Levenvanmei

6 Januari 2020 voelde ik een knobbel in mijn nek. Ik zat in mijn eentje op de bank en ik kan me nog goed herinneren dat ik schrok. Het was hard en ik kreeg een steen in mijn maag. Ik wilde het liefst doen alsof het er niet zat maar voelde toch nog een paar keer om te kijken of ik me vergist had en…

Hey kanker,

Het voelt heel dubbel om je te bedanken. 

Ik ga iets bedanken wat me niet alleen tot 'rock bottom' heeft gebracht maar ook nog een verdieping daaronder. Het heeft me een lijdensweg bezorgd: een hel op aarde.

Ik ga iets bedanken wat me kotsmisselijk gemaakt heeft, moe, slap en…

Het lichtje ging even uit. Ineens. Opgebrand. 

In de, toch wel aangekondigde, valkuil getrapt. Na de behandelingen denk je dat je klaar bent en na de goede uitslag denk je dat je genezen bent. Niks is echter minder waar, voor mij dan.

Rustig aan doen, dat heb ik nou ongeveer een miljoen keer…

Kanker overwinnen. Dat impliceert dat je de strijd kan aangaan met kanker en het in je eigen handen ligt of de kanker verdwijnt of niet. 

Voor mijn gevoel kun je alleen maar  de strijd aangaan met jezelf. 

Je gaat de strijd aan met je angsten, onzekerheden met je woede, met je verdriet. de…

De uitslag, een goede uitslag, de best mogelijke uitslag. De kanker is helemaal weg uit mijn lichaam.
Geslonken, verdwenen, verstoten.

Tussen het einde van de behandelingen en de PET scan zit 12 weken en in die 12 weken zweef je een beetje tussen alles in. Je herstelt langzaam van de…

Verdriet ongeloof en angst

Het beheerste mijn leven

Kan ik je nog zien opgroeien

Of heb ik nog maar even

Liefde hoop en vertrouwen

Dat is alles wat we weten

Mijn houvast iedere dag

Het deed me alles doen vergeten

Ik keek met volle angst vooruit

Bang voor wat het…

Hoe gaat het ? Hoe gaat het ervaar ik vaak als een veel te grote en algemene vraag momenteel.

Ik raak dan een beetje in paniek want hoe kan ik een goed antwoord geven op die vraag. Soms gaat het goed, maar antwoord ik het gaat goed dan denken mensen misschien dat alles achter de rug is en het…

Ik mis mezelf. Mijn oude ik. 

Ik mis het 'onbezorgde' leven, mijn makkelijke leven.

Ik mis met het volste vertrouwen naar de toekomst kijken. 

Ookal weet ik dat dat natuurlijk niet realistisch is, want onbezorgd is het nooit geweest en makkelijk zeker ook niet. 

Ik weet dat het leven…

Wat je ziet is een vrouw die loopt over straat. Je ziet niet dat ze op weg is naar het ziekenhuis. Je ziet niet haar tranen bij het afscheid thuis omdat ze weer alleen naar de behandeling moet. Je ziet niet de pijn die ze heeft als het infuus niet geprikt kan worden omdat de vaten protesteren…

Klaar ben ik. Zeggen ze dan. 

Tijdens de 10 bestralingen hoorde ik vaak 'bijna klaar', 'Nog 2 en dan klaar', 'even doorbijten en dan klaar'. Maar zo is het niet en voelt het niet. Ik ben nog lang niet klaar.

Tuurlijk, de behandelingen zijn klaar en dat is heel fijn. 

Geen chemische troep…