Computer says no

Vrijdag heb ik me uiteindelijk definitief aangemeld voor de Oligo studie. (Het gesprek hierover op de woensdag ervoor had me voldoende info opgeleverd om een besluit te nemen.) De loting was dezelfde dag: dat gebeurt door de computer.  Ik kreeg in de middag het telefoontje: ik ben terechtgekomen in de controlegroep. Dat betekent dat ik de standaard behandeling krijg en geen hoge doses chemo.

Vooraf had ik het idee dat ik met met elke uitkomst wel zou verzoenen. Ik was inmiddels heel erg toe aan duidelijkheid over het pad dat voor me ligt. Toch viel de uitslag tegen. Ik heb me wekenlang voorbereid en ingelezen op de experimentele behandeling. Voor zover je dat kunt zeggen, was ik er klaar voor, in elk geval bereid die weg te gaan. En bovenal wilde ik gaan voor die extra kans. Het is dus even omschakelen. 

In elk geval is er nu duidelijkheid over de route en dat geeft wel rust. Ik hoef me niet verder te verdiepen in de ins en outs van de Oligo studie. Ik weet nu dat het AvL de behandeling overneemt en dat ik komende vrijdag mijn vierde AC kuur daar krijg. Daarna volgt 12 keer wekelijks taxol. Snel gerekend zou ik eind februari dan klaar zijn met de chemo.

We hadden iets eerder vorige week besloten een weekendje weg te gaan. Niet ver, maar even een ander uitzicht dan de overkant. Kort na het telefoontje stappen we in de auto. Een ritje van een half uur en we zitten middenin de weilanden. We hebben afgesproken dit weekend als een soort ziekteverlof te zien: even geen gesprekken over kanker, geen zoekwerk, leeswerk, blog of conversaties met anderen. Vooral genieten van het buiten zijn, de andere omgeving en de rust. Dat lukt best aardig. We kijken uit over de weilanden, wandelen langs het water en over de dijk, eten biefstuk in een restaurant. Ik fotografeer de roodborstjes in de tuin en zie vele andere vogelsoorten. Nooit geweten dat je blij kunt worden van een boomkruiper of grote bonte specht.

Door mijn overstap naar het AvL is mijn laatste AC kuur drie dagen later dan volgens het oorspronkelijke schema. Maakt niet uit, zeggen ze. Voor mij betekent dit nog een paar goede dagen extra. Ik voel me inmiddels weer redelijk fit, kan normaal eten, ook al smaakt het nog niet naar behoren. Wie weet valt er de komende dagen op dat punt nog wat meer te genieten.