Vreemde zwelling, broze nagels en lichte paniek

Een tijdje geleden scheurden er ineens twee nagels van mijn rechterhand in. Nooit problemen met mijn nagels gehad en nu ineens heb ik tien slappe vliesjes aan mijn vingers. Subproject Gezonde Nagels is geboren. Ik weet nu hoe ik moet veilen, lakken, invetten, bijvoederen, weer veilen, en ik ben er best handig in geworden. Het resultaat verbluft me. In een maand tijd zijn de scheuren weg en ik durf al het dekseltje van de afstandbediening open te peuteren. Dat kan namelijk erg belangrijk zijn.

Hoe en waarom mijn nagels zomaar (ik gebruikte geen medicijnen) zacht werden is me een raadsel.

Paniek
Vorige week had ik ineens een soort halfgefrituurde kroket ongeveer op mijn lever. Die deed behoorlijk zeer en ik kon amper liggen. Ik begon me snel af te vragen of ik me zou kunnen veroorloven overmorgen wel de pijp uit te gaan, maar besluit dat dit niet handig is. ik moet echt nog wat dingetjes regelen, realiseer ik me weer. Ik maak eerst van uitstel langer uitstel.

Er komen bovendien teveel mensen en teveel goede redenen in mij op, om het loodje leggen voor haalbaar te houden. Maar dan wordt het wel verstandig om even wat vaklui te raadplegen. Dat is de afspraak want als het misgaat, kan het snel escaleren. Volgende dag maar even naar de eerste hulp, ook volgens protocol. Geen koorts, lever en nier doen het. De specialist ziet geen heus probleem. Daarmee is het officieel: medisch maak ik me geen zorgen.

En zo gebeurde; de pijn ebt weg, de kroket is na een paar dagen van de lever en ik kijk glazig naar weer een raadseltje. Zijn de Macrophagen in de weer, zoeken de uitgezaaide onverlaten een goed heenkomen? Is het een grote energetische bioknoop die zijn krachten in mij bundelt en weer een leger natural killer cells mobiliseerde? Dat mag van mij best even pijn doen.

Wat ben ik nu wijzer?
In mijn lijf gebeurt van alles waar ik geen weet van heb. Nagels als schroevendraaier worden broze blaadjes en dan, met wat hulp weer bikkelhard. Stofwisselingsfoutje? De effecten van de uitzaaiingen en de geholpen reactie van mijn systeem daarop, veroorzaken vast wel biochemisch tumult. En dat zal af en toe met horten en stoten gaan, of met een extra zetje van buitenaf. Ik was het meest verrast over het geholpen herstel van de nagels, hoe snel een beetje aandacht bijdraagt aan welbevinden. Dan zijn nagels ineens belangrijk.

Uiteindelijk is kanker ook niet meer dan een set van reproductiefouten. Het begint er nu van alle kanten op te lijken dat we de route naar de kern van de ziekte op moleculair niveau kunnen bewandelen. En dan iets tweaken en het lichaam zelf weer de draad laten oppakken. Of het echt bij me werkt weet ik niet, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het mij nu direct goed doet. Dat hoor ik niet veel gebruikers van chemo, bestraling of systeemtherapie zeggen.

De ziekte kan van mij een beetje de ziekte krijgen. Niet alles heeft met de ziekte te maken. Paniek dient streng gecontroleerd te worden en is zelden productief. Er komen nog wel meer rare dingen voorbij. Ik laat me zolang mogelijk verrassen.