Mannenpraat

Van rationeel naar emotioneel

Het is al weer bijna 10 jaar geleden dat ik full time in dienstbetrekking heb gewerkt. Mijn laatste job was een salesfunctie bij een verzekeraar. Een leuke afwisselende baan waarin ik altijd rationeel en zakelijk mee bezig was. Zo was ik ook. Ik had niet veel op met emoties. Doe maar gewoon je werk en alles ging zoals het moest gaan in de soms keiharde business.

Na mijn (reorganisatie) ontslag veranderde langzaam mijn wereld. In eerste instantie leef je dan nog in een roes. Het valt niet mee om na 32 jaar loondienst ineens op straat te staan. Het was moeilijk om in die (crisis) tijd in die branche nog aan de slag te komen. Je probeert van alles.  Ik merkte al gauw dat de energie uit mijn lijf weg trok en het ten koste ging van mijn gezondheid.

Zo verdween de "harde" kant van het leven langzaam uit mijn lichaam. De drive en spirit om mij nog bezig te houden met verzekeren en financiën werd al snel minder. Daardoor kreeg ook meer tijd en aandacht voor de sociale kant van het leven. Het krijgen van kleinkinderen en meer zorg voor één van mijn ouders, deed mij al snel inzien dat er meer in het leven is dan geld en materiële zaken.

Toen ik in 2016 te maken kreeg met prostaatkanker kwamen mijn gevoelens nog meer naar boven drijven. Zo kan je in toch een betrekkelijke korte tijd veranderen in een harde zakelijke en rationeel persoon in een emotioneel en gevoelige man. Is dat verkeerd? In tegendeel. Ik ervaar het nu als een positieve verandering door een zeer vervelende levensgebeurtenis., maar dat ging natuurlijk niet zonder slag of stoot.

De kleine (leuke) dingen doen je nu meer dan voorheen. Het goed zien gaan met je kinderen en opgroeien van je kleinkinderen is iets heel bijzonders, maar ook meer stil staan bij hele eenvoudige situaties geeft je een andere kijk op het leven. Het heeft mij uit eindelijk gebracht waar ik nu sta en daar grijp ik nog altijd op terug in moeilijke tijden.

Af en toe komt die gedachten toch wel voorbij:  Elk nadeel heeft zijn voordeel!