Je groter voordoen dan dat je bent.
We zijn Kanjers!
We zijn dapper en sterk!
We trekken iedere dag die kar, we horen het iedere dag aan.
Maar toen ik opeens voor de verzekeringsarts van het UWV zat hield ik me in.
Hij keek me met een nauwlettend oog aan, een nieuw gezicht.
Kan je je oude werk nog doen? Welke handelingen hoorden daarbij? Welke beperkingen beletten je om te werken?
Het heeft geen enkele zin om je bij een UWV arts beter voor te doen dan hoe je je voelt.
Een stapsgewijze re integratie wordt aangeraden voor re integratie maar het wordt vaak helemaal niet toegepast omdat mensen niet willen "zeuren" of gewoon niet open zijn over hun klachten. Het oordeel van een UWV arts is van groot belang in de uitvoering van het traject. Het is ontzettend lastig voor het UWV om binnen de beperkte tijd een goed beeld van je te krijgen.
Alles wat je niet noemt, wordt ook niet meegenomen in de beeldvorming.
Ik heb niets achter gehouden, het voelde een beetje aanstellerig maar ik ben blij dat ik duidelijk ben geweest.
Tegen het advies in nam ik niet iemand mee naar het gesprek met mijn UWV arts.
Van mijn huisarts had ik wel een schriftelijke verklaring van beperkingen waar ik op dit moment nog last van heb.
Daarin adviseerde hij de verzekeringsarts om rekening te houden met mijn beperkingen.
Die verklaring is in het dossier beland.
De vragen van de UWV arts gingen vooral over lichamelijke en geestelijke beperkingen.
Bijvoorbeeld over tillen en bukken.
Ik kan tillen en bukken. Ik sport twee keer per week en bouw aan mijn conditie en kracht. Maar ik kan het niet heel erg lang achter elkaar. Misschien kan ik het een uur of twee per dag. Ik kan ook achter de computer werken maar ik moet het afwisselen met een wandeling om de zoveel tijd. Mijn uitdagingen liggen nog in zoveel dingen, ik ben nog steeds grenzen aan het aftasten en oprekken.
De arts ging rekenen en kwam na een aantal vragen uit zijn systeem tot een beeld van de mate waarin ik belast kan worden.
Die inschatting is het uitgangspunt waar ze met me naar toe willen werken.
Ik ben blij dat ik van te voren mijn beperkingen goed in beeld had gebracht en dat ik de verklaring van de huisarts bij me had.
-Zie ik u nog een keer, dokter?
-Als het goed gaat niet.
Na een aantal weken moest ik me melden bij de arbeidsdeskundige. Een nieuw gezicht.
Iemand die, in hoofdlijnen mijn situatie kent en niet meer op de details ingaat.
Hij keek naar het werk wat ik voorheen had gedaan en de behaalde diploma's.
Met zijn eigen systeem stelde hij een lijstje van banen op die er binnen de mogelijkheden beschikbaar zijn.
Er kwamen twee banen uit.
Dat is zo weinig dat ik er bijna om moest lachen.
Zo'n advies laat ik natuurlijk niet mijn leven bepalen.
Ik ben een kanjer, en dapper en sterk! Ik trek iedere dag die kar en ik schreeuw het iedere dag uit!
Al een tijdje borrelt er een ondernemersdroom. Ik hoef me niets aan te trekken van de beschikbare banen in dat systeem.
-Zie ik u nog een keer?
-Als het goed gaat niet.
Toen werd er een afspraak met mijn nieuwe werkcoach gepland. Althans, haar plaatsvervanger.
Mijn echte werkcoach heeft al een tijdje de griep.
Een nieuw gezicht.
Ondanks dat haar plaatsvervangster alleen een adviserende rol had, maakte ze toch de keuze om een re integratietraject aan te schaffen.
Mijn pad lijkt vrij om voor mezelf te beginnen. Er zijn geschikte trajecten in mijn directe omgeving die mij daarin vanuit een beperking kunnen begeleiden. De plaatsvervangster van mijn werkcoach heeft gezegd dat ik zelf een bureau mag kiezen.
Ik vond vanochtend een organisatie in de buurt, die mensen met beperkingen helpt naar ondernemerschap.
