Pijn, jeuk, brand en tranen
1-16 augustus 2020
Een hete zomer
Op dinsdag 4 augustus word ik opgenomen. Tussen 10 en 13 uur wordt er elk half uur bloed geprikt. Daarna worden de tussenposes langer. ’s Nachts word ik met rust gelaten en de volgende ochtend volgt de laatste bloedafname. En wat denk je? Het infuus heeft al die tijd gewerkt, maar bij de laatste afname vertikt die het. De verpleegkundige en ik lachen erom - het wordt dus een extra keer prikken.
Ik slik de eerste pil probenecid, de rest krijg mee naar huis. En nu maar hopen dat ze hun werk gaan doen!
Die ochtend heb ik ook mijn laatste controle bij de bestralingsarts. Het stelt niet veel voor. Er wordt notie genomen van het oedeem, maar verder ben ik hier klaar.
Als ik even later door de stad naar de metro rijd met de scoot, besluit ik een terrasje te pakken. Dat heb ik verdiend na deze bloedprikkerij, vind ik zelf.
De volgende dag heb ik een controle bij de mammacareverpleegkundige. Tijdens het gesprek word ik behoorlijk emotioneel. Hoewel ik me niet down voel, heb ik daar de laatste weken wel vaker last van. Ik kan zomaar spontaan door iets geraakt worden en dan vloeien de tranen. Ze vraagt of ik verdere ondersteuning wil, maar eerlijk gezegd, weet ik niet wat ik wil. Ik kijk het nog wel even aan.
Die vrijdag krijg ik een vreemd jeukerig gevoel in de muizen van mijn duimen. Ik vraag me af of dat misschien een bijwerking van de probenecid kan zijn. Maar de volgende ochtend zit ik onder de uitslag, lijken mijn handen in brand te staan en word ik kriegel van de jeuk. Ik bel het ziekenhuis en krijg de dienstdoende arts aan de lijn. Dit moet een allergische reactie zijn volgens haar. Onmiddellijk stoppen met de probenecid. Ik moet maandag maar even contact opnemen met de onderzoeksarts zelf.
Maar wat moet ik nu in het weekend? Ik heb al een paar keer zo’n soort reactie gehad op antibiotica en ik herinner me dat ik toen eens iets tegen hooikoorts gebruikt te hebben. Ik ga naar de drogist en koop een middeltje.
Helaas helpt het niet veel en de klachten verergeren alleen nog maar. Mijn handen en voeten zijn gezwollen. Ik sta in brand en word gek van de jeuk. De hittegolf die begonnen is, maakt het er niet draaglijker op.
Na het weekend bel ik de onderzoeksarts. Hij durft eraan te twijfelen dat het echt een allergische reactie op de probenecid is. Maar goed, ik ben gestopt en daarmee houdt ook het onderzoek op. Hij verwijst me naar de huisarts om de huiduitslag te laten beoordelen.
Gelukkig kan ik ‘s middags nog bij de huisarts terecht. Hij noemt de reactie indrukwekkend en schrijft een kuurtje prednison voor. Ik worstel me door de volgende dagen. Als ik de laatste weken zo nu en dan al emotioneel was, nu ben ik het zeker. Het is bloedheet wat de huiduitslag en jeuk alleen maar verergert. Over een week heb ik vakantie, ik hoop dat de prednison dan wat verlichting heeft gebracht...
