Geduld...

We schrijven woensdag 18 november 2015... tijd voor een update. De tijd lijkt voorbij te vliegen en toch heb ik soms het gevoel dat mijn herstel me niet snel genoeg gaat. Gelukkig heb ik mijn begeleiders die me helpen om realistisch te blijven kijken naar mijn situatie. Ik wil zo graag weer verder met mijn normale leven. Ik wil weer sporten en bewegen. Ik wil weer an het werk. Ik wil weer volop genieten van het leven en niet alleen maar bezig zijn met mijn primaire levensbehoeften en met balanceren van mijn beperkte energie. Met kanker is mijn lijf tot stilstand gedwongen. Het moet herstellen en dat heeft tijd nodig. Ik moet geduld hebben.
Ik heb van de week mijn hele blog weer een keer helemaal doorgelezen. Alle ellende kwam weer tot leven ... best heftig allemaal. Dat is gelukkig allemaal achter de rug en ik kan het inmiddels heel goed van me afzetten. Ik ga er emotioneel niet meer onder gebukt. Het zijn ervaringen die ik een plek heb gegeven. Wat vooral telt is het hier en nu ... ik durf ook al weer voorzichtig vooruit te kijken naar de toekomst. Gisteren kwam bij mij het besef dat ik 6 weken geleden, begin oktober, nog op mijn absolute dieptepunt zat. Als ik dat vergelijk met waar ik op dit moment sta, dan heb ik al op heel veel fronten winst geboekt. Over relativeren gesproken ... Ik kan me beter focussen de dingen die terug zijn gewonnen in plaats van de dingen die er (nog) niet zijn. Maar ja ... de weg is nog lang en mijn twee grootste uitdagingen zijn balanceren met energie en geduld.
Het bezoek vorige week aan de beurs was absoluut de moeite waard. Het was fijn om weer tussen collega's te zijn. Ik heb helaas lang niet iedereen gesproken, maar dat is ok want ik had het echt niet getrokken , denk ik. Het was wel een vreemde gewaarwording om aan de zijlijn te staan en na alles te moeten hebben loslaten er rond te lopen. Normaliter ben ik de spil waar onze hele beursdeelname om draait en nu er eventjes bij zijn zonder enige rol, zonder spanning en zonder stress. Wat ben ik trots op het fantastische bedrijf waar ik voor werk! Over drie jaar ben ik er weer bij, laten we daar maar van uit gaan.
Na mijn bezoek aan de beurs was ik de dagen erna, zoals verwacht, behoorlijk moe. Maar het was gelukkig niet een piek vermoeidheid zoals eerder het geval was. Zo wie zo merk ik dat ik minder schommelingen heb en ook minder hoge pieken. Dat heeft alles te maken dat ik beter balanceer met mijn energie, zoals ik vorige keer al schreef. Dat is een winstpunt. Het balanceren blijft een aandachtspunt, omdat ik de neiging heb om te veel te willen, te veel te doen en te lang door te gaan.
Ik heb afgelopen week heel veel last gehad van heftige hoofdpijn. Een stekend pijn vanuit mijn schouder en nek naar mijn kruin boven op mijn hoofd. Bewegen, kauwen, slikken, knipperen met de ogen en zelfs mijn haren aanraken ... Allemaal triggers voor die stekende pijn. Ik had er al veel langer last van, maar de afgelopen dag verergerde het. Ik ben afgelopen maandag langs de huisarts gegaan. Ze kon niet echt een oorzaak vinden, maar het heeft waarschijnlijk verband met mijn verminderde mobiliteit en de spanning op mijn hals en keel. Ik moet de komende week 4x daags paracetamol en 3x Ibuprufen innemen en kijken hoe het gaat. Als ik na een week nog pijn heb, moet ik terugkomen . Dacht ik ff van alle pillen af te zijn ... de hoofdpijn is daarmee gelukkig sterk afgenomen. Komende dagen maar even aankijken. Met Oncofit fysiotherapie ben ik overigens begonnen naast fietsen met lichte lichamelijke oefeningen om weer conditie en spierkracht op te bouwen. Nog geen intensieve dingen, want ook hier wordt streng bewaakt dat ik niet te hard van stapel loop.
Over een paar dagen (zaterdag) wordt ik 52. Ik vier mijn verjaardag al jaren niet meer en vind het het fijnst om met mijn gezin te cocoonen. Aanstaande weekend trekken we ons lekker terug in een huisje op Center Parcs Heiderbos. Gitaar mee, spelletjes mee, de harde schijf met videofilms en heerlijk met zijn viertjes genieten: quality time! Niks hoeft ... alles mag.