Morgen heb ik een kennismakingsgesprek. Ik hoop dat het klikt.
Ook al spreek ik haar nooit meer, mits alles goed zal gaan, ik ben toch blij met de gang van zaken.
Het was even wennen steeds weer een nieuw gezicht, de beruchte molen van het UWV.
Het is me tot nu toe toch heel erg meegevallen.
Ik hoop dat het jullie vandaag ook allemaal mee valt.
Veel liefs,
Ekle
We zijn dapper en sterk!
We trekken iedere dag die kar, we horen het iedere dag aan.
Maar toen ik opeens voor de verzekeringsarts van het UWV zat hield ik me in.
Hij keek me met een nauwlettend oog aan, een nieuw gezicht.
Kan je je oude werk nog doen? Welke handelingen hoorden daarbij? Welke beperkingen beletten je om te werken?
Het heeft geen enkele zin om je bij een UWV arts beter voor te doen dan hoe je je voelt.
Een stapsgewijze re integratie wordt aangeraden voor re integratie maar het wordt vaak helemaal niet toegepast omdat mensen niet willen "zeuren" of gewoon niet open zijn over hun klachten. Het oordeel van een UWV arts is van groot belang in de uitvoering van het traject. Het is ontzettend lastig voor het UWV om binnen de beperkte tijd een goed beeld van je te krijgen.
Alles wat je niet noemt, wordt ook niet meegenomen in de beeldvorming.
Ik heb niets achter gehouden, het voelde een beetje aanstellerig maar ik ben blij dat ik duidelijk ben geweest.
Tegen het advies in nam ik niet iemand mee naar het gesprek met mijn UWV arts.
Van mijn huisarts had ik wel een schriftelijke verklaring van beperkingen waar ik op dit moment nog last van heb.
Daarin adviseerde hij de verzekeringsarts om rekening te houden met mijn beperkingen.
Die verklaring is in het dossier beland.
De vragen van de UWV arts gingen vooral over lichamelijke en geestelijke beperkingen.
Bijvoorbeeld over tillen en bukken.
Ik kan tillen en bukken. Ik sport twee keer per week en bouw aan mijn conditie en kracht. Maar ik kan het niet heel erg lang achter elkaar. Misschien kan ik het een uur of twee per dag. Ik kan ook achter de computer werken maar ik moet het afwisselen met een wandeling om de zoveel tijd. Mijn uitdagingen liggen nog in zoveel dingen, ik ben nog steeds grenzen aan het aftasten en oprekken.
De arts ging rekenen en kwam na een aantal vragen uit zijn systeem tot een beeld van de mate waarin ik belast kan worden.
Die inschatting is het uitgangspunt waar ze met me naar toe willen werken.
Ik ben blij dat ik van te voren mijn beperkingen goed in beeld had gebracht en dat ik de verklaring van de huisarts bij me had.
-Zie ik u nog een keer, dokter?
-Als het goed gaat niet.
Na een aantal weken moest ik me melden bij de arbeidsdeskundige. Een nieuw gezicht.
Iemand die, in hoofdlijnen mijn situatie kent en niet meer op de details ingaat.
Hij keek naar het werk wat ik voorheen had gedaan en de behaalde diploma's.
Met zijn eigen systeem stelde hij een lijstje van banen op die er binnen de mogelijkheden beschikbaar zijn.
Er kwamen twee banen uit.
Dat is zo weinig dat ik er bijna om moest lachen.
Zo'n advies laat ik natuurlijk niet mijn leven bepalen.
Ik ben een kanjer, en dapper en sterk! Ik trek iedere dag die kar en ik schreeuw het iedere dag uit!
Al een tijdje borrelt er een ondernemersdroom. Ik hoef me niets aan te trekken van de beschikbare banen in dat systeem.
-Zie ik u nog een keer?
-Als het goed gaat niet.
Toen werd er een afspraak met mijn nieuwe werkcoach gepland. Althans, haar plaatsvervanger.
Mijn echte werkcoach heeft al een tijdje de griep.
Een nieuw gezicht.
