21-05-1972
Ik voel mij 21-05-1972. Zo begint de laatste tijd overal het gesprek. Voel me letterlijk een nummer. Bij de HA, dan naar de poli gynaecologie daar zit je dan tussen de zwangere vrouwen. Biopt afname, waar de balie medewerkster erbij werd geroepen ter versterking wat niet hielp. Ik hing tegen het plafond van de pijn. Doorverwijzing naar gespecialiseerd zkh. 21-05-1972 afspraak bij radioloog, verpleegkundig specialist, anesthesist, gynaecoloog -oncoloog. De gynaecoloog-oncoloog stelde mij dusdanig gerust dat ik me weer even mens voelde. In je blote kont gaan liggen voor jan en alleman is toch even een drempel over. Ben er ondertussen aan gewend dat ze mij alleen nog maar horizontaal zien met mijn broek op mijn enkels. Ik maak er zelfs grapjes over. 21-05-1972 naar de ct-scan voor opsporing van de poortwachtersklieren, daar kreeg je 2 spons hartjes in je hand om in te knijpen tijdens het toedienen van 4 injecties rond de tumor aan je onderkantje. De aangebrachte verdovingszalf hielp niet echt, ik vond het erggg pijnlijk en tranen bleven over mijn wangen stromen. Ik staarde huilend naar het plafond met inwendig de vraag " waarom ik?" Ik heb al zoveel ellende in mijn leven, vanwege mijn drugsverslaafde zoon. "Waarom nu dit weer"...De dag erna nogmaals een scan waarna lange, pijnlijke uren van wachten volgden in de wachtkamer voor de ok die steeds later werd vanwege uitloop. Kan gebeuren natuurlijk maar ik kon niet meer zitten van de pijn. Eindelijk na 3 uur wachten kreeg ik een bed toegewezen. En na nogmaals 3 uur wachten, rond 15.00 uur eindelijk de operatie. Hoe ik me daarover voelde werd niet gevraagd en 21-05-1972 mocht de dag erna naar huis. Dat deze operatie een hele impact op je heeft staat wel in de zkh folders, maar in het zkh zelf voelt het meer dat je een van de vele bent. Ik had een brok in mijn keel en voelde mijn tranen achter mijn ogen branden toen ik voor het eerst over de afdeling liep met aan het plafond het bordje oncologie. En nu deze week het wachten op de uitslag hakt ook in op mijn emoties. Fijn dat ik veel lieve kaartjes en appjes ontvang. Dat houd mij overeind.