Mondkapjes

Het moest er een keer van komen, omdat ik in een ver  verleden nogal actief en creatief met de naaimachine was en ik kinderen heb met een studenten-ov-kaart: mondkapjes maken! 

Zwart-wit
Jongste wil graag een paar wasbare exemplaren, dus ik ben gisteren maar eens aan de slag gegaan. Van een oude gescheurde katoenen flodderbroek heb ik een 'voorgevormd' model gemaakt - voor de kenners: het patroon van Knipmode. Van een kussensloop maakte ik een harmonicamodel met vouwen, zoals een weggooikapje. Gelukkig vond Jongste dit kapje het fijnst, dat is makkelijker en sneller te maken, vind ik. Het kussensloop is nog lang niet opgebruikt, dus een kapje of zes moet lukken. Het is een wit sloop met zwarte fotoprint, het geeft een leuk effect als je de stof vouwt. En aangezien een groot deel van haar kleren zwart is of zwart-wit, is dit het perfecte materiaal.

Deze week weinig bijwerkingen, kwaaltjes of wat ook, behalve snel moe en buiten adem maar dat is standaard. Toeval of niet, ik had gisteren een bijzonder goede dag. Misschien omdat ik eindelijk weer eens wat productiefs deed? Voor de rest doe ik nog steeds niet veel. Dingen als de tuin water geven en huishouden gaan natuurlijk gewoon door.  Vandaag voorgezaaide stokbonen uitgeplant. Twee mogelijkheden: ze overleven het of er is morgen geen boon meer te zien vanwege die !*%&!%!$%$!$ slakken. Ik heb de grond eromheen rijkelijk bestrooid met verantwoord antislakkenspul met de hilarische naam EscarGo.

Eergisteren kilometer of 12 gefietst, iets meer dan anders, maar wel twee keer gestopt onderweg. Voor de rest doe ik geen moer, behalve de krant lezen, te veel met m'n telefoon bezig zijn, tv en Netflix, slapen. Saai hè? En natuurlijk aftellen naar de ct-scan en de uitslag volgende week (25/27 mei). Het voelt als een soort niemandsland dat veel mensen wel zullen herkennen.

Zielig 2
Eigenlijk hoort dit bij mijn zielige verhaal van een van de vorige blogs, want het is echt héél erg zielig. Wat ik volgens mij nog niet eerder verteld heb (toch?) is dat de omvormer van 12 van mijn 18 zonnepanelen is uitgevallen op 30 april. Erger kan niet: mei is altijd een topmaand voor zonne-energie. Er zit nog garantie op de omvormer, maar de nieuwe moet om de een of andere reden uit Oost-Europa komen. Al drie weken geen opbrengst, maar gelukkig heb ik nog zes paneeltjes achter in de tuin die enorm hun best doen.