Vogels

Hi Hanneke

Ik zou willen dat ik jouw literair vermogen had voor het schrijven van helpende woorden , maar helaas . 
Je zult het dus moeten doen met een simpel ' veel sterkte '

Maar wel gemeend

xxx, Willy

Toch frappant Hanneke, dat we allebei, bijna op hetzelfde moment, een blog schrijven over vogels die we zien. Jij vanaf het balkon rijmend, ik vanaf het terras naar boven kijkend en de boel bij elkaar verzinnend. 

Ik woon vrij, veel tuin, slootje naast huis en ik geniet van de meerkoetjes die elk jaar een nestje bouwen in het riet aan de overkant van de sloot. En we tellen de pulletjes. 's Morgens en 's avonds. Zijn ze er allemaal nog? Dit jaar voor het eerst nestelt zich ook een eendenpaartje. Op onze kant van de sloot, in de luwte van de kruidenbak. Ik kijk er nu al naar uit. 

Blijf kijken lieve Hanneke. 

Och lieverd, totaal in tranen heb je me! Ik kan 't zo voelen, de troostende vogels, die er gewoon zijn en bezig gaan met nesten en flirten en de lente enzo. Weg met die pijn, alsjeblieft, zodat je de lente mag beleven! Heel veel sterkte en heel veel liefs! XXX

over vogels gesproken:

toevallig stapte ik net bijna op een dode duif, hier om de hoek
met zijn oogjes dicht op de stoep
veren lagen overal
de dood kwam als een overval

oja, poesje, jij doet altijd zo lief tegen mij
wat jij nu gedaan hebt, daar kan ik niet bij
je hebt hem niet eens opgegeten
maar voor het jachtspel uit elkaar gereten

oh duifje, je begon de dag zo mooi
met je veertjes in de plooi
misschien verzamelde je takjes voor een nest
en belandde je in de ultieme test

jij mocht vandaag niet meer leven, 
maar als je een mannetje bent, heb je misschien jouw leven al doorgegeven?
en bouwt jouw vrouwtje nu een huis
van takjes en heel veel pluis

de lente is begonnen :)

liefs vlinder :)

(even uit mijn sinterklaas mouw geschut)

Blij en verdrietig voor je tegelijk. Blij dat je de lente mag beleven wat je zo graag wilde en de tumormarker verder gedaald is . Maar wat een fikse prijs die je ervoor moet betalen... 

Heel veel liefs, Ingrid

Ik weet niet goed wat ik moet doen om je moed in te spreken. Moet ik misschien ook maar niet doen. Maar wat wel? Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen. Morgen hang ik mijn Nepalese vlaggetjes weer vast in de boom, de wind had het touwtje aan één kant losgemaakt. En dan doe ik een wens voor je en blaas hem naar je toe. Een zachte knuffel (om je pijnlijke botten te ontzien) van mij😘

😘🫂

Reizen is geen must,

in gedachten ga ik via Assen naar de kust.

Mijn lichaam bepaalt niet mijn geest,

dus kan ik reizen onbevreesd.

De wereld past in mijn tuin,

al ligt mijn lichaam half in puin.

Dat de pijn en de medicatie,

soms maken dat ik een roze aap zie.

De herfst in mijn lichaam laat de lente in mijn geest nog toe.

Graag ging ik saam op reis, maar god wat ben ik moe

Nog even genieten van 1 dag op balkon  tuin of waar je wezen mag.

Een zonnedag een stil genoot, ik blijf leven dag voor dag.

Liefs

Sterkte

Lieve Hanneke, wat vreselijk dat je zo’n pijn hebt. Maar wat geweldig dat je tumormarkers dalen. Het is een mysterie.

Ik herken je plezier in de vogel observaties. Ooit heeft het zien van een piepklein meesje met een takje in zijn snavel mijn wereldbeeld doen kantelen: dit wezentje is bezig met leven. Zonder gedachtes over verleden en toekomst. Dat wil ik óók. Zo raakte ik de nare gedachtes kwijt die mij kwelden. Zó fijn dat ze er ook voor jou zijn! Liefs

Het gaat maar op en neer, wat vreselijk jammer dat de sfeer van je vorige bericht maar zo kort heeft geduurd. Maar ik kan me goed voorstellen dat die vogels je veel troost bieden. Zelf kan ik ook erg genieten van de natuur, ik ben zelfs zo gek dat ik, als ik mijn hondje uitlaat, "mogge merel" zeg, of iets dergelijks. Ik raap ook een worm op van het fietspad (alleen als ik loop) en gooi hem in het gras. Ja, de natuur heeft zo veel moois te bieden en daar moeten we van genieten.

Overigens ben ik vandaag weer bloed wezen prikken, morgen uitslag, je leest het wel.