6 reacties

Hallo Jerrel,

Toevallig heb ik vanavond net een blogbericht gelezen van Lotje62. Zij beschrijft daar heel mooi in hoe betrekkelijk tijd is en dat alles wat er gebeurd tijdelijk is. Ze heeft gelijk denk ik want het wordt echt beter. Ook voor jou. Citaat: Ik heb mij gerealiseerd dat eigenlijk alles tijdelijk is in het leven. Want niet alleen mooie dingen en momenten gaan voorbij in het leven, maar minder mooie dingen en momenten gaan ook voorbij. Alles in het leven is eigenlijk tijdelijk
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi Marga,
Heb haar blog ook gelezen. Ze heeft het inderdaad heel mooi verwoord... de tijdelijkheid van het leven.
Groetjes,
Jerrel
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hallo Jerrel,

Afgelopen weekend las ik al je blogs, net als jij. Heftig, ongelooflijk, dapper. Een paar woorden die in me opkwamen. Net als een brok in mijn keel. Wat heb je al een hoop doorstaan! En zoals je zelf al schrijft, de weg die je nog te gaan hebt is waarschijnlijk lang.

Het duurde een paar dagen ik besloot te reageren, in de hoop dat in die tijd de goede woorden zouden komen. Ijdele hoop natuurlijk.

Ik wens je sterkte, moed en de liefde van je dierbaarsten. En als het tijd is voor een herfstige of winterse wandeling door Sonsbeek Park, dan mag je me altijd bellen!

Lindsie


Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi Lindsie,
Heel erg bedankt voor jouw lieve woorden. Het doet me goed. Met mij gaat het stapje voor stapje beter en ben vol vertrouwen dat het allemaal goed komt. Een wandeling door Sonsbeek lijkt me leuk ... dat gaan we binnenkort zeker een keer doen.
Groetjes, Jerrel
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hej Jerrel,

Fijn om te lezen hoe je het ervaren hebt. Voor mijn gevoel stond je niet aan de zijlijn, maar kan me helemaal indenken dat het voor jouw wel zo is. Voor ons en zeker voor mij was je er al die tijd bij, maar dat komt meer omdat we in het licht van wat we samen hebben afgetrapt hebben gewerkt aan Met de kennis van :-). En anderzijds hoe mooi en goed moet het voelen dat het wel gerealiseerd is, jij weer op de weg terug ben ondanks de vervelende reden waarom je niet mee kon doen. Hopelijk kunnen we er over enkele weken, maanden zo naar kijken.

Met bewondering lees ik je focus, hoe je nu aan het werk bent met "balanceren met energie en geduld". Een herkenbaar thema voor ons beide als ik terugdenk aan waar ik zelf stond een jaar geleden. En ik weet zeker als je dat geduld maar hebt, je samen met anderen vanzelf weer energie gaat vinden in alles wat je passie is. Bij ons en zeker mezelf heb ik bewust nu de energie kraan verder dicht gedraaid. Even afkicken van een intensieve periode, met weliswaar een mooie week CuraƧao er tussen in, maar wel bewust langzamer en weer de focus op andere thema's plaatsen. Focus die op kennis delen blijft en ook op persoonlijk vlak weer focus vinden waar ik voor wil gaan en energie van krijg. Nu nog eerst de Logistica afsluiten, maar ondertussen wel T-Store, Telemarketing, Kenniscentrum en de marketingactiviteiten weer in een juist perspectief zetten. Hopelijk spreken we elkaar daar snel over, zodra je geduld en energie het toelaat :-)

Kijk omhoog en vooruit en geniet van het NU, tot snel kerel.

Een groet,
//Dave
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Jullie hebben een geweldig resultaat neer gezet. Daar heb jij een hele belangrijke rol in gespeeld. En ik besef me als geen ander dat door het wegvallen een zware last op jouw schouders heeft gerust. Maar je mag super trots zijn op wat is bereikt.
Ik spreek je snel weer Dave. Ik kom voor ik naar Jamaica, kom nog een keer langs in Ede.
Groetjes, Jerrel
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14