangepaste dieet aangevuld met enkele natuurlijke voedingssupplementen en ook dat gaat goed. Ik voel me energieker en minder moe. Ik herstel ook veel sneller dan voorheen. Mijn energieniveau is nog niet de oude en ik merk meteen wanneer ik over de grens ben gegaan. Het kostte me eigenlijk niet eens zo veel moeite om mijn eetpatroon te veranderen. Sommige dingen gaan van zelf. Ik proef geen zoet, dus ik mis de suiker niet. Vanwege mijn droge keel moet ik vaak drinken en krijg dagelijks automatisch 1-2 liter water binnen. Tegenwoordig neem ik ook 's ochtends uitgebreid de tijd voor het ontbijt. Vroeger schoot ontbijten er bijna altijd erbij in. Opstaan, douchen, aankleden en spullen pakken deed ik altijd in 10 minuten om vervolgens in mijn auto naar mijn werk te scheuren. Altijd in haast. Dat is nu anders. Het voorbereiden en verorberen van mijn Budwig ontbijt vergt ruim een uur. Ik moet dus vroeger op, maar het is de moeite waard. Het geeft mij 's ochtends de innerlijke rust en ik leg qua energie een stevige basis voor de dag.
Kanker en angst zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik had het hier vorige week uitgebreid met mijn psychologe over. Toen ik me zo grieperig en lamlendig voelde, merkte ik de negatieve impact op mijn energie en vooral dat het direct op mijn keel sloeg. Mijn keel is mijn zwakke plek geworden, voor zo ver dat al niet was. Elke vorm van spanning op mijn keel werkt als een fysieke katalysator die de ellendebeleving in een split second weer kan doen herleven. Het is allemaal zo dichtbij en zo werkelijk. Voor de dood ben ik niet bang, maar de gedachte om lichamelijke en geestelijke te lijden boezemt mij angst in. Bij kankerpatiënten is die angst er nou eenmaal. Het is "a fact of life" en dat kun je niet wegnemen. Ons alarmsysteem verkeert in een continue, verhoogde staat van paraatheid. Het pikt alle fysieke en emotionele signalen op… in onszelf of via anderen. Een pijntje, een verdacht plekje, een emotionele ervaring of een aangrijpend verhaal van een lotgenoot … kunnen leiden tot negatieve gedachten en gevoelens. Angst ontvluchten kan niet. De uitdaging is om het juist recht in de ogen aan te kijken, het te accepteren dat het er is en vervolgens een weg te vinden om er zo goed mogelijk mee om te gaan. Ik ben, dankzij goede hulp, in staat om mijn eigen angsttriggers te herkennen. Het lukt me aardig om ermee te dealen door middel van afleiding en ontspanning.