En dan zit je onverwacht weer op de SEH
Afgelopen zaterdag avond ben ik na overleg met de afdeling oncologie naar de SEH geweest waar op zondag is vastgesteld dat ik een trombosebeen als bijwerking heb. Een levenslange ziekte erbij!
Nadat ik afgelopen week merkte dat ik steeds minder gevoel in mijn beide voeten kreeg en dacht dat dit bijwerkingen op de zenuwen waren. Merkte ik donderdag dat ik plots niet meer zonder pijn kon lopen. Mijn vrouw masseert dagelijks mijn voeten en ze kon haar nagels in mijn tenen duwen zonder dat ik er ook maar iets van voelde.
zaterdag wilde ze weer masseren, op het moment dat ik mijn been bij haar neerleg zien we beiden dat het been ongezond dik is. Aangezien ik op zondag de hele familie had uitgenodigd om mijn uitgestelde verjaardag te vieren, wilde ik geen contact opnemen met het ziekenhuis. Uiteindelijk heeft mijn vrouw kennelijk meer gezond verstand dan ik en heeft ze me overtuigd.
Kort en bondig advies vanuit de afdeling oncologie. Melden bij de SEH. Dus de zaterdagavond van 20:00 tot 22:30 op de SEH. Mijn angst dat het een lymfeoedeem (risico bij verwijderde lymfeklieren) was door de SEH arts redelijk snel ontzenuwt, dus opluchting, maar direct kwam daar een trombosebeen voor in de plaats. Bij een vastgesteld vermoeden van trombose moet binnen 24 uur de diagnose door een radioloog worden bevestigd. Dus moest ik op zondag terug voor een echo van mijn been.
Op zondag zou de familie komen we hadden zaterdag overdag voor 20 man staan koken en alles was voorbereid. Maar als ik er zelf niet ben, fijn feestje. Het personeel op de SEH begreep de situatie en heeft alles op alles gezet om te zorgen dat de diagnose op zondagochtend volledig was afgerond en dat lukt uitstekend. (complimenten voor de SEH van het 2 steden in Tilburg)
resultaat was zondagochtend dat ik met een recept voor 100 dagen trombose spuiten en een tijdelijke steunkous (incl. aanmeetverwijsbrief) naar huis ben gegaan. Uiteindelijk hebben we zondagmiddag en begin van de avond nog een fijne verjaardag gevierd.
Maar nu dus verder met een nieuwe blijvende bijwerking. Welke beperkingen gaat dat me verder opleveren en hoe gaat de interactie met de toenemende lijst van medicatie elkaar beïnvloeden? Voorlopig maar niet te veel over nadenken en proberen vast te houden aan dagelijkse routines en ritmes.
Paul
Nadat ik afgelopen week merkte dat ik steeds minder gevoel in mijn beide voeten kreeg en dacht dat dit bijwerkingen op de zenuwen waren. Merkte ik donderdag dat ik plots niet meer zonder pijn kon lopen. Mijn vrouw masseert dagelijks mijn voeten en ze kon haar nagels in mijn tenen duwen zonder dat ik er ook maar iets van voelde.
zaterdag wilde ze weer masseren, op het moment dat ik mijn been bij haar neerleg zien we beiden dat het been ongezond dik is. Aangezien ik op zondag de hele familie had uitgenodigd om mijn uitgestelde verjaardag te vieren, wilde ik geen contact opnemen met het ziekenhuis. Uiteindelijk heeft mijn vrouw kennelijk meer gezond verstand dan ik en heeft ze me overtuigd.
Kort en bondig advies vanuit de afdeling oncologie. Melden bij de SEH. Dus de zaterdagavond van 20:00 tot 22:30 op de SEH. Mijn angst dat het een lymfeoedeem (risico bij verwijderde lymfeklieren) was door de SEH arts redelijk snel ontzenuwt, dus opluchting, maar direct kwam daar een trombosebeen voor in de plaats. Bij een vastgesteld vermoeden van trombose moet binnen 24 uur de diagnose door een radioloog worden bevestigd. Dus moest ik op zondag terug voor een echo van mijn been.
Op zondag zou de familie komen we hadden zaterdag overdag voor 20 man staan koken en alles was voorbereid. Maar als ik er zelf niet ben, fijn feestje. Het personeel op de SEH begreep de situatie en heeft alles op alles gezet om te zorgen dat de diagnose op zondagochtend volledig was afgerond en dat lukt uitstekend. (complimenten voor de SEH van het 2 steden in Tilburg)
resultaat was zondagochtend dat ik met een recept voor 100 dagen trombose spuiten en een tijdelijke steunkous (incl. aanmeetverwijsbrief) naar huis ben gegaan. Uiteindelijk hebben we zondagmiddag en begin van de avond nog een fijne verjaardag gevierd.
Maar nu dus verder met een nieuwe blijvende bijwerking. Welke beperkingen gaat dat me verder opleveren en hoe gaat de interactie met de toenemende lijst van medicatie elkaar beïnvloeden? Voorlopig maar niet te veel over nadenken en proberen vast te houden aan dagelijkse routines en ritmes.
Paul
1 reactie