En nu dit weer

Het nieuwe schooljaar os weer begonnen. Halve dagen aan het werk. Thuis alles weer op gang en ook weer wat meer sociale contacten. Na een week kwam ik er wel achter dat niet alles weer op volle toeren kan draaien. De klas halve dagen draaien was goed te doen, maar je daarna voor alles verantwoordelijk blijven voelen en dat weer meenemen naar huis is niet handig. Maar ja wie gaat het anders doen. Juf zijn is niet alleen lesgeven. Er moet nog zoveel meer. Dat wordt niet overgenomen. In overleg met directie en bedrijfsarts afgesproken om tot 13.30 uur te gaan werken. Dat betekent dus halve dag voor de klas en 1,5  uur andere zaken. Mijn taken buiten de klas om even niet. Daar gaan we dan dus voor. 

Helaas liep het een beetje anders. Vorige week zondag was ik moe. Hup lenzen uit en even slapen. Het leek dat er wat in mijn oog zat. Ik wrijven, voelen, kijken, laten kijken. Niks te vinden. Maandag verkouden en een enorm dik rood oog. Ik heb me afgemeld op school, want dat zijn de regels. Verkouden is thuisblijven en testen. Dinsdag test gedaan. Jeetje wat een test. Leek wel of je er een gratis uitstrijkje bij kreeg. Woensdag uitslag. Gelukkig negatief. Maar ik zat nog steeds met dat oog . Inmiddels kon ik geen licht meer verdragen en was er een wit puntje op mijn oog te zien en leek het nog steeds of er wat in zat. Mijn man was het zat en nu de uitslag van de test negatief was vond hij dat ik naar de dokter moest. Zo gezegd zo gedaan  Op woensdagavond zaten we bij de huisartsenpost. Daar werd gekeken. Tja, ik zie een puntje op het oog, raar. Nou daar lag ik dan alleen in de kamer. Dokter moest even overleggen. Ik hou niet van rare dingen en van kamers waar ik alleen moet liggen en wachten. De dokter komt terug. Ik twijfel zegt ze. Of ik ga je doorsturen naar het Haga ziekenhuis of ik geef je een zalfje. Ik vroeg waarom ik naar het Haga zou moeten. Daar zit een oogarts was het antwoord. OkĆ©, maar wat is het dan? Is her een beschadiging? Ja of een ontsteking zegt ze. Pffff valt weer mee. Ik haalde me natuurlijk alweer de gekste dingen in mijn hoofd. Er wordt besloten toch een zalfje te doen. 3x per dag smeren en dan weer laten controleren. 

Vrijdag zit ik weer bij mijn eigen huisarts. Nog steeds een wit plekje te zien, maar ik kan weer tegen licht en het is minder rood . Nog even doorsneden en mijn oog moet ik afdekken. Zeker in de nacht en zoveel mogelijk overdag. Dat doe ik dan maar. Wanneer het er maandag nog zit dan word ik verwezen naar de oogarts. Die mag dan meedenken. Nu zit het plekje er nog.

Vandaag maar even op school geweest om alles weer klaar te zetten. Morgen zonder afgeplakt oog naar school, want ik zie het niet zitten om zo naar school te gaan. Mijn andere oog gaat ook maar voor de helft open wanneer de ene afgeplakt is. Alsof ik stoned door de school loop. Ben benieuwd wat er uiteindelijk aan de hand is en wanneer dit weer over is. 

 

7 reacties

Weet je zeker dat je lens echt uit was? Heb dit een keer gehad bij een kapotte lens in mijn oog.. dacht ik ook dat hij uit was, maar zat waarschijnlijk achter mijn ooglid. Wreef even later in mijn oog en daarbij wreef ik hem stuk, 

Laatst bewerkt: 13/09/2020 - 16:12

Jeetje... pijnlijk en vervelend lijkt me zo. Maar wat Whoops zegt, heb ik vele jaren geleden met een vriend meegemaakt. Lens was - of een deel ervan - achtergebleven..
Kies maar even voor de oogarts....

Lieve groetjes Hebe

Laatst bewerkt: 13/09/2020 - 17:09

Mijn lens was eruit, maar een week daarvoor is er een stukje blijven zitten dat ik niet gevonden heb. Wie weet vindt de oogarts iets. 

Laatst bewerkt: 13/09/2020 - 18:28

Lenzen zijn een dikke vuiligheid, no way dat ik dat ooit in mijn oog steek.  Het gebeurt niet dikwijls dat er problemen van komen, toch heb ik 2 vrienden die een schimmelinfectie kregen op de lens en een andere vriendin een gat in de oogbol door een bacteriĆ«le infectie.  Allen hebbenze nu een vertroebeld zicht.  Ik zou niet te lang wachten met specialisten te raadplegen, en meermaals aan de bel trekken als je oog niet merkelijk betert.  Zonder je bang te willen maken, maar toch, wees alert. 

Laatst bewerkt: 13/09/2020 - 21:14

Wauw, wat is je eerste deel van het verhaal herkenbaar. Ook hier halve dagen voor de klas, maar dat verantwoordelijkheidsgevoel... Gevolg; sleurde volle tassen mee naar huis met werk en ging thuis nog tot laat door. En na tijdje maar moe blijven en huilend bij mn man aangeven dat ik t niet trekšŸ˜… Eigenwijs is juf eigen denk. Als het goed is komende week ook gesprek met directie, en wilde zo'n zelfde constructie voor stellen. Hoe bevalt het jou nu? Succes met je oog, hoop dat het snel beter gaat.

Laatst bewerkt: 14/09/2020 - 13:48

Ik moet het nog gaan ervaren, maar het lijkt me erg fijn. Vanmorgen heerlijk met de kinderen bezig geweest. Ik zit weer vol inspiratie. Hopelijk kan ik mijn grenzen aan blijven geven. Jij ook succes! 

Laatst bewerkt: 14/09/2020 - 17:01

Heerlijk weer een beetje je oude zelf worden... maar wat is het moeilijk om je grenzen te bewaken. Ik herken het goed, ben begonnen met 2 uur per dag... maar ga steeds veel ter lang door! heel veel succes met je oog, hopelijk niets vervelends!

 

Laatst bewerkt: 28/09/2020 - 13:49