De Balans, een week na aanpassing kuur

Maandag 8 maart 2021

Morgen mag ik weer, dan voor dag 2 van kuur 3. Dus ik kan even de balans opmaken. Van woensdag tot en met zaterdag ben ik heel misselijk geweest. De pillen helpen een beetje. Veel tussendoor gegeten en koolzuurhoudende dranken gedronken. Het boeren helpt....... een beetje. Maar de misselijkheid zorgt er ook voor dat mijn evenwichtsorgaan compleet de weg kwijt is en daar word ik heel moe van. Dus na elke activiteit weer even liggen of slapen. Gelukkig houden mijn darmen zich rustig, dat was wel anders hiervoor. 

Op woensdag met mijn buurvrouw een klein blokje om, mijn lief was aan het werk en ik durfde niet alleen. Het was heel gezellig een beetje slap kletsen. Donderdag ben ik zelf een rondje gaan lopen, de misselijkheid eruit lopen en toen gebeurde het. Ik maakte, ongeconcentreerd als ik ben, een beweging en tsjang... het schoot in mijn onderrug. Bij iedere stap die ik zette schoot er een bliksemschicht door mijn rug en benen. Kijken met oefeningen of ik iets kan doen. 

Vrijdag toch naar de oncologische fysio gegaan en het gemeld. Eerst even kijken of ik met speciale oefeningen de situatie kan verbeteren. Met heel veel pijn heb ik me dagelijks door die oefeningen gesleept. Ook met een fitnesrol mijn rug gemasseerd. Oh, ik heb nog een balanskussen waar ik op kan zitten. Dat hielp, een beetje. 

Zondag 7 maart 2021

Ik ben niet meer misselijk, hoera! Dat ik dan last heb van mijn onderrug kan de pret niet drukken , ik ben niet meer misselijk, wat een zalig gevoel. Samen met mijn lief mijn schildersezel in de woonkamer gezet en een rolkastje met de belangrijkste spullen. Wanneer ik me dan beter voel kan ik verder met mijn uiltje. We gaan ook een stuk wandelen. Maar ik merk bij het wandelen dat ik bij de minste oneffenheid op de weg of wanneer ik plotseling moet stoppen, door mijn benen zak. Shit, daar heb ik geen zin in. De rest van de dag op mijn balanskussen gezeten en dat hielp wel. Morgen wel even de fysio bellen. Ik heb deze nacht nauwelijks geslapen, van de pijn bij iedere beweging die ik maakte, ben heel vaak mijn bed uitgegaan.

Nu dus maandag. De fysio wilde niet dat ik naar de oncologische training kom en maakt een afspraak voor dezelfde dag om te kijken wat er aan de hand is. Fijn, die snelle actie. Nu wacht ik op het telefoontje van de huidarts die wil weten of de kuur, die ik krijg vanwege de acné als gevolg van de chemo. En de dag is alweer om.  Vanavond hopelijk beter slapen en morgen Taxol-dag met hoofdkoeling.