Somber zijn

Ach Hannie, wat naar is dit… het is ook bijna bovenmenselijk om met deze situatie om te kunnen gaan. Je krijgt erg veel voor je kiezen. En je moet het helemaal alleen doen. Al weet je natuurlijk wel dat we je hier heel graag steunen. Maar iedere keer weer naar het ziekenhuis doe je toch zelf… hopelijk krijg je snel een plekje bij een fijne psych. Lieve groet 

Hoi Hannie, heel herkenbaar wat je schrijft. Ik heb de laatste kuur van mijn carbo- gemci traject in januari gehad en kuur 6 zelfs niet meer gedaan.zo zwaar viel het me fysiek. Na een flinke bijkom- pauze ben ik 3 dagen geleden gestart met niraparib en mn pijnstilling is nu ook opgehoogd.  Behalve fysiek  hebben we emotioneel inderdaad ook veel te verstouwen. Alleen wonen zonder partner, maakt het voor mij extra zwaar. En elke keer wanneer groot verdriet, angst,vertwijfeling etc ons overvalt moeten we opnieuw de weg naar boven zoeken en vinden. Pff dat is reuze zwaar. En soms is het bijna alsof je/ ik erin verzuipt.Stoer ook dat je dat hier deelt! Fijn dat je een professional in het ziekenhuis hebt om af en toe mee te praten en hopelijk snel een steunende psych in beeld! 

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik nu, na 3 jaar opnieuw bij mn oude psych vh Hele Dowling Instituut terecht kan. En dat ik af en toe mij  grote emoties kan delen met enkele lieve vrienden en familieleden. Hopelijk heb jij ook een fijne kring van mensen om je heen!  Maar ja, zij  weten eigenlijk vaak ook  niet wat te zeggen. En sommige dingen  kunnen ze zich als ' gezonde' mensen eigenlijk ook niets bij voorstellen. Dus lotgenotencontact met onze mede- Olijfjes ( of anderen) is soms ook fijn. En af en toe een flinke knuffel. 

Heel veel sterkte om het uit te houden met alles wat er is, mijn noveenkaars hier brandt ook voor jou !

Liefs,

Christa

Wat lief Christa dank je wel. hoe naar voor jou dat je een partner mist in deze Mijn Ruud is echt mijn steun en toeverlaat de lieverd krijgt ook heel wat te verduren. Fijn dat we bij vrienden terecht kunnen (die hebben we gelukkig ook). Het is wat je schrijft ze proberen het echt te begrijpen, maar het is ook zo moeilijk als je er zelf niet middenin zit. 
Vandaag zei de geestelijk ondersteuner. Het lijkt wel of je in een moeras staat en het lukt je niet om jezelf er meer uit te trekken en dat is het ook. Vandaag belde ze voor een afspraak met de psycholoog. De psycholoog van een aantal jaar geleden is met pensioen heel jammer ik had met haar een goede klik, maar ga ervan uit dat deze ook weet wat ze doet. Ik wil zo graag weer blij kunnen zijn en dat het weer licht wordt in mijn hoofd. Dat gaat vast weer lukken. Nu weer opknappen van deze chemo en hopen op goede gesprekken met de psycholoog  

Heel veel succes met de niraparub ik ga heel hard voor je duimen  

warme groet Hanny

Lieve Hanny,

Fijn om te lezen dat je op 12 april terecht kan bij een psycholoog. Het is ook wel heel veel en heel erg lang ondertussen. Heel goed dat je het aangeeft dat je het moeilijk hebt en hierover in gesprek gaat. Heel veel sterkte de komende periode.

Liefs Kim