Tom

Lieve Hanneke

Wat een vreugde dat je tumormarker is gezakt en wat waardeloos dat het wordt overschaduwd door je pijn. Gelukkig heb je mooie afleiding door de vogels. Het is altijd zo genieten van het heen en weer gefladder van de vogeltjes. Ik hoop van harte dat de pijn snel afneemt en je nog meer kan genieten van het voorjaar..

Liefs Hanny💚

Wat een dubbelgevoel   de tumormarkers die dalen en de pijn die je hebt. Ik hoop met je mee op betere tijden. 

Fijn dat het observeren van de vogels je een beetje troost geven en je hopelijk ook even uit de  gedachtenstroom kunnen halen.

Sterkte

Liefs Henny

O, Hanneke  wat afschuwelijk dar je zoveel pijn hebt. Hoop dat de dalende tumormarker een beetje helpt om te wachten tot het draaglijker  wordt.

X Lenneke

Heb ik voor jou de 🦆🦆 gevideo-ot.

Ik zou willen dat de vrijheid van de vogels jou ook gegund was, Hanneke. Dat je kon vliegen, hoog in de lucht, vrij en zonder pijn. Verlost van de zwaarte en van het verdriet. Het is je zo gegund. Pijn is vreselijk en die morfine is de hel voor je darmen. Helemaal als je niet of nauwelijks kunt bewegen. 

Net als de anderen hoop ik dat de dalende tumormarkers ook zullen resulteren in dalende ellendigheid. 

Houd moed, Hanneke.

Liefs, Mirjam

Ach Hanneke,

Wat een ellende. Ik wens je weer heel veel liefde, sterkte en kracht toe!

Xxx Conny

Lieve Hanneke 

geen worden alleen maar smiley s

voor jou 

power woman 🌸♥️💪🏽🙏🏼🥰

Lieve Hanneke,ik zag dat ik je laatste blog gemist had. Maar wat kan ik nog toevoegen aan al die lieve reacties van de mensen die mij hier voor zijn gegaan. Nog iets liefs zeggen, al is het maar heel klein. Dat doet altijd goed toch?🙂 Dus hierbij een digitale knuffel 🫂 van mij voor jou. Hopelijk slaap je vannacht lekker en kun je morgen weer aan een nieuwe zonnige dag beginnen. 
liefs Bianca

❤️ Het zijn de kleine dingen hoe cliché ook maar zo waar. 

Wens jou veel vogels enz in jou tuin, veel sterkte! 

Liefs Nonnie ❤️

Lieve Hanneke

Het klopt helemaal wat je zegt 

Ik woon tegenover t park en als ik op mijn balkon zit hoor ik de schapen blaten en de geiten mekkeren van de kinderboerderij die in het park is en het is voedertijd 

Ik kan daar echt van genieten.

Als ik met m'n 2 hondjes door het park loop en ik hoor de specht kloppen op t hout ga ik altijd zoeken waar hij is.De zwanen hebben zich ook weer laten zien en meestal maken deze wel een nest in t park.

Ik volg dat dan vanaf het maken van het nest tot aan dat de kleintjes geboren zijn en de verdere opvoeding daarvan een prachtig proces waar ik echt van kan genieten.

De bomen die nu weer bloesem krijgen en ook de halsband parkieten die zich goed laten horen.Voor mijn slaapkamer raam staat een boom en iedere dag om kwart voor 5 word ik gewekt door het gezang van de merel gelukkig nu een uurtje later door de zomertijd 

Dat zijn de kleine dingen waar je blij van wordt 

Ik hoop dat de morfine goed zn werk doet en ik zal iedere dag een kaarsje voor je branden dat het allemaal nog wel te dragen is voor jou.

Lieve groet Angela 

Ach lieverd 

Kanker verpest elk feestje ,wat naar om te lezen dat je zon botpijn hebt ,ik had zo gehoopt dat dit er niet bij zou komen het zit jou niet mee meissie en dan toch troost in vogels vinden ,wat een voorbeeld voor mij en velen ben je toch ik leer alleen maar van jou ,weet alleen niet of ik ook zo krachtig en positief zou kunnen zijn ,lieverd het enige wat ik bedenken kan is je een dikke knuffel geven en duimen dat de pijn het liefst helemaal verdwijnt of anders dan toch iets dragelijker wordt ,van pijn wordt je moe en vaak ook moedeloos .

Heel veel liefs hes❤

Lieve Hanneke🕊,

Wat een prachtig gedicht! Vogels zijn inderdaad prachtig om naar te kijken en als je heel goed kijkt hebben ze soms zelfs een boodschap voor ons🤍... 

Een knuffel😘 en een zonnestraal, Carla☀