Feestdagen

In deze periode is het weer de tijd om kaarten te ontvangen en te schrijven voor de feestdagen.
Zelf heb ik hier soms een dubbel gevoel bij.  Natuurlijk vind ik het fijn dat men mij prettige feestdagen , en een gelukkig nieuwjaar wenst, maar soms vind ik de feestdagen niet zo prettig, en een gelukkig nieuwjaar dat valt nog te bezien.
1e Kerstdag breng ik altijd door bij mijn dochter en haar gezin, 2e Kerstdag ben ik meestal alleen.

En dan gelukkig nieuwjaar wensen, tsja ik vind dat moeilijk om tegen mijn dochter te zeggen, en tegen mijn 2 kleinkinderen. Tenslotte heb ik slokdarmkanker met de wetenschap dat ik niet meer te genezen ben, en eigenlijk al meer dan een jaar over tijd ben om maar zo te zeggen.  De oncoloog gaf me hooguit een jaar.
En het gaat wel redelijk.  Af en toe heb ik het idee dat het eten wat blijft hangen, of heb ik het gevoel dat er iets in mijn keel zit. En heel soms moet ik een beetje overgeven. Op dit moment ben ik wel benauwd, en bij inspanning heel erg benauwd zelfs. Ik heb hiervoor ook de huisarts gebeld, en ik hoop dat hij deze week langs kan komen. Zelf heb ik geen zin meer om weer door een scan te gaan. Als men uitzaaiingen ziet is er toch niks meer aan te doen, en zin aan bestralingen waar ik hondsberoerd van wordt heb ik niet meer.
Dus over het algemeen ben ik altijd wel positief, maar ik heb ook vaak genoeg momenten dat ik maar blijf piekeren ,en dan ben ik bang om te sterven en mijn dochter alleen achter te moeten laten.  Haar vader en broer zijn al overleden. Dus dan huil ik maar weer even een potje en dat lucht dan wel weer op.

Toch wil ik jullie allemaal fijne feestdagen wensen en een goed 2019.