Over mij
Hoi,
Na enige tijd ben ik er dan weer op deze site. Mijn moeder die al lange tijd kanker heeft waarbij gezegd werd dat ze niet meer beter gaat worden maar wel verlenging kan krijgen . Veel momenten gehad dat iedereen dacht dat het niet lang meer ging duren, maar toch een jaar verder is mama er nog. Helaas hebben we drie weken geleden te horen gekregen dat ze uitbehandeld is en de therapies niet meer aanslaan en de kanker is gegroeid en mama gaat overlijden en wij kunnen alleen maar toe kijken en afwachten. Ik woon aan de andere kant vh land en probeer er wekelijks heen te gaan en soms blijf ik een extra dagje , maar elke week verslechterd ze en het is verschrikkelijk haar zo te moeten meemaken .
Leegte, angst, onzekerheid en zoveel pijn voel ik in mij. Ben snel boos, verdrietig, overprikkeld en zit het liefst thuis en heb nergens zin in. Heb besloten ook even te stoppen (ziektewet) in te gaan omdat ik het even niet trek in mijn hoofd. Bang voor wat er allemaal komen gaat. "afscheid nemen van mama" dit is gewoon niet mogelijk en hoe doe je dit en hoe kan het nou ineens dat mama nooit meer beld of die ik nooit meer zie en hoor want dat gaat gebeuren. Pfff wat een klote zooi is dit zeg en zo pijnlijk te zien hoe zij aftakelt. De vrouw die altijd heeft gezorgd dat ik een dak boven mijn hoofd had en die altijd zorgde dat ik eten kreeg en die altijd heeft gezorgd dat ik een leuke leven kreeg en gaf alles wat ik nodig had. Was ze perfect? zeker niet maar dat is niemand . Ze deed haar best en ze is een super mama♥️
