Meterstand teruggeleverd 2.4 miljoen

Hoera, we zijn weer thuis

2 maanden in rust. Weinig gebeurd de laatste tijd dus rustig naar de stamcel transplantatie toe leven. Dat was tenminste de bedoeling.

 Maar ja, daar dacht een lullig virusje anders over. Corona had ons in zijn greep. Vanaf 16 maart was niets meer het zelfde. Ilse gestopt met werken, risico dat ze mij zou besmetten was te groot. Zeker als je werkt bij een apotheek waar alle zieken hun medicijnen komen halen.

Dus de dagen werden vanaf nu gevuld met puzzelen, lezen, borduren en toeteren.

Gelukkig heeft God ons meteen “gestraft” met schitterend weer. En daar onze tuin corona vrij is hebben we daar ook heel fijn kunnen rommelen. Sinds jaren is het dan ook weer een plaatje.

Ondertussen was de planning voor het plaatsen van de PICC-lijn en de daarop volgende zware Chemo met uiteindelijk terug gave van de stamcellen ook gepland.

IJs en weder dienende zou de PICC lijn op 30 April geplaatst worden, 1 of 2 dagen van tevoren zou ik bericht krijgen va n de tijd waarop ik werd verwacht. Vervolgens zou ik dan op 6 mei opgenomen worden voor de Chemo, en 8 mei zou ik dan de Stamcellen terug krijgen.

Maar ja, wat is een planning in deze onzekere Corona tijd nog waard. Gezien de situatie vond de VU het onverantwoord mijn meerdere malen te ontvangen. Dus werd besloten om de plaatsing van de PICC-lijn iets te verlaten en de opname iets te vervroegen zodat ik op 4 mei zou komen voor de PICC-lijn en meteen zou blijven zodat op 5 mei de bevrijdende chemo gegeven kon worden een dag later mijn stamcellen terug zouden komen. Alles werd hier op aangepast en in gereedheid gebracht. Goed geregeld, klein dingetje vergeten, dus iedereen was er klaar voor, alleen de patiënt waren ze vergeten te informeren. Dus ik 28 April maar wachten op een telefoontje van de VU om te horen hoe laat ik moest komen voor de PICC-lijn, oeps, klein dingetje vergeten. Gelukkig was het leed goed te overzien, en heb ik mijn agenda ook maar aangepast. Kon ik dus op 4 mei van start.

Ik had vooraf het meest opgezien tegen de plaatsing van de PICC lijn. Dus maandag samen met Ilse bepakt en bezakt onderweg naar de VU waar we precies om 8 uur binnen kwamen. Gelukkig werd de spanning niet verder opgevoerd, maar mocht ik meteen door naar de plaatsing van de PICC lijn.

Werd ontvangen door super aardige Irene die de lijn zou gaan plaatsen maar begon met mij lekker gerust te stellen. Daarna was het binnen 10 minuten gepiept zonder dat ik er veel van gemerkt heb.

Ging echt soepel. Alleen bij test kwam nog geen bloed. Mogelijk was dat hij wat later zou gaan lopen, anders moest de specialist hem later iets verplaatsen, maar dat zou blijken uit de CT-scan moeten blijken. Uit onderzoek bleek gelukkig alles toch goed op zijn plaats te zitten. Op naar morgen.

Na een redelijke nacht in het ziekenhuis, met een gezellige kamergenoot, die precies de zelfde behandelingen hier ondergaat als ik, konden we met het doel van ons verblijf beginnen. Eerst zoals gebruikelijk de premedicatie, 2 soorten antibiotica, 2 verschillende soorten misselijkheid remmers en een kleine dosis dexamethason. Daarna was het spoelen via de PICC-lijn gedurende 2 uur met een ½ liter vocht. Vervolgens in 10 minuten een dosis melfalan (Chemo) waarna werd afgesloten met een 2 uur toedienen van vocht (weer een ½ liter. Tijdens het toedien en van de chemo moest er op ijs worden gekauwd om de mondvliezen zoveel mogelijk te sparen. Verder was het de bedoeling om gedurende de dag minimaal 2 liter vocht, en liefst meer, te drinken. Ik ben uiteindelijk op 4.1 liter gekomen. Dit om de nieren te sparen.

Al met al is deze behandeling op de dag zelf reuze mee gevallen. Minimaal misselijkheid gevoel maar verder top. Ook nog even de laatste blog van Hebe gelezen over het Gisteren, morgen en Nu. Nou heeft me vervolgens de halve nacht bezig gehouden. Wat is het nou ook al weer? Morgen is vandaag gisteren, maar dan is morgen dus vandaag???? Of is het zo dat  morgen vandaag gisteren is en gisteren ??? overmorgen? Nou ja morgen zien we wel weer. Gek werd ik van mijn gedachtes en dan ging ik weer denken dat ik moest stopen met denken, wat me dan weer bracht op hoe ik dat nog kon??? Gek werd ik er van, dit in combinatie met 6x er uit om te plassen. Je kunt wel zeggen dat het vocht en de dexamethason goed hun werk hebben gedaan.

Maar goed, uiteindelijk werd gisteren dan dus toch vandaag. Na een rustige ochtend kwamen rond 2 uur dan eindelijk mijn vakantie cellen na ruim 8 weken op IJsland te zijn geweest weer thuis. Zwaar onder koelt (190 gr. Celsius) mochten ze eerst in een warm bad weer een beetje op adem komen. Bij nul graden werden ze dan langzaam binnen gedruppeld in zakjes van 600.000 kwamen er uiteindelijk 2.400.000 weer thuis. Zoek een lekker plaatsje want hopelijk wordt het straks weer dringen.

Ook dit ging zonder veel moeilijkheden. Wel deed Ilse haar beklag tijdens het ½ uurtje per dag dat ze op visite mag komen, dat het vreselijk stinkt. Maar goed. Het zit er op.

Nu op naar morgen om overgeplaatst te worden naar hoofddorp waar ik mijn dip te gemoed ga.