Weer op weg naar werk
De frequentie van mijn schrijfsels neemt af. Daaruit kun je concluderen dat het beter met me gaat. Maar of dat zo is weet ik natuurlijk niet. Ik slik Tamoxifen en vanaf de eerste pil heb ik spierpijn en rugpijn gehad. Dit begint mijn leven aardig te vergallen. Ik zou bijna zeggen: liever een chemo!
Ik heb nu even vrij van Herstel en Balans voor een korte vakantie naar Ibiza. Herstel en Balans is zwaar maar wel goed, denk ik. Omdat mijn hartpompfunctie niet goed is vanwege de Herceptin schiet het met mijn conditie nog niet erg op. Ik zou op dit moment nog niet weten hoe ik in hemelsnaam weer volledig zou moeten werken. Maar dat hoeft voorlopig ook nog niet gelukkig.
Mijn pruik heb ik definitief aan de wilgen gehangen en dat bevalt goed. Zeker met dit warme weer. Ik heb eerst een foto van mezelf gepost op Instagram met mijn korte koppie, daarna op Facebook gezet. Ik werd overspoeld met leuke reacties. Dat maakt het toch een stuk makkelijker! Leve social media.
Ik ben nu wel wat meer zichtbaar een (ex)kanker patient, maar dat is dan maar zo. Ik krijg overigens geen krullen terug, iets wat bijna iedereen tegen me zegt. Dit is dus niet altijd het geval.
Bij herstel en balans kom je ook weer in contact met lot-genoten en kom je toch weer achter grappige feitjes. Een van mijn medecursisten meldde dat ze bijna elke dag een middagslaapje deed. Al maanden lang. Ik deed dat alleen vlak na een chemokuur. En nu word ik af en toe overvallen door een enorme vermoeidheid en kan ik ter plekke in slaap vallen. Ik slaap 's nachts ook heel lang, soms wel 12 uur aan een stuk. Misschien is zo'n middagslaapje zo gek nog niet.
Aan de andere kant merk ik ook dat ik een beetje afwil van het ziek zijn en weer gewoon wil zijn. Ik word wat nonchalanter met alles, zoek niet meer alles op, wil niet meer alles weten.
Het ziekenhuis wordt ook wat nonchalanter, maken verkeerde afspraken, noemen herceptin prikken chemokuren etc. Als zij al niet opletten en ik ook niet . . . . . .
Volgende week ben ik klaar met mijn bloedverdunners vanwege de trombose; dan heb ik 6 maanden lang (bijna) elke dag een spuit in mijn buik gezet. (ik ben t soms ook wel vergeten). Mijn buik ziet nog bont en blauw, maar dat zal wel snel wegtrekken. Weer wat afgerond.
Ik heb nu even vrij van Herstel en Balans voor een korte vakantie naar Ibiza. Herstel en Balans is zwaar maar wel goed, denk ik. Omdat mijn hartpompfunctie niet goed is vanwege de Herceptin schiet het met mijn conditie nog niet erg op. Ik zou op dit moment nog niet weten hoe ik in hemelsnaam weer volledig zou moeten werken. Maar dat hoeft voorlopig ook nog niet gelukkig.
Mijn pruik heb ik definitief aan de wilgen gehangen en dat bevalt goed. Zeker met dit warme weer. Ik heb eerst een foto van mezelf gepost op Instagram met mijn korte koppie, daarna op Facebook gezet. Ik werd overspoeld met leuke reacties. Dat maakt het toch een stuk makkelijker! Leve social media.
Ik ben nu wel wat meer zichtbaar een (ex)kanker patient, maar dat is dan maar zo. Ik krijg overigens geen krullen terug, iets wat bijna iedereen tegen me zegt. Dit is dus niet altijd het geval.
Bij herstel en balans kom je ook weer in contact met lot-genoten en kom je toch weer achter grappige feitjes. Een van mijn medecursisten meldde dat ze bijna elke dag een middagslaapje deed. Al maanden lang. Ik deed dat alleen vlak na een chemokuur. En nu word ik af en toe overvallen door een enorme vermoeidheid en kan ik ter plekke in slaap vallen. Ik slaap 's nachts ook heel lang, soms wel 12 uur aan een stuk. Misschien is zo'n middagslaapje zo gek nog niet.
Aan de andere kant merk ik ook dat ik een beetje afwil van het ziek zijn en weer gewoon wil zijn. Ik word wat nonchalanter met alles, zoek niet meer alles op, wil niet meer alles weten.
Het ziekenhuis wordt ook wat nonchalanter, maken verkeerde afspraken, noemen herceptin prikken chemokuren etc. Als zij al niet opletten en ik ook niet . . . . . .
Volgende week ben ik klaar met mijn bloedverdunners vanwege de trombose; dan heb ik 6 maanden lang (bijna) elke dag een spuit in mijn buik gezet. (ik ben t soms ook wel vergeten). Mijn buik ziet nog bont en blauw, maar dat zal wel snel wegtrekken. Weer wat afgerond.