Staren naar plafond.
Gisteren werd ik door emoties overmand toen ik tijdens mijn huiselijke sportoefeningen naar het plafond lag te staren. Ik zag de lampen aan het plafond en schoot ineens vol. Hoe vaak heb ik de laatste maanden wel niet (huilend) naar het plafond liggen staren, bang voor wat komen gaat. Tijdens het nemen van echo's , tijdens het nemen van het biopt, tijdens de ct-scan waarbij van te voren 4 injecties in de tumor werden gespoten, net voor de operatie in de recovery en op de operatiekamer zelf. Tijdens controles. Starend naar de plafond platen, de Siemens ct-scan, de sprinklers in het plafond, flitsen de gedachten door je heen, hoe sta ik er voor? Morgen mag ik weer naar het plafond gaan staren met hopelijk volgende week een goede uitslag. Het uitslag gesprek is verzet en is nu bij een andere arts.... niet fijn... Ik heb toch nog wat vragen die ik liever gesteld had aan mijn eigen chirurg. Ik kom immers niet voor mijn grote teen...
3 reacties
Lieve San,
Ik snap dat je het liefste met je eigen arts het o zo belangrijke uitslag gesprek wil hebben, maar de andere arts is ook een professional waarbij je gewoon al je vragen moet stellen.
Sterkte met wachten en ik hoop dat je een goed gesprek en duidelijkheid krijgt over de vervolgstappen.
Liefs, Monique
Dank je wel, Monique.
Hoi San,
Dat is idd niet fijn ik heb dat ook ervaren meerdere oncoloog gynaecologen , degene die me geopereerd heeft heb ik alleen op dag van operatie gezien op de poli weer een andere voor de uitslag. Ookal zijn ze allemaal kundig ik begrijp je gevoel goed.
En dat je huilt is alleen maar goed, je moet het toch verwerken allemaal.
Wat krijg je morgen voor onderzoek?
Hoe gaat het verder lichamelijk met je?
Liefs Heidi
Ps ik had geen prive gesprek van je gekregen.