Wat ik graag had willen weten toen ik kanker kreeg.

Drie jaar geleden, vandaag, ontdekte ik een bult in mijn hals en maakte ik de afspraak met mijn huisarts.
Toen ik die middag de dokterspraktijk verliet, met het advies de situatie even aan te kijken, voelde ik mij daar niet gerust op.
Dat was terecht. Een week later leek mijn nek op een duinlandschap. Mijn huisarts gebruikte voor het eerst woorden als maligne en lymfoom, daar had ik nog nooit van gehoord. Eenmaal thuis, vond ik de verklaring van deze woorden en de wereld die daarachter schuil gaat.

Er viel veel te leren. Dat wat ik dacht te weten over kanker stelde weinig voor en overal las ik, dat ieder geval uniek is en dat iedereen anders op de behandelingen reageert. Dat is misschien wel waar maar niet zo bruikbaar voor iemand die totaal onbekend is met kanker en een beetje richting kan gebruiken.
Het koste mij veel tijd en energie in die eerste periode om grip te krijgen op de situatie.
Bij gebrek aan informatie kocht ik in de eerste weken allerlei dingen waarvan ik dacht dat ik ze kon gebruiken.
Ik wilde me gewoon goed voorbereiden. Dat is toch niet zo gek?

Maar uiteindelijk gebruikte ik die dingen helemaal niet. Ik vond pas gaandeweg producten die mij ondersteuning konden bieden en ik omarmde ze met veel dankbaarheid. De wollen muts die mijn schoonmoeder voor me breide, mijn favorite badzout om de gifstoffen van de chemo kuur beter af te voeren, een speciale groenten snijder om veilig en zonder kracht een maaltijd te bereiden, een krukje voor een betere stoelgang en zo meer. Producten die ik niet van te voren had kunnen bedenken en die ook na de behandeling hun dienst bewijzen.

Het herstel viel tegen, het duurde langer dan ik had verwacht voordat ik de sluier van chemo langzaam op voelde trekken.
Samen met andere ex-kankerpatiënten ging ik aan de slag om weer sterker te worden. Ik sloot me aan bij de Patiënten Advies Raad van het Integraal Kankercentrum Nederland. En ik schreef een eBook over hoe om te gaan met chemotherapie. Een interactief werkboek. Waarin alles besproken wordt maar waarvan de inhoud je niet 'overspoelt'.

Vanuit de ziektewet kon ik werken aan mijn ondernemerschap en kreeg ik een coach toegewezen. Ik vond de mensen bij elkaar om mijn idee te realiseren. Een uitgebreide webshop voor de toekomstige generatie kankerpatiënten, waarop zij ook hun vrienden en familie kunnen organiseren voor eventuele klusjes en en andere hulp. Hij gaat www.KankerEnIk.nl heten.
Binnenkort kan ik daar eindelijk mensen op ontvangen en zie ik voor het eerst een pareltje uit mijn misere ontstaan.

Tijdens mijn controle afgelopen maandag, zat ik in de wachtkamer naast twee dames. Zij stelden zich hardop vragen over het verliezen van haar. Ik raakte met hun in gesprek over wat je kunt verwachten en mogelijke oplossingen. Ik kreeg een knuffel van haar toen ik werd opgehaald. Gelukkig is mijn gezondheid nu een stuk beter. Ook al ben ik niet meer wie ik was. Het wordt weer wat helderder om me heen. Ik kan verder bouwen op de scherven die kanker had achtergelaten.