Verwen jezelf..... lunchen, fysio, shiatsu,

Terwijl de wind rond het huis giert, kijk ik terug op een week met een glimlach. Het begon maandag, de oncologische fysiotherapeute vertelt dat ze me sterk gaat maken, dus een gehele versterking van mijn lijf en geest. niet alleen die prikkende linkerhand, alles gaan we aanpakken. Ik krijg een verwijzing van het AVL om dit aan te pakken.

Dinsdag bezoek wondverpleegkundige in het AVL; ik mag minder verband gaan gebruiken, ook zonder pleisters gaan slapen en dat klinkt goed, en ook zij zegt als alle anderen: “wees lief voor jezelf”.

Mijn BF Ellen haalt me op en wij gaan Amsterdam in, een dagje genieten in Mokum. Bij Le Fournil grootst ingeladen; van taartjes tot brioche en lekker stokbrood, door naar het Amstel Hotel, koffietje daar en lunch in Walfdorf Astoria, tjonge jonge dat dit weer allemaal kan, ik huil en lach tegelijk en voel me intens gelukkig!

Woensdag naar Christel van der Meer, zij ontvangt me hartelijk in haar mooie yurt in Bergen, met  een prachtige reading en daarna een shiatsu massage, zij  zorgt ervoor  dat ik een enorme eetlust krijg, en ja ik eet een grote pannenkoek met bosbes, poedersuiker en vanille-ijs bij Duinvermaak.

Donderdag word ik wakker en zie een stralende  blauwe lucht, “laten we gaan rijden” zegt Jaap en zo komen we bij de sluizen van Ijmuiden en strijken we neer bij Ijmond, een brasserie, waar ik een keurige portie kibbeling ga eten, vol met eiwit en calorieën. en ook deze maaltijd eet ik  bijna zelf op....het gaat goed!

Vrijdag opnieuw op pad, we hebben de smaak te pakken. Lunch bij Van Speijk in Egmond, oh wat is het daar fijn, de lekkerste rookworst met zuurkool op een flaquette en een glas Fevertree Indian Tonic, meer hoef ik niet...ik begin hoop te krijgen dat ik wellicht toch enkele kilo's kan aankomen? 

Dus een week met uitstapjes, heel erg fijn, echt! Een minder ding was het parkeren, ik ben kortademig, moet vaak stoppen als ik loop, en kan niet ver lopen....dit keer werd ik gebracht door mijn Jaap en Elllen, maar ik wil ooit weer zelf op stap met de auto en zie enorm op tegen ver lopen en parkeren.....zal ik dan maar een parkeervergunning aanvragen? Wat vinden jullie? Zolang ik met die longen zit; het pleuravocht en weinig lucht, ben ik onzeker....ik kan ook geen boodschappen doen met de auto als ik ver moet parkeren...Ik denk dat ik het ga doen, want zolang ik leef wil ik alles eruit halen om het makkelijk te krijgen....Op naar de invaliden parkerkaart!