Een eerste stukje "geschiedenis" over mij

Ik zal beginnen met wat te vertellen over mij en mijn leven.

Mijn naam is Kirsten en ik ben op 3 maart 1976 geboren in het Noord-Hollandse plaatsje Hoorn.

Sinds jonge leeftijd (ik was een jaartje of 7) begon mijn lichaam mij in de steek te laten.

Als mijn vriendinnetjes handstand deden tegen de muur op het schoolplein en ik wilde dat ook doen kon ik de klok erop gelijk zetten dat ik dan met mijn hoofd op de tegels belandde. Dit is slechts 1 van de vele voorbeelden die ik neer kan zetten. Doordat ik heel veel last had van mijn spieren, pezen en gewrichten kon ik ook niet echt meekomen op school. Werd, mede hierdoor, ook veel gepest. En als dan ook de arts nog blijft volhouden dat je het verzint, het tussen je oren zit, je niet zo moet zeuren en door moet gaan, je het maar gewoon moet accepteren als het dan inderdaad zo erg is ... ja {zucht} dan wordt je leven best zwaar. Uiteindelijk kwam er in 2010 een diagnose ...

2010

Sinds jonge leeftijd ben ik al aan het 'vechten' met mijn gezondheid. Sinds ongeveer mijn 7de levens jaar begon ik door mijn gewrichten heen te zakken en tot het jaar 2010 heb ik altijd te horen gekregen dat ik niks mankeer en/of dat het tussen mijn oren zit. Maar toch, mijn gewrichten deden zeer! Ik zakte zonder pardon door m'n knieën, enkels, ellebogen, polsen etc. etc.

Daarnaast had ik heel vaak last van onverklaarbare pijnen, spierspasmen, verlies van controle en kracht van spieren en nog meer van dat soort gekkigheid. Tot er in 2010 Fibromyalgie vastgesteld werd door de reumatoloog in het (toenmalige) Jan van Breemen Instituut, was er niemand die mij kon vertellen wat er mis was met mij.

Doordat mij dus alsmaar is verteld dat ik niks mankeerde en dat alle symptomen tussen mijn oren zaten ben ik een manier gaan ontwikkelen om door te kunnen gaan. Ik vergelijk het steeds met een ouderwetse kolen trein. Ik schakelde mijn gevoel uit en begon steeds een schepje kolen op het vuur te gooien zodat ik toch mijn dag door kon. Máár ... in 2010 werd mij dus verteld dat ik dat niet meer mocht doen! En hoe zet je daar dan een rem op ... Kan je vertellen dat dat heel erg moeilijk is.

2011

Van 25 mei 2011 t/m 20 juli 2011 ben ik intern geweest in Revalidatiecentrum Heliomare in Wijk aan Zee. Van zondagavond tot en met vrijdagmiddag was ik daar. Ik sliep daar, ik at daar, ik revalideerde daar ... kort om ... door de weeks woonde ik daar. Als ik mijn laatste therapie had gehad op vrijdag mocht ik naar huis! Woo-Hoo ... Weekend!!! Het was op dat moment niet echt fijn om naar huis te gaan omdat ik me dan anders voor moest doen dan ik eigenlijk was. De situatie waarin ik op dat moment zat maakte het mij onmogelijk om te groeien met de kennis die ik in Heliomare had opgedaan. Op 11 december van dat jaar raakte die relatie over en heb ik hard gevochten om mijn eigen onderkomen te kunnen krijgen.

2012

Eind februari 2012 kreeg ik eindelijk de sleutel van mijn eigen nieuwe woning! Op 8 maart 2012 was mijn eigen optrekje af! Ik was zó blij maar tevens maakte ik mij zorgen om een ander medisch probleem(pje) ...

... Vervolg binnenkort! ...

Meer lezen van mij bezoek ook mijn andere blog ...
http://kirstswritingblog.wordpress.com/