Still going strong

Bijna drie maanden zijn voorbij sinds mijn laatste blog. Dat is best een lange tijd besef ik me. Blijkbaar is de behoefte bij mij om te schrijven afgenomen. Ik lees nog wel berichten van lotgenoten die ik volg met wie ik een bijzondere band heb en reageer ook meestal. Maar dat is voor nu wel zo een beetje al mijn activiteit op het forum wat natuurlijk alles te maken met de fase waar ik momenteel in verkeer. Heel logisch, want de behoefte aan informatie en steun was het grootst hardst helemaal in het begin toen ik de diagnose kanker kreeg, rondom de behandeling en natuurlijk tijdens een groot gedeelte van het herstel- en verwerkingsproces. Op kanker kanker.nl vond ik in deze moeilijke periode heel veel steun. Met mij vele lotgenoten. We gaan allemaal door hetzelfde proces en onderweg raakt iedereen wel iets kwijt. Uiteindelijk worden we geconfronteerd met de keiharde realiteit dat het sommigen lukt de kanker te keren en anderen helaas niet.

Voor mij is de fase aangebroken om de draad van het "normale" leven weer op te pakken. Met een heerlijke kampeervakantie in Zuid-Frankrijk nog vers in mijn geheugen en een mooie nazomer. Moet alleen flink wennen aan het herfstweer en de kou. Het kankerspook is nagenoeg geheel naar de achtergrond verdwenen. Ik ben er niet meer zo mee bezig. Alles gaat weer zo een beetje in de hoogste versnelling. Er komt ook meer en meer op me af. Sommige zaken die ik voorheen nog kon afhouden, zijn weer belangrijk. Voor mijn omgeving lijkt het erop alsof het allemaal voorbij is. Ik ben ook weer 100% aan het werk sinds 1 september. De afgelopen weken heb ik ook echt gevoeld dat er weer een tandje bij is gezet. In mijn hoofd ben ik veel drukker en mijn agenda loopt steeds vaker vol. Krijg gelukkig ook meer dingen gedaan en dat geeft voldoening en (zelf)vertrouwen. Voelde me aan het eind van de dag regelmatig moe. Vermoeidheid na werk is op zich niet erg, omdat ik daarna gewoon normaal herstel door rust te nemen. Het gaat niet erom wat ik kan, maar de mate waarin ik herstel na inspanning. Dat is maatgevend.

"Still going strong!" Ik kan niet anders zeggen dan dat het goed met me gaat, ook al blijft het vooralsnog balanceren met mijn energie. De vraag of ik "beter" ben vind ik daarbij eigenlijk helemaal niet relevant, omdat ik me momenteel sterker en gezonder voel dan ooit te voren. Dat is het enige wat voor mij echt telt. Hoe dan ook, precies een jaar geleden zat ik mentaal, emotioneel en fysiek op een absoluut dieptepunt. Gesloopt door alle bijwerkingen van de behandeling. Vanaf dat moment ging het stapje voor stapje de goede kant op. Een proces van vallen en opstaan, waarbij ik ook herhaaldelijk tegen mijn eigen grenzen ben aangelopen, meestal met een kleine tijdelijke terugslag om weer vooruit te gaan. Uiteindelijk heb ik ook moeten accepteren dat het herstelproces tijd nodig heeft. Hoewel ik in het begin het vertrouwen in mijn lichaam volledig kwijt was, ben ik sterk gaan geloven in het zelf-herstellend vermogen van mijn lichaam. Ik heb beter leren luisteren naar wat mijn lichaam, geest en ziel nodig hebben om op eigen kracht te helen. Ik ben ervan overtuigd dat daar de sleutel ligt voor preventie van kanker en voor genezing daar waar het nog omkeerbaar is.

17 reacties

Zo herkenbaar nu wat je schrijft over het beter leren luisteren naar lichaam en geest en wat fijn om te lezen dat het goed met je gaat! Liefs, Rita
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Goed om te lezen Jerrel! En inderdaad: het gaat er niet om wat je kunt maar om de mate waarin je herstelt na inspanning, ook voor mij is dat maatgevend. Ik voel me ook, net als jij, gezonder dan voor mijn diagnose, niet alleen omdat de kanker hopelijk weg is, maar vooral door radicale veranderingen in eetstijl.
Fijn dat het goed gaat.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Blij te horen dat je ook goed gaat Anne. Dank je voor je reactie. Liefs,
Jerrel
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
24 oktober 2016 om 08.17
Hee Jerrel,

Fijn om van je te horen en nog fijner dat het goed met je gaat. Mooi dat je schrijft dat je moest accepteren dat herstellen tijd nodig heeft. Geloof dat ik nu in die fase zit. :)
Blijf vertrouwen op de toekomst: op eigen kracht vooruit!
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:38

Dank je wel voor je reactie Jlo... ik hoop dat je zelf ook goed gaat in jouw herstelfase.

