Liefde is de sleutel tot geluk, lachen voor het leven, erbarmen voor het geloof, berusting voor de dood

Vanavond een berichtje ontvangen van een mede blogger die al eerder het een en ander voor zijn kiezen heeft gehad. Verbazingwekkend zijn alle verhalen die ik lees en hoor, na 3 chemotjes heb ik de handdoek in de ring geworpen, palliatief behandelen? dacht het even niet. De keuze om dat niet te doen was eenvoudig ik wil niet ergens in een ziekenhuis bed mijn laatste adem uitblazen , ik wil niet een half mens zijn die in een ziekenhuis bed lig weg te teren ik wil niet in een ziekenhuis bed liggen wachtend tot een verpleger tijd heeft me een ondersteek te geven ik wil het allemaal niet. Ik heb het wel dus leef er mee en dat is wat ik doe me klote voelen maar wel een entrecote op de bbq leggen. met een oude bandschuur machine een handvat voor een bijl maken ( geen idee waarvoor ik een bijl nodig heb) maar ik had de bijl al jaren in de schuur zonder steel. Aanklooien is wat ik goed kan niet dat het mooi is maar voor mij werkt het. Hoewel mijn levensverwachting geen dubbeltje meer waard is klooi ik nog even door. De sleutel van de schuur? onder het matje