Bad days bestaan

"Wat maak je veel mee Lies" dat wil ik niet horen, maar toch is het waar. Als dochter van een mosselkweker en kind wat moest blijven leven, mijn ouders hebben twee voldragen babies verloren, besef ik dat ik iets heb met ziekte en dood. 

Ook wij hebben een voldragen kind moeten missen na de bevalling en ik dacht dat dat normaal was, iedereen maakt wat mee, en dat zit blijkbaar in de familie.

Mijn psychiater vraagt hoe ik het verwerkt heb? ik heb het gewoon geaccepteerd en zand erover, mijn man niet, die blijft van binnen verdrietig.

Na lastige ziektes als hepatitis, een aantal longontstekingen en Lyme bij mijn man,  dacht ik de geluksvogel te zijn; geen rimpels, goed gebit, beetje overgewicht maar dat mag als je vijftig plus bent en nooit ziek.

Dus overleven is belangrijk voor mij, zeker met een altijd zieke moeder, mijn broertje en ik groeiden op met gezinsverzorgsters en oma en opa. Pa was altijd aan het werk.

Waarom schrijf ik dit allemaal? Ik wil begrijpen waarom ik niet ziek wil zijn en zo hard ben geweest voor mezelf? "Lies je moet liever zijn voor jezelf, trek op tijd aan de bel als er wat is".

De weken  na bezoek aan oncoloog waren  helemaal niet fijn. Van maagweeën, ik ben dol op Indonesisch eten, dat viel verkeerd, overgeven, diaree en bellen met huisartsenpost, flinke voedselvergiftiging, paar dagen later een bijna verstikking in een pepermunt, 112 gebeld, ambulance op ons pad, een nare bacterie in de drain-uitgang van de long met veel pijn rond de ingang bij de long, grieperig na botinfuus, een gevoel van malaise dus.. 

Ik merk dat mijn vrienden graag willen helpen: "als ik iets kan doen laat het met weten"? Praktisch en fijn is dit: kom naar me toe, help me met kleine dingen; verzorg de bloemen, zet een soepje neer, leg de kussens recht op de bank, maak mijn bed op, hang mijn kleren aan een haakje, draai een wasje, want alles wat ik doe in huis kost energie, die wil besteden aan wandelen, fysio en mijzelf verzorgen, want douchen is voor mij als een workout, de natte dampen zijn vermoeiend. 

Dus het is waar: slechte dagen heb je, grote winst, als ik me beter voel is het een geschenk!