Slokdarmkanker
Inmiddels weet ik dat ik slokdarmkanker heb. Dit is een enorme dreun en geestelijk kan ik het nauwelijks verwerken. In januari van dit jaar is mijn zoon plotseling overleden en dit is een groot verdriet en gemis.
Ik heb nauwelijks klachten, af en toe wil het eten niet zakken en komt het terug. Komende week krijg ik een CT scan om te kijken of er uitzaaiingen zijn. Maar of ik een behandeling überhaupt aankan of aanga, ik weet het niet. Ik ben 83 jaar en heb geen zin om onnodig te moeten lijden. Alleen vind ik het verschrikkelijk voor mijn enigste dochter en haar gezin. Ik woon alleen en ben dus aangewezen op hulp van buitenaf.
Zijn er misschien meer mensen die geen behandeling hebben ondergaan en hoe is dit verlopen?
4 reacties
Wat een vreselijk bericht. En ook nog zoveel onzekerheid zolang niet alles bekend is.
Ik probeer me in te leven in je situatie en begrijp je dilemma denk ik een beetje.
Ga je voor kwaliteit of voor kwantiteit, wat gaan de behandelingen doen en wat zijn de consequenties van de behandelingen.
En wat zijn de consequenties van niet behandelen.
Eigenlijk een onmogelijke keus , die je ook niet kunt maken voordat je alle uitslagen binnen hebt.
Maak het ook bespreekbaar met je dochter en gezin. Ook zij zullen deel uit gaan maken van dit proces.
Ik wens u en uw gezin heel veel kracht en wijsheid.
gr Corrie