‘Ga niet tobben, maar zoek hulp voor jezelf en voor je gezin'

Afke

Afke (61) reisde altijd graag, maar door COVID-19 komt daar niet veel meer van terecht. Dat is extra zuur, omdat ze nu ruim een jaar weet dat ze ongeneeslijk ziek is. Toch is ze blij met wat wel kan. “In september zijn mijn man en ik een week naar Italië geweest, dat was echt een cadeautje.”

Tekst: Eduard Herkes, januari 2022

Dat ze er door de coronapandemie niet alles uit kan halen, is frustrerend. Maar gelukkig is er ook veel moois. In Zeeland hebben Afke en haar man een chalet. “Mijn man heeft een golfkarretje geregeld, zodat ik me toch kan verplaatsen en zo naar het strand kan. Geweldig.”  

Uitgezaaide borstkanker 

Ze had al een paar jaar last van knobbels in haar borst. Goedaardige verdikkingen, was het verhaal. Maar uit het bevolkingsonderzoek zes jaar geleden kwam toch de diagnose borstkanker. Het behandelplan bestond uit vijf chemokuren, een borstamputatie en bestralingen, vijf weken lang, iedere dag. Daarna kreeg ze antihormoonpillen, om te voorkomen dat de borstkanker terugkwam. En toch gebeurde dat, nu ruim een jaar geleden.  

“Ik kreeg zo’n heftige rugpijn dat ik morfinetabletten moest slikken. Uit foto’s van mijn buik bleek dat de uitzaaiingen in al mijn botten zaten, van mijn nek tot aan mijn knieën.” Afke is dan dertig jaar verpleegkundige, maar stopt meteen met werken. “Ik kon het niet meer. Mijn wervels kunnen spontaan breken. Daarnaast heb ik ook veel pijn. Ik loop met een rollator en ik draag  een korset.” 

Hulp 

Lamgeslagen ligt ze thuis op de bank en vraagt zich af: gebeurt mij dit? “Ik heb hulp gezocht bij een psycholoog. Ik voelde me zo nutteloos en was ook depressief. In plaats van altijd voor anderen te zorgen, had ik nu zelf hulp nodig. Dat vond ik erg moeilijk te accepteren.” Afke drukt lotgenoten op het hart om absoluut hulp te zoeken. “Een psycholoog blijft nuchter, je voert er andere gesprekken mee dan met dierbaren. Je kunt je hart luchten, maar krijgt ook heel praktische tips over hoe je je dag beter kunt indelen.” 

Ga vooral niet thuis zitten tobben, zegt ze. “Denk niet dat het een teken van zwakte is als je een psycholoog nodig hebt, want dat is waar vrouwen nogal eens last van hebben. Zoek hulp voor jezelf, maar ook voor je gezin. Je bent samen ziek.” 

Contact met lotgenoten 

Een ander advies van Afke is om contact te zoeken met lotgenoten. Dat deed zij via de Borstkankervereniging Nederland waarvoor ze zes jaar geleden na haar opname vrijwilligerswerk is gaan doen. “Na een behandeling in een ziekenhuis denkt de buitenwereld: ‘Oké, het is klaar, het leven gaat verder’. Terwijl jij met blijvende klachten zit, zoals verlies van concentratie en vermoeidheid. Ook seksuele problemen en neuropathie komen vaak voor. Dan is het fijn om contact te hebben met mensen die dit herkennen en hebben meegemaakt.”  

‘Ik heb een heel fijn gezin, dat alleen maar hechter is geworden.’
 

Ze ligt nog wel eens wakker van hoe het verder moet. “De chemo die ik krijg, werkt een half jaar tot een jaar. Is er daarna wel een andere chemo?” Tegelijk realiseert ze zich ook dat de band met haar man en hun drie volwassen kinderen door haar ziekte veel sterker is geworden. “Ik heb een heel fijn gezin, dat alleen maar hechter is geworden. Je voert ook andere gesprekken. We plannen af een toe een weekendje weg, want het is heel fijn om meer tijd met elkaar door te brengen.” 

Tips van Afke:

Wil je in contact komen met Afke? Bekijk haar profiel op kanker.nl.