Alpe d'HuZes 2020

Iets wat ik dacht dat niet meer mogelijk zou zijn voor mij, ga ik toch proberen te volbrengen volgend jaar. Ik ga nu zelf de Alpe d'HuZes lopen. Eenentwintig bochten. Ruim veertien km. Is al een pokke-eind als je met de auto omhoog rijdt naar de top! En dan ga ik het lopend doen! En dat nadat ik als late gevolg van de bestralingen onder op mijn rug al 2x spontane breukjes heb gehad. Misschien niet slim. Maar van de andere kant voelt elke vezel in mijn lichaam dat nu het moment is. Drie keer heeft Team Lekker Belangrijk mij meegenomen naar de top.(2015, 2016 + 2017). In 2017 en 2018 ben ik zelf meegegaan met Team Lekker Belangrijk naar Alpe d'HuZes. Ik heb toen vrijwilligers werk gedaan bij de toiletten. 

2017 was speciaal en indrukwekkend omdat dit voor mij dus de eerste keer was. En 2018 was speciaal  omdat Doortje er toen ook was samen met het team van kanker.nl. Doortje was al 2x  eerder naar de top gelopen. Had een heftig jaar achter de rug. En niet meer gedacht nog een keer mee te kunnen. En toch is het Doortje toen gelukt om de top lopend te bereiken. Wat een kanjer. Wat was ik trots op haar. Wat hadden we het fijn daar samen op de berg. En dan apt vanavond de dochter van Doortje mij. Ze kwam bovenstaande foto weer tegen en apte mij daarover. Ik schreef toen gelijk. Dit is het moment om over Alpe d'HuZes te schrijven. Schreef het al eerder aan haar. Maar net als dat Doortje toen veel lotgenoten mee heeft genomen naar de top. Ga ik dat volgend jaar doen. En neem ik Doortje mee. En weet zeker dat Doortje mij gaat helpen om de top te bereiken.

Maar ik ga ook mijn vader en broer meenemen. Mijn vader en broer zijn beide veel te jong overleden ten gevolge van deze vreselijke ziekte. Je kunt nog zo positief zijn maar als de behandeling bij jou niet doet wat ervan verwacht wordt, kun je nog zo graag willen, maar dan kun je op een gegeven moment niet anders dan erin berusten dat het leven voor jou op gaat houden. 

Zo bizar. Maar kanker komt helaas heel vaak in mijn familie voor. Ik heb 3 broers en 3 zussen. Naast mijn beide ouders hebben we met z'n zessen te maken gehad met kanker. Ieder met een andere kankersoort. Mijn vader is dus op 71 jarige leeftijd overleden ten gevolge van uitgezaaide longkanker. Mijn broer is op 61 jarige leeftijd overleden ten gevolge van uitgezaaide prostaatkanker. Twee van mijn zussen hebben ook kanker gehad maar zijn gelukkig genezen. Mijn moeder bleek hierdoor een erfelijke aanleg te hebben, maar zij heeft zelf geen kanker gehad. En nog een zus van mij en een broer bleken toen ook die erfelijke aanleg te hebben maar zijn gelukkig niet ziek. En worden net als mijn moeder hopelijk nooit met deze rotziekte geconfronteerd.

Op 20 april 2015 kreeg ik te horen dat ik borstkanker had. En vrij snel hierna dat ik ook nog één bewezen uitzaaiing op mijn heiligbeen had. Wat een verschrikkelijk heftige tijd was dat toen. Maar mijn oncoloog stelde mij wel gerust. Natuurlijk was die ene uitzaaiing minder gunstig voor de prognose. Maar ik zou nog steeds in opzet genezend behandeld worden. De chemo en de dubbele immunotherapie hebben super goed hun werkje gedaan bij mij. Na de borstamputatie concludeerde de patholoog volledige tumor regressie. Dat betekent dat de patholoog geen één tumorcel meer onder zijn microscoop vond. Toen de chirurg mij deze uitslag vertelde, heeft ze mij in dat gesprek wel 3x gefeliciteerd. Garantie voor de toekomst kon ze mij natuurlijk niet geven. Maar ze zei toen wel tegen mij dat deze uitslag veelbelovend is voor mijn toekomst.

Ik heb het advies gekregen om zeker 10 jaar anti-hormonale medicatie te gebruiken. En omdat ik één bewezen uitzaaiing had, en mijn tumor eiwitgevoelig, krijg ik ook nog steeds elke 3 weken immunotherapie. Inmiddels dus ruim 4 jaar verder. En lijkt het er steeds meer op dat de ziekte echt weg is. Super dankbaar dat dit mogelijk is. Super dankbaar dat er al zoveel behandelingen mogelijk zijn. Één op de drie mensen krijgt te maken met kanker. Wat zou het prachtig zijn als men ooit kan gaan zeggen: vroeger ging je dood aan kanker, maar nu niet meer. Maar daar is wel heel veel geld voor nodig. Om nog meer onderzoek te kunnen doen. Graag draag ik daar zelf een steentje aan bij. Drie keer ben ik door team lekker belangrijk mee naar boven genomen. Nu hoop ik lopend zelf de top te bereiken. Ik hoop dat jij Alpe d'HuZes via mij financieel wil steunen. Ik ben al blij met 1 euro. Elke euro zal ten goede komen aan nog meer onderzoek.

https://www.opgevenisgeenoptie.nl/fundraisers/AnjaDas8927/alpe-dhuzes-2…

Al vast hartelijk dank voor jouw donatie en heel veel liefs van Anja 🌺🌺🌺