Een jaar verder

De maand oktober is borstkanker maand! Dat ondersteun ik al heel lang en dat ging ik nog meer steunen toen mijn lieven nicht en vriendin op 29 jarige leeftijd borstkanker kreeg. Wat heb ik haar proberen te steunen en gelukkig is ze nu alweer 5 jaar verder en nog steeds schoon.

Maar wat heb ik ook veel gehad aan deze lieve nicht. Want oktober is voor mij nu ook altijd de maand dat ik de uitslag kreeg. 24 oktober 2013 om precies te zijn. En ik merk aan alles dat ik in gedachten weer heel veel bezig ben met een jaar geleden.

Vandaag een jaar geleden wist ik dat ik kanker had, dat ik snel geopereerd zou worden en dat mijn kansen goed waren.... dus de toekomst zag er toen alweer wat beter uit. 5 november 2013 de eerste afspraak bij de oncologisch chirurg en daarna bij de gynaecoloog ivm de zwangerschap. En dus op 5 novmeber 2013 ontdekte we dat we een tweeling zouden krijgen.

11 november 2013 was de operatie dus ik vermoed dat ik tot en met die datum nog heel veel terug denk aan die tijd.

Hoe gaat het nu? Het jaar is heel heftig geweest. Hoewel ik zeker bewust ben van het feit dat ik geluk heb gehad..... de angst zit in mij..... alles wat ik voel baart mij zorgen en ik ben 24/7 bang dat het terug komt.

Onze kraamtijd was ook niet top helaas..... na 37 weken zwangerschap zijn mijn vliezen in het ziekenhuis gebroken omdat er vermoedelijk een groeiachterstand was bij iig een van de twee. Dat was ook zo maar gelukkig viel het mee. Fedde & Rens waren geboren en wogen 2100 en 2600 gram. Na 12 dagen ziekenhuis mochten we eindelijk naar huis! Helaas om daar 2,5 week later weer terug te keren. Eerst werd Rens ziek en 2 dagen later Fedde ook... allebei een virale hersenvliesontsteking. Oh wat waren die kleine mannetjes ziek. Na 9 dagen mochten we weer naar huis.... De mannetjes waren nog niet beter maar niet meer ziek genoeg om in het ziekenhuis te blijven. Een pittige week volgde met veel huilen en dat gaf zeker stress op ons gezin.

Fedde bleef huilen, of beter gezegd het uitschreeuwen.... na weer 5 weken werd hij weer opgenomen... dit kindje heeft ergens last van bevestigde ook het ziekenhuis. Na heel veel dingen uitproberne mocht Fedde 11 dagen later weer mee naar huis met wat medicatie een een koemelkvrije voeding. Gelukkig zagen we vanaf dat moment dat het steeds beter ging. Nu zijn ze 5 maanden en hebben we vooral last van de gebruikelijke kwaaltjes zoals snotverkouden zijn etc.

Beetje bij beetje pikken we de draad weer op. Ons jaar was ontzettend heftig maar hopelijk laten we dit snel achter ons. Donderdag weer onderzoeken, controles en hopelijk alles goed.... Ik geloof niet dat ik ooit aan dit nieuwe gevoel zal wennen.... en ik vraag me echt af of ik ooit weer echt vertrouwen in mijn lijf heb. Gelukkig kan ik dat gevoel delen met mijn lieve nicht (en natuurlijk ook met mijn man, familie en vrienden).