2021

Een bewogen jaar was 2021 voor ons. Het geluk van nieuw leven en de angst om de dood liepen dit jaar hand in hand maar wisselde elkaar ook even af.

 

2021 begon onrustig. Door de LATER effecten van de chemotherapie in 2007 val ik in de risicogroep van corona. Hierdoor ervaar ik sinds maart 2020 een angst om hieraan te overlijden. In mijn werk, dat ik in de zomer van 2020 weer op heb gepakt, is dat ontzettend onhandig omdat ik werkzaam ben als pedagoog en daarbij risicojongeren en hun gezinnen ondersteun. Van face-to-face ging ik naar digitaal contant. Met een hoop extra tools ging deze digitale manier van ondersteunen best aardig maar binnen in mij begon er een intern conflict te ontstaan. Deed ik mijn cliënten niet te kort? En zou ik mijzelf en Noué, die toen nog in mijn buik zat, te kort doen als ik onnodig risico zou nemen? Ik heb het ervaren als een enorm spanningsveld.

 

De vaccinatie in mei gaf mij mijn vrijheid terug. Ik trok er weer op uit en genoot van het leven. Een paar weken later werd Noué geboren. En met dit grote geluk voelde ik mij nog vrijer.

 

Maar het werd geen corona maar kanker waar ik dit jaar tegen moest gaan vechten.

 

Tijdens mijn eerste keer kanker heb ik, zonder dat dat zo genoemd werd, een jaar lang in een soort van lockdown gezeten. Ik kon niks ondernemen, mocht nergens naar toe en i.v.m. mijn verslechterde afweer lieten we alle verkouden mensen op afstand. Die tijd was mijn enige uitje de wekelijkse rit naar het ziekenhuis voor de dosis gif die mij beter zou maken, en het dinsdaguitje;  samen met mijn vader naar de bakker voor een kaasstengel.

 

Voor mij voelde de eerste keren lockdown door corona dan ook niet heel nieuw. Zolang wij maar gezond konden blijven, dan zou het ons zeker gaan lukken.

 

Corona brengt een hoop nieuwe discussies met zich mee. En met al het respect voor ieders leed, angsten, belangen, pijn en zorgen wil ik iedereen in hun eigen waarden en meningen omtrent dit onderwerp laten. Juist omdat iedereen in een ander schuitje zit.  

 

Voor mij heeft dit (corona)jaar iets gedaan in het begrip 'vrijheid'. Met alle maatregelen, beperkingen en lockdowns heb ik mij nog steeds best vrij gevoeld. Ik kon zelf nog kiezen wat ik die dagen zou gaan doen, eten en drinken. Ik had zelf nog controle over mijn lijf, ik kon toen zelf nog kiezen wie ik allemaal naar mijn lijf liet kijken en wie ik het aan liet raken. Ik kon nog plannen voor de verre en nabije toekomst maken. Ik kon nog verre wandelingen met vriendinnen maken. En, ik kon nog mijzelf zijn.

 

Voor mij is het hebben van een goede gezondheid vrijheid. Ik merk dit nu voor een tweede keer. Een lijf dat nooit kanker heeft gehad, het lijkt mij fijn. Nooit beperkingen bij het kopen van een huis, het overstappen van zorgverzekering of onnodig hoge premies voor het risico dat je voor verzekeraars bent moeten betalen. Toekomstplannen kunnen maken zonder bang te moeten zijn dat de kanker ooit terug komt.

 

Voor mij is gezondheid dus vrijheid. En, naast heel veel liefde, gun ik een ieder van jullie vooral deze vorm van vrijheid voor 2022!

 

Maak er, ondanks alle saaie maatregelen, een mooie jaarwisseling van!