palliatief en wat betekent dat voor mij

Hallo allemaal ,

Vanuit mijn tuinstoel geniet ik van de zon. Ik mis wel de lieve lijf -lijke contacten met mijn dierbaren en kinderen. En als ik dan met ze videobellen doe dan rollen mij zo en nu en dan wel eens de tranen. Gelukkig kan ik dit nog met hen en doe ik  het met de warmte die ik dan voel als ik hun stem weer even gehoord heb. Op dit moment wordt ik palliatief behandeld en wacht ik vandaag op een telefonisch consult van de oncoloog. Voor mij de vraag of de hormoonbehandeling iets doet waardoor mij wat meer tijd gegeven is. En dan moet je in deze tijd over nog meer gaan nadenken.

Allen zijn wij nu kwetsbaar en kunnen we elkaar niet iedere dag zien. Er zitten ook veel mensen eenzaam thuis met hun verdriet en vragen en angst. Ook dat gaat aan mijn hart. Maar ik hoop dat ik nog een kans krijg om nog een mooie tijd door te brengen met mijn dierbaren. 

Sterkte voor allen die in een onzekere tijd leven van behandelingen uitstellen en de onzekerheden meer dan ooit. Laten wij samen positief blijven en elkaar steunen in warmte die we allemaal nu hard nodig hebben.

Lieve groet

4 reacties

Dank voor je lieve woorden. Fijn dat je een blog bent begonnen. Je hebt een mooie en ondersteunende stijl van schrijven. Ik hoop dat jij hier ook steun zult vinden, de mijne wil ik hier graag aan je uitspreken.

Sterkte in deze voor ons dubbel barre tijd,

Hanneke 

Laatst bewerkt: 07/04/2020 - 15:31

Ach onzekerheid. welke onzekerheid? Ik ben al jaren palliatief van een vorm van kanker, die niet te genezen is. Dus ik heb de zekerheid, dat ik dood ga. Binnen welke tijd? Weet niemand.

Het corona gebeuren bevestigt die zekerheid alleen maar. De IC is niet voor mij weggelegd. Dat overleef ik niet. En zou er wel een (kleine) kans zijn, dat ik het wel overleef, dan wil ik het niet.

Want dat zou verstoten tegen mijn doel: het zo lang mogelijk een relatief gezonde palliatief patient te blijven. Wat interesseert mij het nou of ik 80 of 81 word? Ben bijna 79 nu en heb een goed leven gehad.

Mijn oudste kleindochter (33 alweer) denkt daar heeeel anders over, hoor. Maar ik heb haar duidelijk gemaakt, dat ik me niet in een oeverloze ellende stort om er nog een paar maanden bij te krijgen.

Ze staat nu voor de deur, zie ik. Komt even kijken of we nog heel zijn. Oma is net klaar met koken, dus kan ze lekker eten en wat meenemen voor morgen. Dat gaat al jaren zo...

Het leven gaat dus gewoon door.....

Sterkte...... H 

Laatst bewerkt: 08/04/2020 - 13:06

HenriV gelukkig dat u nog geniet van het leven. Ik doe het ook en geniet ook van alle kleine en grote dingen om mij heen. Ook ik heb geleerd dat je de dag moet nemen hoe hij komt. En gelijk hebt u dat u zich niet stort in oeverloze ellende want dit brengt niks in het leven. Ik wens u nog vele fijne dagen toe . Geniet van elkaar

Groet Finie

Laatst bewerkt: 08/04/2020 - 19:05