InfluCancer

Goedemorgen, Jé Kankerista ín Panterprint! hier met Stom(a)heid geslagen....

Vertelde gisteren dat ik een afspraak had met mijn Stoma-verpleegkundige.

Buiten dat we hopen dat we een oplossing gevonden hebben tegen de Stoma-lekkages (Janus is wat van vorm veranderd door mijn enorme gewichtstoename, dus het Stoma-materiaal was niet meer passend) was het vooral een heel gezellige afspraak 😊 Dat is ooit anders geweest.

Jullie weten dat ik Janus vorig jaar februari acuut met spoed gekregen heb, daar mijn toestand levensbedreigend was. Weet alleen niet of jullie meegekregen hebben dat, toen ik eenmaal uit de narcose, pijn onder controle en van de IC af was, ik volledig hysterisch en in paniek was bij de eerste aanblik op Janus en ik niets van hem wilde weten, boos en verdrietig was dat ik opgescheept zat met een Stoma. Dus het verplegend personeel deed de zorg voor Janus, terwijl ik boos de andere kant op keek. 

Mijn eerste ontmoeting met mijn Stoma-verpleegkundige was ook een hele rare: ik zat n.l. onder de douche, werd gewassen en geholpen door 2 verpleegkundigen en 1 daarvan had met haar gebeld met de vraag of ze even wilde komen kijken, want zij zag iets aan Janus. Dus ik zat daar, onder de douche, geheel naakt boos te zijn en komt er in die kleine ruimte nóg een (onbekend) persoon bij die aan me zit. Dat ging heel gericht en zakelijk en ik werd bozer en bozer. 

De 2e keer dat ik haar zag en nu ook sprak, was een week nadat Janus geplaatst was, toen kreeg ik n.l. hèt gesprek dat normaal vóórafgaand een Stoma-operatie wordt gehouden, maar daar het bij mij acuut moest (en dat was ook nog eens op een vrijdagavond), kreeg ik het erna. Mijn jongste Zusje was er gelukkig bij. Ik kreeg toen uitleg wat een Stoma in houdt, waar je op moet letten, maar hoorde vooral wat er allemaal mis kon gaan. Dat hele gesprek was negatief en hartstikke eng en ik zag zelfs mijn Zusje -die niet gauw een kick geeft- wit weg trekken. Het was heel, heel naar.

Ik vond haar een ongelooflijke hork! Ik heb haar daar een paar dagen later ook op aangesproken. Ze was verbaasd, zei me dat ze dat helemaal niet door had en zeker niet bedoeld. Vond het fijn dat ik het aangaf. Dat kan, fijn dat ze dat zo op pikte.

Na mijn opname ben ik nog regelmatig op controle geweest, dat verliep ook niet altijd geweldig en was soms opgelucht dat ik een collega van haar had. 

Vorig jaar vertelde ik haar dat ik blogde over hoe ik leef met mijn Kanker en met mijn Stoma, ze vroeg me of ze me op Instagram mocht volgen. Ja natuurlijk mag dat!

En dat... Was een Game-Changer! Het contact werd steeds beter, voelde me op mijn gemak bij haar en de afspraken werden, naast noodzakelijk, ook leuk! 

Gisteren was ik er dus weer en ze bedankte me. Ik helemaal verbaasd, hoezo dan?? Ze gaf aan door mijn blogs te lezen en mijn Stories te zien hóé het voor de Patiënt is: leven met een Stoma en wat daar allemaal bij komt kijken. Ze is dan wel gespecialiseerd hoe het -technisch- allemaal werkt, maar niet hoe het voelt en wat voor impact een Stoma op iemands leven heeft. En dat kon ze nu allemaal bij mij lezen en heeft haar geholpen Patiënten nu te benaderen, voor te bereiden en in te lichten. 

Ik. Was. Flabbergasted! Weet niet of mijn Indo-huidje het toont, maar ik voelde dat ik bloosde ☺️

Ben deze blog begonnen om mensen inzicht te geven hoe het is om te leven met mijn soort Kanker, dat is een grote gedachte en wellicht zou ik er niks mee bereiken, maar dan heb ik het i.i.g. van me afgeschreven, had ik me zo bedacht.  

En dan krijg je zo’n compliment met enorm veel veren in de (J)anus gestoken. Wow!!?!?! 

Ik weet dat ze mee leest en draag deze blog aan haar op! Want als je na jaren je werkwijze zo kan aanpassen dat je Patiënten daar beter van worden, ben je in mijn ogen een Held(in)!! Dank je wel! 

Liefs,

Jé InfluCancer Kankerista ín Panterprint!

#FuckCancer #KloteKanker #Janus #Stoma #LevenMetEenStoma #InfluCancer