Ook zo moe, en niet eens in behandeling nog

Openbaar gesprek
7 juni 2017 om 14.37,
gewijzigd 11 oktober 2017 om 16.46
3196 x gelezen
Hoorde een maand geleden dat ik borstkanker heb.
Wordt waarschijnlijk 23 juni geopereerd.
maar ben al weken ontzettend moe. En niet vooruit te branden. Terwijl ik alleen nog maar onderzoeken gehad heb, verder niets.

13 reacties

Hoi Saskia,
sterkte gewenst in aanloop naar je operatie. Gaat er daarna nog chemo en of bestraling volgen?
Emotie kan je erg moe maken. Geeft het de ruimte.
Zel heb ik de ervaring dat ik 3/4 tot een jaar voor mijn diagnose al met burn-out achtinge klachten liep, een traject deed en het gevoel had dat ik ergens energie "lekte". Persoonlijk dacht ik dat mijn lijf toen al ontzettend hard aan het werk was om de tumor aan te vallen/te begrenzen en dus ook vermoeidheid voor de diagnose. Sterkte gewenst....

Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
Dank je voor je steun Brigitte.
daarna nog minimaal 5 jaar hormoon therapie. En bestraling. En chemo ( maar ik ben hier zo tegen ) . Dus moet hier ook plaats voor maken geestelijk.

Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
Hoi Saskia,
Je schrijft dat je "alleen maar onderzoeken" hebt gehad en dat je erg moe bent.
Het is niet gek dat je moe bent. De tijd tussen constatering en de start van een behandeling is heel zwaar en emotioneel. Je leeft in onzekerheid, je kunt nog niets doen, of je focus ergens op zetten.
Ik hoop dat je nu duidelijk hebt wat je behandeling wordt, voor zover dat nu bekend zal zijn. Zorg goed voor je zelf, wees niet te hard voor jezelf :)
groetjes, Doortje
Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
Dank je voor je reactie Doortje.
De operatie is nu gepland over 2 twee weken. Lees veel in de blogs van lotgenotes en lees dan dat de moeheid inderdaad wel normaal is. Het lijkt wel een soort burn-out.
lees wel veel op deze site. En wordt steeds een stukje wijzer. En kom er ook achter dat echt geen enkele borstkanker hetzelfde is. Groetjes, Saskia
P.s. ben blij met deze site Doortje

Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
Dank je voor je reactie Doortje.
De operatie is nu gepland over 2 twee weken. Lees veel in de blogs van lotgenotes en lees dan dat de moeheid inderdaad wel normaal is. Het lijkt wel een soort burn-out.
lees wel veel op deze site. En wordt steeds een stukje wijzer. En kom er ook achter dat echt geen enkele borstkanker hetzelfde is. Groetjes, Saskia
P.s. ben blij met deze site Doortje

Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
Lees goed wat je schrijft, ik lees: alleen maar onderzoek. Dat is precies de oorzaak van je vermoeiendheid. Dat kost veel energie van lichaam en geest, vermoeiend dus. Heel veel sterkte en doe vooral een stapje terug
Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
Dat stapje terug gaat vanzelf.
er komt echt niets meer uit mijn handen. Dank je voor je steun Pandabeer ( leuke naam )
groetjes, Saskia

Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
Besef je wel dat je geestelijk over uren draait .Allemaal vragen waar je geen antwoord opkrijgt .Je verteld je omgeving wat er aan de hand is .Vele ziekenhuis bezoekjes .Dus nee het is niet vreemd dat je moe bent.
Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
Hoi Saskia, Zoals de anderen hier melden komt vermoeidheid voor een deel doordat er nu zoveel op je afkomt en die emotionele belasting kan uitputtend zijn. Maar ikzelf was eigenlijk ook heel moe voordat ik de diagnose kreeg en met alles wat ik nu weet van kanker kan ik alleen maar zeggen: dat is echt te danken aan de kanker zelf die veel energie wegneemt en gebruikt om ongebreideld door te blijven groeien.Het is helaas te makkelijk om te zeggen dat dit na de behandeling over is omdat er veel andere redenen kunnen zijn om daarna ook moe te blijven. Die hebben dan te maken met de gevolgen van de behandelingen, en ook met je emotionele verwerking. Je kunt jezelf ondersteunen o.a. met goede voeding (verse groentensappen kunnen echte energieboosters zijn) en door jezelf toe te staan een tandje lager te schakelen. Hoe dan ook: sterkte.