Groetjes, Jerrel

Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:38
Wat heerlijk om zulke goede berichten te horen. Ontzettend knap dat je je zo heb weten te herpakken en zelfs al weer een tijdje voor 100% werkt. Wat de vermoeidheid betreft blijft het schipperen en moet je keuzes maken tussen wat wel en niet kan. Je bent daar prima toe in staat lees ik. Het is fijn om ook de positieve berichten te horen.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:38
Fijn. Een goed geluid. Hou jezelf maar in de gaten en geniet met grote teugen van het goede. Groetjes, Aurinka
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:38
Dank je voor je reactie. Het blijft voorlopig gewoon goed balanceren. Groetjes, Jerrel
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:38
Dank je Aurinka ... inderdaad genieten van de kleine en grote dingen. Alles goed met jou? Liefs, Jerrel
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:38
Alles is teveel gevraagd! Veel is goed. Een deel is anders. We leven en alles is zo relatief! Lieve groeten! Aurinka
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:38
Wat goed dat het beter gaat met mij nu ook gisteren uitslag van mri gehad blijf maar oorpijn houden maar alles was goed zo opluchting nu 1 jaar verder 35 bestralingen en heb in het amc 40 keer in de zuurstoftank gezeten dat heeft me erg geholpen bij de pijn die ik bleef houden met slikken in me keel heb nog wel morfine pleisters maar hoop dat ik daar gauw vanaf ben ik heb nu wel moeite met lange stukken lopen dan willen me benen niet meer en moet ik zitten of even wachten daar moet ik voor naar een neuroloog dus datis afwachten
Laatst bewerkt: 07/07/2017 - 12:28
Dank je wel voor je reactie Pippielangkous. Die vreselijke bijwerkingen pfffff ... gelukkig liggen die ver achter me. Gun jou dat ook... ons lichaam heeft tijd nodig om te helen. Een warme groet, Jerrel
Laatst bewerkt: 07/07/2017 - 12:28
Dank je voor je reactie wij hebben een vakantie geboekt naar ijsland vrijdag gaan we mijn droom was ooit nog walvissen in het echt te spotten nu bijna zover alleen kijk ik er beetje tegenop lopen op schiphol en dan ijsland wil je ook alles zien maar kijk het gewoon aan per dag dat ik het mag mee maken vind ik al bijzonder 
Laatst bewerkt: 07/07/2017 - 12:28
Inmiddels wel de walvissen gespot maar dan in alaska was geweldig zelfs een selfie met beren gemaakt is vanalles gebeurt inmiddels weer maar we blijven positief ben veel op therapie geweest wat me erg heeft geholpen wel van de morfine af al tijdje nu komt er wel operatie aan aan me long zo blijven we in de weer maar pak na twee jaar toch wel weer de draad op pas af en toe weer op de kleinkids indd stil going strong 💪 
Laatst bewerkt: 01/12/2017 - 12:28
Inmiddels wel de walvissen gespot maar dan in alaska was geweldig zelfs een selfie met beren gemaakt is vanalles gebeurt inmiddels weer maar we blijven positief ben veel op therapie geweest wat me erg heeft geholpen wel van de morfine af al tijdje nu komt er wel operatie aan aan me long zo blijven we in de weer maar pak na twee jaar toch wel weer de draad op pas af en toe weer op de kleinkids indd stil going strong 💪 
Laatst bewerkt: 01/12/2017 - 12:29
Pippielangkous,Wat mooi dat je de walvissen in Alaska hebt gespot. Lijkt me een indrukwekkende en onvergetelijke ervaring. Ook fijn te lezen dat je ondanks alles ook de draad kunt oppakken. Heel veel sterkte. Een lieve groet, Jerrel
Laatst bewerkt: 14/12/2017 - 21:50