Ondanks dat haar plaatsvervangster alleen een adviserende rol had, maakte ze toch de keuze om een re integratietraject aan te schaffen.
Mijn pad lijkt vrij om voor mezelf te beginnen. Er zijn geschikte trajecten in mijn directe omgeving die mij daarin vanuit een beperking kunnen begeleiden. De plaatsvervangster van mijn werkcoach heeft gezegd dat ik zelf een bureau mag kiezen.
Ik vond vanochtend een organisatie in de buurt, die mensen met beperkingen helpt naar ondernemerschap.
Morgen heb ik een kennismakingsgesprek. Ik hoop dat het klikt.
Ook al spreek ik haar nooit meer, mits alles goed zal gaan, ik ben toch blij met de gang van zaken.
Het was even wennen steeds weer een nieuw gezicht, de beruchte molen van het UWV.
Het is me tot nu toe toch heel erg meegevallen.
Ik hoop dat het jullie vandaag ook allemaal mee valt.
Veel liefs,
Ekle
5 reacties
Heel veel succes!
Groet,
Wim
Jerrel
Het idee is om, met de ervaringen die ik en andere (ex)patienten in de afgelopen twee jaar hebben opgedaan iets te doen voor toekomstige patienten. Vanuit mijn ervaringen als professionele regeltante kon ik tijdens mijn ritje in de Chemo achtbaan best het een en ander vinden aan handige oplossingen voor klachten. Maar toen ik ging revalideren en met andere patienten aan de slag ging, kwam ik achter nog meer praktische middelen waarvan ik eerder op de hoogte had willen zijn.
Er zijn al veel plekken waar patienten mentale steun kunnen vinden. Maar als je op zoek gaat naar praktische adviezen moet je vaak veel lezen om daarna verder te zoeken naar de plek waar je je oplossing kunt vinden om eventueel aan te schaffen voor gebruik. ik wil daar een 2.0 stap in maken.
Het moet volgens mij makkelijker zijn om aan je welzijn "te werken" tijdens perioden van kankerbehandeling. Vooral in deze tijd.
De afgelopen maanden stelde ik een onderzoekje op om te peilen of ook andere patienten hier behoefte aan zouden kunnen hebben. Dat bleek het geval.
Hoewel het af en toe lastig is om steeds met de ellende van kanker bezig te zijn, geeft het me mega veel energie om te werken aan verbetering. Dat zit in me, dat heeft er altijd al gezeten.
Als iemand er meer over wil weten stuur me dan even een bericht. Ik geloof in de kracht van samenwerken.
Op mijn eigen aangepaste tempo natuurlijk :-p
Wat leuk om je plannen te lezen om andere patienten te kunnen helpen! Wellicht dat de communicatietraining voor Hodgkin lymfoom patienten jou hierbij zou kunnen helpen?!
Je kent mij echter niet, dus ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Renee en werk voor samhealth, een onderzoek- en trainingsbureau, actief in de gezondheidszorg. We organiseren een communicatietraining voor Hodgkin Lymfoom patienten en hematologie verpleegkundigen omdat uit onderzoek is gebleken dat zorgverleners niet altijd in staat zijn om in te schatten wat de behoeftes van de patient zijn. De patient staat centraal en samen komen we tot de essentie.
We zijn benieuwd of jij of andere Hodgkin patienten hier aan deel zouden willen nemen. Deze training is kosteloos en je reiskosten worden vergoed. Omdat het belangrijk is dat e.e.a. nog redelijk 'vers´ in het geheugen ligt, willen we graag patiënten uitnodigen die nog onder behandeling zijn of mensen waarbij de behandeling maximaal 2 jaar geleden is afgerond.
De training vindt plaats op 25 of 26 mei 2016 van 16.00-19.00 uur in Maarn (bij Utrecht). Je krijgt handvatten voor in de praktijk en je ervaart direct effect: 1) je krijgt inzicht in communicatiestijlen en gesprekstechnieken. 2) Je wordt je bewust van jouw manier van communiceren. 3) je bent in staat om in te schatten welke communicatie past bij welke persoon.
Voor vragen of meer informatie, kan je contact opnemen met Renee van Nistelrooij via Renee@samhealth.nl of 0343-443570