Laatst bewerkt: 10/07/2017 - 10:17
ik word 13 0ktober 2017 geopereerd ze hebben bij mij borstkanker in 30 augustus ondekt maar ik was al weken van te voren heel moe ik heb ook al heel veel onder zoeken gehad .ik dacht waar om ben ik zo moe als of ik smorgens als ik op stond een maraton had gelopen .nu weet ik waar het van daan komt .ik krijg naar me operatie 28 bestraqlignen en dan chemo daar zie ik het meest tegen op
Laatst bewerkt: 11/10/2017 - 16:46
Grappig 268. Op 13 oktober ben ik ook geopereerd, maar dan in 2015. Als ik je een tip mag geven: doe het stap voor stap. En heb vertrouwen en het geloof dat het allemaal weer goed komt. Ik ben er echt van overtuigd dat lichaam een geest 1 is. En dat je positiviteit dus een belangrijke bijdrage is in hoe je de behandeling gaat doorstaan. Het zal niet altijd meevallen. Natuurlijk mag je even verdrietig of boos zijn. Maar dan hop. De moed weer bij elkaar rapen en ervoor gaan. Ook jij gaat hier doorheen komen. Eerst je richten op de operatie. Zeker zijn er vele klachten en bijwerkingen van de bestralingen en chemo bekend. Maar bedenk ook dat het vaak heel erg meevalt. En dat je hier op de site juist daar veel minder over leest. Behalve haaruitval heb ik bijv maar weinig klachten van de chemo gehad.
Hopelijk ga jij het ook zo doen. Zonde toch dat je daar dan van te voren al zo over in spanning gaat zitten. Plan vooral leuke dingen. Dat leidt af. Warme groet,
Laatst bewerkt: 07/10/2017 - 15:34
10 oktober 2017 om 19.59
dank je wel dasje heel lief van je .ik blijf posentief de spanning gaat nu wel om hoog ik weet niet wat er alle maal gaat gebeuren het is bij gespreken een beetje langs me heen gegaan me zoon heb me al 10 keer uit gelegd wat ergaat komen ik was zo geschrokken toen ik horden dat ik borst kanker had dat ik hele maal doof werd en de grond onder mijn voeten weg zakten .ik ben me man in 2010 verloren aan kanker en nu ben ik zelf aan de beurt .het is niet te geloven nog steeds niet het is net een nacht merrie waar je in zit je gaat er mee naar bed en je sta er mee op .
Laatst bewerkt: 10/10/2017 - 19:59
Oh, beste 268. Wat bizar. Snap je ongeloof. En je gevoel of je in de hel bent beland. Dit is zo'n heftige tijd.
Maar toch 268....... Je moet door. En ook jou gaat dit lukken. Gelukkig is borstkanker in de allermeeste gevallen heel goed behandelbaar. Houd je daaraan vast. Heb vertrouwen. Fijn dat je zoon steeds mee gaat op gesprek. Je kunt ook aan de arts vragen of je het gesprek mag opnemen, omdat je zo weinig onthoudt van het gesprek. Je kunt het dan nog eens rustig thuis terug luisteren.
Wil je al vast heel veel succes toewensen voor overmorgen. Kop op. Deze stappen zijn nodig om weer beter te worden.
Liefs en warme groet.
Laatst bewerkt: 11/10/2017 - 16:46