

Geleende tijd…
“ Je weet pas hoe sterk je bent als sterk zijn je enige keuze is.”
En dat is nu precies waarmee ik word geconfronteerd en wat ik met jullie wil delen, bezig zijn om sterk te zijn, om sterk te blijven. Zo ben je nog gezond en zo veranderd alles als je voelt dat er iets niet klopt, dit gevoel had ik in mijn linker oksel, een vreemd gevoel, bij het aftasten voelde ik een vreemde verdikking, een knobbeltje van circa 2cm groot in omvang, glad en beweegbaar, dus nog geen reden om in een stress te schieten maar wel een reden om een bezoekje af te leggen bij de huisarts. Ook mijn huisarts had, net als ik, het idee dat het om een cyste ging, ze stelde voor om een echo te laten maken en gaf mij een verwijzing mee. Al snel kon ik terecht in het ziekenhuis en werd er een echo gemaakt, de uitslag van de echo zou worden doorgestuurd naar de huisarts en die kon ik na een paar dagen opvragen, echter, de zelfde dag dat de echo was gemaakt belde de huisarts mij op met het verzoek om aan het einde van de dag bij haar te komen, dan weet je bijna al zeker dat er een uitslag is die verontrustend is. Ik kreeg te horen dat de lymfeklieren waren opgezet en dat het er onrustig uit zag. Mijn huisarts heeft vervolgens er voor gezorgd dat ik snel naar de oncoloog kon voor vervolg onderzoeken. Binnen een week zat ik bij de oncoloog, vervolgens werden er biopten afgenomen, een uitgebreid bloedonderzoek afgenomen, een PET scan en CT scan gemaakt. Dan is het -lang- wachten op een uitslag, omdat de biopten volgens de patholoog anatoom moeilijk te beoordelen waren werd een operatie voorgesteld om een lymfeklier te verwijderen, na de verwijdering van de lymfeklier was de uitslag snel duidelijk. De oncoloog vertelde mij dat ik de ziekte van Hodgkin stadia 1 (lymfklierkanker) had, een diagnose die je niet wil horen. Opeens denk je bij je zelf, “ wat heb ik nog aan tijd over “?. Wat zijn mijn kansen, is er een kans op herstel, welke mogelijke behandelingen zijn er, welke rol speelt mijn leeftijd voor zo’n zware behandeling en wil ik en ga ik het zware traject in van behandelingen. Er wordt mij uitgelegd welke behandelingen en therapieën er zijn en dat ze kunnen worden toegepast, uiteindelijk stem ik in op het voorgestelde behandelplan van 2X2 Chemokuren en 10 bestralingen. Inmiddels heb ik de chemokuren en bestralingen achter de rug, over 8 weken, begin december, volgt er een controle PET scan en CT scan, deze scans moeten gaan uitwijzen of de behandelingen zijn aangeslagen, of ik voor onbepaalde tijd door kan met mijn leven of dat ik slechts verder in geleende tijd leef.
MvG Hans.