Over mij
Lieve lezer,
In mijn biografie hebben jullie wellicht gelezen wie ik ben.
Mijn ‘feestje’ begon na de uitslag van de operatie en de eerste PET-scan. Het bleek Hodgkin stadium 2. Mijn gedachten schoten alle kanten op: ‘Ja, oké wel verwacht’ tot ‘Oh fack, hoe kan ik nou optimaal voor mn dochtertje zorgen’. Ik was echt niet bang want het is enorm goed te behandelen en mijn kansen waren heel goed. Ik was alleen heel bang om niet volledig voor mijn dochtertje klaar te kunnen staan. Gelukkig heeft ze een fantastisch lieve papa en hebben we fijne familie om ons heen. Aan hulp kwam absoluut niets tekort.
De scan liet zien waar het zat en hoe groot het was. Mijn hele linker oksel en mijn hals zaten vol zwarte plekken.
Mijn fantastische arts, want dat was hij, (inmiddels met pensioen) legde uit wat mij te wachten stond : Om te beginnen 2 ABVD kuren. Dit hield voor mij in dat ik elke twee weken naar de dagbehandeling moest komen voor een gifshot. 2 Kuren waren voor mij 4x een infuus. Na Twee maanden kreeg ik de uitslag van de 2e PET-scan. Na ruim 45 minuten wachten in de wachtkamer, omdat het wederom vreselijk druk was op de poli, kreeg ik fantastisch nieuws: DE TUMOR IS WEG! Dat was het wachten absoluut waard!
Wel kreeg ik gelijk te horen dat er nog 2 kuren achteraan kwamen en ook nog even 15 bestralingen.. Mooi balen, maar ach! Alles voor een volledige genezing.
In mijn volgende blog meer!
kus
