De rit naar herinneringen
Ik ben inmiddels weer een paar weken verder. Het opbouwen van het werken gaat goed. De halve dagen voor de groep gaan prima en de middagen naast de klas houd ik steeds beter vol. Helaas lukt het me nog niet om altijd naar mijn lichaam te luisteren. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel op werk speelt regelmatig op. Nog even dit afmaken, nog even dat afmaken. Gelukkig zijn er wel afspraken gemaakt die mij wat meer lucht geven. Volgende week werk ik nog een ochtend en dan is het vakantie.
Voordat de echte vakantie begint over 1,5 week, moet ik eerst even een klein bobbeltje nemen. Het Zometa infuus wordt maandag gegeven. Het infuus zou eerst in mei gegeven worden. Daarna in september en nu dus uiteindelijk op 12 oktober. Deze afspraak is vorige week nog wel verzet van de ochtend naar de middag. Met dank aan corona.
Vanmorgen reed ik naar het ziekenhuis voor bloedafname. Wat een rit was dat. Mijn hoofd maakte overuren. Zoveel herinneringen. De eerste keer dat we gingen voor de punctie en het biopt. De uitslag daarvan. Alle onderzoeken erna. De operatie, mijn hematoom. De bestralingen. Pffff wat heb ik veel meegemaakt. En hoeveel ga ik nog meemaken? Blijft het hierbij of gaat het hele circus uiteindelijk weer beginnen? Is de prognose dan ook gunstig of is het dan helemaal mis. Wat maakt die rit veel los.
IK zit nu weer thuis op de bank en voel me raar. Beetje hyperventilatie, angst, verdriet. Hoofd nog steeds op volle toeren. Wat kunnen ze straks zien in mijn bloed, wat als daar afwijkingen inzitten. Ik weet dat ze vooral naar de nier en leverwaardes kijken. Als deze niet goed zijn geen infuus. Ik ga maar even een stukje haken en wat in het huis doen. Wie weet stopt het malen dan.
4 reacties
Dat gemaal, kon je er maar koffie mee zetten! Soms lukt het om het spook naar de achtergrond te verdrijven, maar spook weet toch vaak het koppie weer op te steken, en al helemaal bij uitslagen die komen gaan of herinneringen aan wat geweest is.
Sterkte met wachten en de uitslag. Krijg je die al gauw? Moed erin houden hoor..
Liefs, Joke
Bedankt voor je berichtje. De uitslag krijg ik maandag. Gelijk daarna het infuus. Tenminste als de uitslag goed is.
X
Dat doe je volgens mij goed: afleiding zoeken. Ik kan me voorstellen dat je terug in de tijd was, in het ziekenhuis, en dat was een zware tijd.
Maar doorgaan met afleiding zoeken en proberen je niet druk te maken over iets wat misschien niet aan de orde is. Makkelijk praten, weet ik. Maar je lever- en nierfunctiewaarden zijn vast wel goed en dan krijg je gewoon dat infuus. Houd moed en hoop! en sterkte XXX
Grootste stuk van de behandeling heb je gehad en is klaar. Maar je gevoel is er nog niet klaar mee. Voor je meeste contacten gaat het leven weer gewoon door. Maar voor jou is het nog niet gewoon. Daarom fijn dat kanker.nl bestaat. Naast de betrouwbare informatie is het lotgenoten contact en dus de herkenning zo belangrijk.
Hier schijnt de zon. Hopelijk bij jullie ook. En kun je lekker naar buiten.
Net als jij benieuwd naar je uitslag. Maar ben vol vertrouwen.
Lieve groet Dasje 🌺🌺🌺