op zoek naar verklaring van mijn gedrag (seksueel) tijdens chemotherapie

In 2016 ben ik geopereerd en heb chemotherapie ondergaan tegen darmkanker. Sinds begin dit jaar zijn mijn controles achter de rug en ben ik 'genezen verklaard'. Nu is het tijd om mijn gedragingen te onderzoeken en daar gaat deze vraag over.

Halverwege mijn chemotherapie (met capecitabine en oxaliplatin), die een half jaar geduurd heeft, ben ik gedurende 1 week online op zoek gegaan naar contacten via een aantal dating-/sekssites. Met een aantal gebruikers heb ik berichten uitgewisseld dat ik op zoek was naar sekscontacten. Daarin ging ik ogenschijnlijk doortastend te werk en wilde afspreken. Ik heb er verder niets mee gedaan. Ik was toen (en nog steeds) getrouwd en mijn partner heeft me juist enorm gesteund tijdens mijn ziekte.

Onlangs kwam ik deze berichten weer tegen. Ik kon herinneren dat ik ze verstuurd had, maar het moment van versturen - tijdens mijn chemo - heeft mij enorm verbaasd (in mijn beleving was het lang na de chemo). Ik kan simpelweg niet begrijpen dat ik blijkbaar op zoek was naar seks, in een periode waarin ik strijde voor mijn leven.  Mijn libido was juist laag en dat heeft nog een paar jaar geduurd.

Ik denk dat het gedrag voor mij vooral als een ontlading van stress en/of een uitlaatklep fungeerde, maar rationeel kan ik er nog steeds niet bij. Is er vanuit medische hoek of wetenschap een mogelijke lichamelijke of mentale oorzaak voor dit gedrag?

Dank alvast voor de reactie!

Antwoord

Beste Rene1234,

Wat fijn dat het nu goed met u gaat!

Voor zover bekend (in het farmacotherapeutisch kompas) zijn er over deze bijwerkingen geen melding gemaakt bij deze medicatie. Soms worden naast de chemo ook andere medicatie gegeven, waarvan sommige soms ook een psychische reactie als bijwerking kunnen geven, maar dan zou u ook andere klachten moeten hebben. U kan overwegen deze bijwerking te melden bij Lareb, dan kan er onderzoek naar gedaan worden als er meer patiënten zijn met dergelijke bijwerkingen. Verminderd seksueel verlangen is bij de medicatie die u noemt wel bekend. 

Op dit moment denk ik dat het meest waarschijnlijk is dat uw gedrag een reactie was op de heftige situatie die het krijgen van de diagnose (darm)kanker en de behandeling is. De psychologische impact wordt vaak niet goed herkend en erkend. De diagnose kan existentiële angst oproepen en je dwingen na te denken over onderwerpen waar je normaal gesproken liever niet over nadenkt. Ook het omgaan met de onzekerheid van de situatie (hoe gaat het verder? slaat de behandeling aan? hoe moet het met mijn gezin?), de totale andere wereld waar je je plots in begeeft (levend van ziekenhuis bezoek naar uitslag) en de andere rol die je plots hebt (patiënt), kunnen je leven op hun grondvesten doen schudden. Het zoeken naar seks en de positieve spanning die dat oplevert, kan dan een manier zijn om te ontsnappen aan dat alles. Zoals je kan zien aan de vele verschillende, maar toch ook hekenbare, ervaringsverhalen van andere patiënten en partners, reageert elk mens hier anders op. Wat elke patiënt zal herkennen, is dat je in de beginfase nog erg in de overlevingsstand staat en dat er weinig ruimte is voor reflectie op bovengenoemde thema's, maar dat mensen daar later toch mee worstelen. Mocht u daar met iemand over willen praten zijn er verschillende inloophuizen en instanties voor psychische hulp na kanker beschikbaar.

Hopende dat u hier weer verder mee kan, 

Laatst bewerkt: 03/08/2023 - 09:15

Beste Ilaniek,

Hartelijk dank voor je reactie, daar kan ik wat mee en dat geeft me ook wel wat rust.

Hartelijke groet,

René

Laatst bewerkt: 29/08/2023 - 09:32